سازمان مجاهدین خلق به رهبری مرحوم زنده مسعود خان که قبل از انقلاب درایران شعار مرگ برآمریکا را سر می داد ویا با ترور مستشاران آمریکا درایران می خواستند نام خودشان را رسانه ای کنند و درانقلاب سال 57 نیزبا همان شعارها که امروز دیگر خبری از آن نیست ، یا سرود معروف سرکوچه کمینه مجاهد پرکنیه خوانده می شد و جوانان این مرز وبوم را به باند خود جذب می کرد، به مرور زمان وگذشت تاریخ نشان داد اینها شعاری بیش نیست!
تا موقع اشغال عراق اعضای نگون بخت فکر می کردند مسعودخان ضد آمریکایی است وفقط بخاطر ملاحظات سیاسی است که دیگر فتیله ی شعار مرگ برآمریکا را پایین کشیده است.
اما زمان اشغال برای همان اعضا مشخص شد که مسعود خان اینها را فریب داده است . یادمان هست که موقع ورود نیروهای آمریکایی به کمپ اشرف رهبران سازمان صدها گوسفند را درجلو درب اشرف برای آنها قربانی کردند ومسئولان آن زمان این سازمان مثل فهمیه اروانی برای جلب توجه حتی یک سگ با خود همراه داشت تا نیروهای آمریکا اینها را مذهبی دگم ندانند .
بعد از این کار بود که تناقضات درنشست های درونی بالا رفت برای توجیه نفرات چیزی برای عرضه نداشتند و فقط میگفتند برای سرنگونی شرایط عوض شده ما باید امروز نظر اینها را جلب کنیم وهمان طوری هم شد .
درآن ایام نفرات که از این فرقه جدا شدند ، مسئولین مجاهدین برای همان آمریکایی ها گفتند اینها را ما به خاطر ضدیت با شما از سازمان اخراج کردیم وشما هم مواظب باشید که درکمپ به شما آسیب نرسانند.
من یاد صحبت های مریم می افتم که می گفت ما باید زن های ستم دیده دنیا را آزاد کنیم درجامعه ی سرمایه داری زن ها برای ویترین گذاشتن درنظر گرفته شده وما باید آنها را به انسانیت برسانیم. امروز درهمان کشور یک قیام با کشته شدن فلوید توسط پلیس درایالت های آمریکا شروع شد ودامنه ی آن به کشورهای اروپایی کشید .
به نظرم این قیام فقط به خاطر فلوید نبوده است بلکه ادامه همان تظاهرات هایی ست که بیان می کردند ما 99 درصدی های آمریکا هستیم .
این تظاهرات وسیع ابتدا بشکل ضد نژاد پرستی براه افتاد اما بزودی ارتش گرسنگان با اکثریت سفید پوست وارد میدان شدند.
آمریکا که آرام آرام نمی توانست شکم مردم خود را سیر کند در ماجراجویی‌های خارجی مثل حمله به افغاستان،عراق ،سوریه ،یمن ،لیبی وآنهم بحساب پول های کشورهای حاشیه خلیج فارس حمله کرد . این جنایت ها نتوانست مشکلات داخلی آنرا که اصل قضیه است حل کند واکنون برای سرکوب معترضان به ارتش متوسل شده است.
مسعود خان که خود را یک انقلابی می نامد وقرار بود پرچم دارجامعه بی طبقه توحیدی باشد چرا الان زنده نمی شود برای آن قیام کننده ها پیام بدهد ؟ چون این قیام کننده ها درخانه ارباب هستند ونباید حتی درسایت های خود یک خبر از آن قیام زده شود . بیان خبر از زبان خبرگزارهای دیگر جرم نیست اما چرا سانسور شده است اگر این عکس درباره سوریه بود سرتیتر خبر های فرقه رجوی بود ولی امروزکه درخانه ارباب است از این عکس درسایت ها این فرقه نیست. همان خانم مریم که خود را رهبر زنان می داند چرا امروز درسرکوب قیام کننده های زنان که درخانه ارباب سرکوب می شوند برای آنها پیام نمی دهد والبته که نباید بدهد که اگر بدهد، برج وباروی او را در فرانسه وآلبانی جمع میشود!
سیروس
