اعتراضات ایران: مردم درباره مجاهدین خلق آگاهند

در پی وقایع اعتراضی اخیر در ایران، جرمی اسکاهیل از اینترسپت در مصاحبه ای با هومن مجد تحلیل گر و نویسنده ایرانی آمریکایی درباره یک قرن دخالت و تهدید های ابر قدرت های بزرگ دنیا گفتگو می کنند. مجد و اسکاهیل با انگلیس، روسیه و آلمان و تلاششان برای تحت کنترل درآوردن خاک ایران شروع می کنند وسپس به کودتای 28 مرداد 1332 علیه محمد مصدق با پشتیبانی سازمان سیا، انقلاب اسلامی و تسخیر سفارت آمریکا در تهران و اینکه چگونه واشنگتن بارها سعی کرده است که جمهوری اسلامی را ساقط کند، می پردازند. در همین راستا در بخشی از مصاحبه به مسئله مجاهدین خلق می پردازند.
جرمی اسکاهیل: ما داریم درباره آنچه اعتراضات را به سطحی انسانی می رساند بحث می کنیم اما چه کسی این اعتراضات را سازمان دهی می کند؟ درباره نوع اپوزیسیون مقابل حکومت تهران چه می دانیم؟ آیا کسانی وجود دارند یا همه چیز خودجوش است؟
هومن مجد: در این مورد بخصوص، بیشتر خودجوش است هرچند که گروه های تبعیدی اعتبار آن را به خود می دهند و در این مباحث به نوعی تبدیل به نقطه کانونی شده اند.
ج ا : کدام گروه های تبعیدی؟
ه م: سلطنت طلبان و مجاهدین خلق. سلطنت طلب ها ادعا می کنند که مردم نام رضا پهلوی پسر شاه را فریاد می زنند که بازگردد. مجاهدین ادعا می کنند که هزاران و صدها هزار هوادار دارند که در خیابان ها هستند. منظورم این نیست که هواداری در ایران ندارند ولی ادعایشان مسخره است. البته که آن ها اندکی حامی در ایران دارند. روابطی در ایران دارند و احتمالا حتی در حکومت جاسوسانی دارند اما این که بگوییم یکی از این گروه ها توانسته است این اعتراض ها و شورش ها و همه این هرج و مرج ها را در بیش از صد شهر ایران به راه بیندازند، انگار که بگوییم این گروه ها بیش از آنکه فکر می کنید قدرتمند هستند و بنابراین چرا تا کنون موفق نشده اند رژیم را سرنگون کنند؟
ج ا: تحلیل هایی که شما ارائه می دهید یادآور مباحثی است که در سال های نود درباره تبعیدی های بی اعتباری چون احمد چلبی که در آن سالها در واشنگتن نفوذ زیادی داشت، وجود داشت… این فرد کاملا برای عراقی ها ناشناخته بود. شما اکنون درباره مجاهدین خلق صحبت می کنید که مدت زیادی در فهرست تروریستی وزارت امور خارجه آمریکا بود و از حمایت سیاسی افرادی از هر دو طیف دمکرات و محافظه کار آمریکا برخوردار بوده است… در مقطعی حکومت ایالات متحده این گروه را سازمان تروریستی می دانست و لابی های عظیم و فعالی برای حذف آن از لیست تلاش می کردند. آیا به نظر شما دولت ترامپ امید دارد که مجاهدین خلق را جایگزین حکومت ایران کند؟ منظورم این است که موضع جان بولتون همین بود.
ه م : بنظرم بله موضع جان بولتون بود اما او رفته است. من خیلی بعید می دانم، منظورم این است که با دولت ترامپ سخت می شود گفت. اما همه افسران اطلاعاتی، تحلیل گران و همه اندیشکده ها می گویند چنین چیزی رخ نمی دهد. آن ها هیچ وقت در ایران به قدرت نمی رسند.
ج ا: ایرانی ها از همه طیف های سیاسی مخالف آن ها هستند.
ه م : همینطور سلطنت طلب ها که از آن ها متنفرند. سلطنت طلب ها نیز به نوعی در واشنگتن حضور دارند. منظورم این است که آن ها نیز ممکن است بتوانند ابزار مفیدی برا آمریکا باشند. حتی حذف کردن مجاهدین از فهرست تروریستی مثل نگه داشتن آن ها در جعبه ابزاری بود که ما در مقابل رژیم هایی که دوستشان نداریم ، داریم. یادمان باشد که زمانی که واشنگتن از چلبی حمایت می کرد مردم عراق به اینترنت دسترسی نداشتند. آن ها نمی دانستند که در بقیه دنیا چه می گذرد. چنانکه خودتان گفتید مردم به ندرت می دانستند که اصلا چلبی کیست.
مردم داخل ایران تا یکشنبه شب بخوبی با هم متحد بودند. روی تلفن هایشان سیستم فورجی دارند. بله می دانم که خیلی از سایت ها در ایران مسدود هستند اما مردم می توانستند نیویورک تایمز بخوانند؛ می توانستند به اینستاگرام بیایند که مسدود نیست. می توانستند وی پی ان بگیرند و روی توئیتر یا هرچیزی شبیه آن باشند. آن ها آگاهی خیلی بیشتری درباره مجاهدین خلق دارند نسبت به عراقی ها درباره چلبی. و من فکر نمی کنم که آمریکا پیش از حمله به عراق اطلاعات زیادی درباره داخل عراق داشت. اما امروز ما اطلاعات بسیاری از داخل ایران داریم ، ویژه به دلیل آن که دو میلیون ایرانی در آمریکا زندگی می کنند که دائما در حال رفت و آمد هستند.
اینترسپت
ترجمه: انجمن نجات