مصاحبه رادیو فردا با محسن عباسلو

طبق خبرهای منتشرشده از سوی خبرگزاری ها، نیروهای بلغار از هفته گذشته اداره اردوگاه اشرف در 70 کیلومتری شمال بغداد را برعهده گرفته اند. این اردوگاه محل اقامت حدود دو هزار تن از بازماندگان سازمان مجاهدین خلق در عراق است که پس از جنگ تحت نظارت نیروهای ائتلاف قرار گرفته. هفته گذشته یکی از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق به نام محسن عباسلو که از عراق فرار کرده است، در پاریس در یک کنفرانس مطبوعاتی شرکت کرد و از آنچه او وضع وخیم بازماندگان مجاهدین خلق در اردوگاه اشرف و نقض حقوق انسانی آنها توسط سازمان مجاهدین خواند، اطلاعاتی در اختیار رسانه ها قرار داد.

محسن عباسلو در مصاحبه با علی سجادی از رادیو فردا ضمن شرح روابطش با سازمان مجاهدین خلق، گفت: اگر روزنه ای به جهان خارج باز شود، همه اردوگاه مجاهدین در عراق را ترک می کنند و حداکثر صد نفری باقی خواهند ماند.

سازمان مجاهدین خلق اعلام کرد آقای عباسلو هرگز عضو سازمان نبوده و به اردوگاه تحت کنترل نیروهای آمریکایی اخراج شده بوده است. وزارت امور خارجه آمریکا سازمان مجاهدین را یک سازمان تروریستی می داند.

محسن عباسلو می گوید: اعضای باقیمانده در اردوگاه های مجاهدین در عراق امیدی به آینده ندارند.

علی سجادی (رادیو فردا): ابتدا از آقای محسن عباسلو درباره سابقه همکاریش با سازمان مجاهدین خلق پرسیدم.

محسن عباسلو: من قریب ده سال در ایران هوادار سازمان مجاهدین بودم تا این که پس از آزادسازی افغانستان توسط نیروهای ائتلاف به فرماندهی آمریکا، سازمان مجاهدین روی من فشار آورد که من به عراق بروم و به اصطلاح آنجا به مبارزه ام ادامه دهم که در نتیجه خرداد 81 به عراق رفتم و به سازمان مجاهدین پیوستم تا تقریبا ده ماه پس از سقوط صدام حسین همچنان در سازمان مجاهدین بودم. در دیماه سال 82 پس از 45 روز اعتصاب غذا و نهایتا کتک خوردن توسط سازمان مجاهدین، سازمان مجاهدین من را تحویل کمپ آمریکایی ها دادند و در ششم جولای سال میلادی گذشته من به همراه چهار نفر دیگر از دوستانم از عراق و کمپ آمریکایی ها فرار کردیم و خودم را به اروپا رساندم.

ع. س: ماجرای اختلاف شما با مجاهدین در عراق چه بود؟

محسن عباسلو: من زمانی که رفتم و به سازمان مجاهدین پیوستم، با هدف مبارزه بر علیه استبداد، علیه دیکتاتوری و برای کسب آزادی و دموکراسی و حقوق بشر به آنجا رفتم. اما متاسفانه از همان روزهای اول که وارد سازمان شدم، با آن تبلیغاتی که مجاهدین بیرون می کنند، سازمان تفاوت های بسیاری داشت. روزانه من شاهد موارد بسیاری از نقض حقوق بشر بودم، چه فردی و چه سیاسی و چه تشکیلاتی. از لحاظ فردی که ما را وادار به کارهایی می کردند که خودمان دلمان نمی خواست. نیروها را وادار می کردند همسرانشان را طلاق دهند، ما هیچ گونه ارتباطی با خانواده هایمان نداشتیم، در زمینه سیاسی دسترسی به هیچ گونه مطبوعاتی و رسانه آزادی نداشتیم و همه چیز در سانسور و اختناق کامل بود. اکثر نیروهایی هم که آنجا آمده بودند، همه را سازمان با وعده های کار و زندگی و این چیزها به عراق آورده بود. این دلایل باعث شد من با سازمان مجاهدین اختلاف پیدا کنم و تقریبا هفته ای یک بار درخواست خروج از سازمان را می نوشتم و سازمان موافقت نمی کرد. الان هم اطلاعیه ای دادند که ما خودمان این را بعد از پنج ماه از سازمان اخراج کردیم، در حالی که این واقعیت ندارد. من 45 روز اعتصاب بودم، یک هفته اعتصاب غذای خشک و تر بودم در برج ده 82 که سازمان پس از 45 روز اعتصاب من و کتک زدن به صورت وحشتناک و یک هفته هم داخل انفرادی بودم، موافقت کردند من از سازمان خارج شوم.

