نامه سرگشاده به آقای دیوید کیلگور نماینده قبلی پارلمان کانادا
انجمن پارس ایران
جناب آقای کیلگور
با تاسف فروان اخبار مربوط به حمایتتان از سازمان مجاهدین با اسم مستعار شورای ملی مقاومت را درسایتها و اخبار مربوط به این گروه د ر روز 10 نوامبر مطالعه کردم. تاًسف بیشتر اینکه این حمایت ها در آستانه روز مقدس در کانادا، روزی که تعداد زیادی از سربازان این کشور بخاطر حفظ آزادی و حقوق انسانی در مقابل فاشیسم ایستادند، صورت گرفته است. ما فکر می کنیم
حمایت شما از سازمانی تروریستی مانند مجاهدین بی احترامی است به خونهای اهدا شده این سربازان برای آزادی. دو دلیل را برای این استدلال خدمت شما ذکر می کنیم:
1ـ سازمان مجاهدین قبل از هر چیز معتقد به خشونت ،جنگ و مشی های تروریستی هستند.
2ـ سازمان مجاهدین دارای یک تفکر و مشی استالینیستی می باشد که حداقل حقوق دمکراتیک اعضای خود را رعایت نمی کند و گزارشهای نهادهای حقوق بشری حاکی از نقض مکرر حقوق هواداران در این سازمان بطور سیستماتیک برای سالیان متمادی میباشد. برای مثال بردن بچه های زیر 18 سال از کانادا به عراق برای آموزشهای نظامی و جنگی درسال 1997 و 1998. این سازمان یک فرد کانادائی را بدون رضایت شخصی اش از سال 2000 تا 2004 در عراق بالاجبار نگه داشت نمونه اش را میتوانید در منبع زیر ببینید.
در National post report -26 Sep2006)
نخستین اصل اخلاقی برای یک گروه سیاسی صداقت و شفافیت درعملشان در مقابل مردم و خصوصا هواداران و اعضایشان می باشد که متاسفانه گروه مجاهدین از این پرینسیپال برخوردار نمیباشد. سازمان مجاهدین از سال 2003 که رهبر این گروه مفقود شده حتی یک بار هم از وضعیتش سخن به میان نمی آورد این خود بیانگر دوروئی این سازمان با مردم ایران و پنهان کاریش که همان شفاف نبودن موقعیت و اعتقادات سیاسی اش با مردم و هوادارانش میباشد.
همچنین باید یاد آور شویم که سازمانی که به مدت بیست سال حمایت مالی و نظامیش از طرف دیکتاتور سابق عراق تامین میشد اگر لایق حمایت باشد پس یقیننا باید صدام حسین نیز از طرف شما مورد حمایت باشد.
اصل و مبنا قوانین کانادا بر اساس صلح و دوستی است. پس چگونه شما با قانون خود بیگانه شده و به عنوان یک شخصیت سیاسی کانادا از گروهی که اساس و باورش بر خشونت و آدمکشی است حمایت میکنید؟ سازمانی که پا به پای حکومت ایران باعث این همه کشتار و آواره گی و بربختی ملت ایران شد.
ما از شما میپرسیم که سازمان مجاهدین که مدعی و آرمان آزادی خواهی دارد چه زمانی یک انتخابات آزاد در درون این سازمان انجام شده است؟ جواب این است هیچ زمان. تمام دیکتاتورها از صدام حسین دیکتاتور سابق عراق، رابرت موقیب دیکتاتور موزامبیک و کیم ایل سانگ دیکتاتور کره شمالی به این شیوه بودند و هستند هرچند که دم از انتخاب آزاد میزنند ولی این واقعیت نیست.
از سال 1981مسعود رجوی خودش را به عنوان رهبر انقلاب نوین ایران معرفی کرد و همان سال نیز با حکومت ایران اعلام جنگ مسلحانه کرد. او سپس در سال 1988 همسر خود مریم رجوی را به عنوان جانشین خود یعنی رهبر سازمان پس از خودش معرفی کرد و درپی آن در سال 1989 دوباره مریم رجوی را به عنوان رئیس جمهور برگزیده مقاومت معرفی کرد. حال چه کسی میتواند طرفدار آزادی و انتخاب آزاد باشد و هنوز از این گروه حمایت کند که تماما تحمیلی است؟ انتخاب آزاد تنها راهی است که مردم قدرت خود را آزادانه به نمایش میگذارند. انتخاب آزار روح دمکراسی است و بهترین وسیله سنجش بین سیستم دمکراسی و سیستم دیکتاتوری همان انتخاب آزاد است.
باید به شما یاد آوری کنیم که سازمان مجاهدین از هیچ پایگاه اجتماعی در ایران برخوردار نیست و ایرانیان مقیم کانادا نیز از این گروه بخاطر باورهای خشونت طلبانه اش به شدت متنفر است.
حمایت از این سازمان یعنی حمایت از خشونت و خونریزی بیشتر و چراغ سبزی است به این گروه برای ادامه نقض حقوق بشر در محدوده این سازمان نسبت به هوادارانش.
همچنین حمایت از سازمان مجاهدین خلق تا زمانی که این سازمان علنا خشونت طلبی را رد نکند و دست از نقض حقوق بشر در ارتباط درونی اش نکشد بر خلاف نوعدوستی، صلح و دمکراسی می باشد.
لطفا اینرا در نظر داشته باشید که حمایت افرادی نظیر شما از مجاهدین هیچ کمکی به جنبش آزادی خواهی در ایران نخواهد کرد بلکه موجب تاخیر آن خواهد شد.
انجمن پارس ایران