بن ‎بست القاعده و مجاهدین در عراق

بن ‎بست القاعده و مجاهدین در عراق
ایران‎دیدبان
اخبار مربوط به ارتباط بقایای صدام و حزب بعث با شبکه‎ی تروریستی القاعده، موضوع جدیدی نیست و از زمان سرنگونی رژیم فاشیستی صدام بارها و بارها تحلیل‎گران مسایل عراق و مطلعین اوضاع این کشور در مورد این ارتباط ده‎ها مقاله و مطلب نوشته‎اند.
شبکه‎ی تروریستی القاعده با ایجاد پایگاه در عراق و با استفاده از امکانات و پشتیبانی‎های بقایای حزب بعث و وفاداران به صدام، برای پیش‎برد اهدافش در منطقه از آنها بهره جست و از طرفی بقایای صدام نیز کوشیدند تا از عملیات‎های تروریستی و وحشیانه‎ی القاعده برای برهم زدن اوضاع عراق و جلوگیری از قدرت گرفتن احزاب مردمی و مخالفین صدام استفاده کنند.
در این میان استان دیاله به‎دلایل مختلف به نقطه‎ی ثقل و مرکز سوق‎الجیشی هواداران صدام و اعضای القاعده تبدیل شد، که یکی از دلایل آن وجود اردوگاه مجاهدین در این منطقه بود که تحت حفاظت نیروهای امریکایی در طول سه سال گذشته سرپل امن ارتباطات القاعده و اعضای حزب بعث بوده است.
گروه تروریستی مجاهدین که پس از سقوط صدام به‎درستی دریافته بود که دیگر جایی در عراق ندارد، با توسل به انواع حیله‎ها و اقدام برای انسجام بخشیدن به نیروهای ضربه خورده‎ی بعثی، تلاش نمود جبهه‎ی متحدی را برای رویارویی با دولت قانونی عراق و دخالت مستقیم در روند امور این کشور ایجاد نماید.
از آنجا که تشبثات تروریستی این دار و دسته‎ها، نتوانست مانعی در سر راه برقراری دولت عراق ایجاد کند، مجاهدین با برقراری پیوند با چهره‎های به‎ظاهر سیاسی این جریان مانند عدنان الدلیمی و شمار دیگری از اعضای جبهه‎ی توافق و چند تن از سنی‎های افراطی، با خرید تعدادی از روزنامه‎نگاران، طرح اخلال در روند سیاسی عراق و نفوذ به پارلمان و دولت را در دستور کار قرار دادند.
پس از به هلاکت رسیدن زرقاوی و اسنادی که از خانه وی به دست آمد و محتویات آن مشابه تحلیل‎های مجاهدین و بعثی‎ها بود، به‎نظر می‎رسد که سرنخ‎های آغازین پی‎گیری‎های اطلاعاتی در مورد این شبکه به‎دست دولت عراق افتاد و اکنون با افشاء شدن نقش عدنان الدلیمی در عملیات‎های تروریستی عراق، و برملا شدن طرح کودتای این عده علیه دولت، مرحله‎ی جدیدی از امور سیاسی این کشور رقم خواهد خورد که به تثبیت هر چه بیشتر دولت قانونی عراق منتهی می‎گردد.
چندماه قبل هنگامی که منابع امنیتی عراق از طرح‎ها و نقشه‎های این مثلث (القاعده‎ی عراق، مجاهدین و جنگ‎طلبان امریکایی) برای انجام کودتا سخن گفتند، باند تروریستی رجوی با انکار آن و فرافکنی و فحاشی تلاش نمود که سرخط های سوخته شده در این افشاگری‎ها را پاک نماید.
تأکید جناب آقای نوری المالکی بر روی گزارشی که نیروهای امنیتی عراق در مورد دخالت‎ها و نقش گروه تروریستی مجاهدین داشت نیز مبین این واقعیت بود که دولت عراق بر توطئه‎های آنان اشراف دارد.
از سویی زیرکی دولت عراق برای انجام عملیات مشترک با نیروهای امریکایی در کشف شبکه‎هایی که عدنان الدلیمی یکی از حلقه‎های آن است، باعث خواهد شد تا نقشه‎های شومی که علیه دولت عراق کشیده شده است، یک به یک نقش برآب شود.
اما آنچه در این میان عبرت‎آموز است، عملکرد دقیقاً مشابه گروه آنارشیست و ضددموکراتیک رجوی در عراق پس از سقوط صدام با مواضعش پس از انقلاب ایران است.
آن زمان نیز در پی شکست در انتخابات‎ها، به جار و جنجال روی می‎آورد و سعی داشت با برهم زدن اوضاع و نفوذ در نهادهای قانونی، اوضاع را به‎نفع خود و یا به سمت بی‎ثباتی و ناآرامی هدایت کند و یا هنگامی که انبارهای اسلحه‎اش کشف می‎شد آن را جزو حقوق خود می‎دانست و حاضر به خلع سلاح نبود و در نهایت نیز اقدام مسلحانه را برای برهم زدن اوضاع انتخاب کرد. اکنون نیز در کشور عراق و با دخالت آشکار در امور این کشور و آموزش روش‎های شیادانه‎ی خود به متحدان عراقی‎اش، همان مسیر را طی می‎کند. مسیری که قطعاً امحاء کامل آنان را در پی خواهد داشت.