ع. س: وضعیت سازمان مجاهدین از بعد از جنگ عراق و حضور نیروهای ائتلاف در آن کشور چطور است؟

محسن عباسلو: بعد از حضور نیروهای ائتلاف در عراق، بالاخره یک روزنه ای باز شد که من همینجا از نیروهای ائتلاف تشکر می کنم. نزدیک به 600 نفر از سازمان مجاهدین جدا شدند رسما و این تعداد به کمپ آمریکایی ها آمدند یا مستقیما از کمپ خود مجاهدین فرار کردند و خودشان را به اروپا رساندند که تعدادیشان را من اینجا در اروپا دیدم و سایرین هم وارد کمپ آمریکایی ها شدند. اما همچنان پس از حضور نیروهای ائتلاف، موارد نقض حقوق بشر ادامه دارد. خود من به دستور وجیهه کربلایی و مهناز شهنازی از اعضای شورای رهبری سازمان مجاهدین و همچنین مشروف دیانتی و بهروز محمد خوجینی کتک خوردم و بعد از حضور نیروهای ائتلاف در عراق، دوستان دیگر من هم که آنجا بودند مانند دوستم فرامرز که تا حد مرگ زدنش، علی دهقانی یکی از دوستانمان دندانش شکست، یک فرد به نام عطا را در ملا عام وسط قرارگاه کتک زدند، یک فرد دیگر به نام محمود مشتاقی وادار شد خودسوزی کند به خاطر این که تحت فشار بود باید همسرش را طلاق دهد و این موارد هنوز ادامه دارد علیرغم این که نیروهای ائتلاف در عراق حضور دارند. اما نیروهای ائتلاف اطراف قرارگاه اشرف هستند و به داخل اردوگاه تسلطی ندارند و هنوز هم تشکیلات فرقه ای سازمان مجاهدین وجود دارد و نتیجه تشکیلات تروریستی و فرقه ای هم مسلم است که نقض آزادی و حقوق بشر است و از درونش شکنجه و این چیزها درمی آید.

ع. س: الان چند نفر در اردوگاه هستند؟

محسن عباسلو: در اردوگاه کار اجباری اشرف که قسمت تحت کنترل مجاهدین است، نزدیک به دو هزار و خورده ای نیرو باید باشد و در کمپ آمریکایی ها هم روزی که من بودم، از 600 نفری که جدا شده بودند، 250 نفر باقی مانده بودند و سایرین هم به دلایل مختلف یا رفتند به ایران یا مجبور شدند بروند به ایران.

ع. س: این تعدادی که باقی مانده اند، چه کار می کنند آنجا؟

محسن عباسلو: هیچ. همه در یک وضعیت بسیار ناامیدکننده، در شرایط روحی بسیار بدی قرار دارند و فقط سازمان روزها از آنها بیگاری می کشد. هیچ امیدی این افراد به آینده ندارند، هیچ چشم اندازی برایشان نبوده، اما من می خواهم به همه این دوستان بگویم اینجا ما دنبال کارشان هستیم، پیگیر هستیم و سعی می کنیم از طریق مجامع حقوق بشری فشار بیاوریم که یک راهی برای این دوستان باز بشود. باز شرایط دوستانی که داخل کمپ آمریکایی ها هستند بسیار بهتر است، آزادتر هستند و با خانواده هایشان در ارتباط هستند و من از همینجا می گویم نگران نباشند، روحیه خودشان را حفظ کنند.

ع. س: فرمودید از اینها در اردوگاه بیگاری می کشند.

محسن عباسلو: این نیروها بر اساس قوانین فرقه ای سازمان 24 ساعتشان برنامه ریزی شده است. از صبح زود که بیدار می شوند، به کارهای مختلفی مانند کشاورزی، ساختمان سازی، جاده سازی، کارهای آشپزخانه، کارهای نظافتی بهداشتی و به طرق مختلف سعی می کنند این بچه ها را سرگرم نگاه دارند و از لحاظ جسمی و ذهنی خسته باشند که به چیز دیگری فکر نکنند.

ع. س: آقای عباسلو گفت اگر روزنه ای به جهان خارج باز شود، همه اردوگاه مجاهدین در عراق را ترک می کنند و حداکثر صد نفری باقی خواهند ماند. پس از برگزاری کنفرانس مطبوعاتی آقای عباسلو در پاریس، سازمان مجاهدین خلق طی بیانیه ای اعلام کرد آقای عباسلو هرگز عضو سازمان مجاهدین نبوده و با گذشت پنج ماه از پیوستن او به مجاهدین در عراق در سال 1381 به اردوگاه تحت کنترل نیروهای آمریکایی اخراج شده بوده است. وزارت امور خارجه آمریکا سازمان مجاهدین را یک سازمان تروریستی می داند.

رادیو فردا

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا