فرقه آزادی کش رجوی درسایت های خود از فعالیت های دو ژورنالیست آلبانیایی جرجی تاناسی و اولسی یازچی آه و ناله سرداده و با ربط دادن فعالیت های انسان دوستانه آنها درزمینه افشای دروغ پردازی های سران این فرقه به دولت ایران تلاش نموده است که از تاثیرات فعالیت های آنها بکاهد. براستی ترس و وحشت سرکردگان فرقه و بخصوص مریم رجوی که از شدت کین و غیض این چنین گریبان چاک و مو بر سرخود باقی نگذاشته چیست؟
سرکردگان فرقه رجوی درمقاله خود به دوجرم این فعالان حقوق بشری اشاره کرده اند! جرم واتهام نخست شرکت آنها درجلسات افشاگرایانه اعضای جداشده ومنتقد فرقه و جرم دوم افشای دروغ پردازی های رهبران مجاهدین درمورد طرح های تروریستی ایران در آلبانی برعلیه دولت البانی و کشورهای اروپایی.
مریم رجوی سرکرده مترسکی فرقه این دو محور را دستاویز قرار داده تا بزعم خودش انها را از صحنه فعالیت های افشاگرایانه که ماهیت واقعی انها را خیلی شفاف تر درمعرض افکار عمومی قرار میدهد خارج سازد. نکته قابل تامل در راست ازمایی رهبران دروغگوی این فرقه انجاست که کسانی اتهام مزدوران اجاره ای به این دوفعال عرصه حقوق بشر می زنند که خودشان صدها نماینده بازنشسته پارلمان های امریکایی و اروپایی وعربی را برعلیه اعضای جداشده بکارگرفته اند.
فرقه رجوی با بذل وبخشش و ریخت و پاش هنگفت مالی کنگره امریکا را طی سالیان گذشته به بارزترین عرصه های لابی گری تبدیل کرده است. رهبران فرقه از طریق رایزنی ولابی گری درسطوح سیاسی غرب حامیانی را برای خود دست وپا کرده تا از انها بعنوان اهرم فشار برعلیه مخالفینش و ایران استفاده کند. وهمچنین بتواند اعضای خود راهمچنان درکنترل داشته باشد. یکی از بارزترین نمودهای لابی گری این فرقه را می توان درکنگره امریکا یافت. تدپو وسه تن از همقطارانش برایان هیگینر، البیو سیرز و براد شرمن از مهم ترین لابی های فرقه درگنگره هستند که مستمرا بدنبال تدوین قطعنامه بسود این فرقه بوده اند. ودر شرایطی که تا چندسال پیش فرقه مجاهدین خلق از نظر دولت امریکا درلیست سازمان های تروریستی بود ولی باتلاش هیلاری کلینتون از لیست تروریستی خارج شد و درادامه ودرراستای همین خاصه بخشی های مالی و وادادگی وعدول از اصول واستراتژی مبارزاتی درگام های بعد اشخاصی مانند نیوت گینگریج ریس پیشین مجلس نمایندگان، جان بولتون و بیل ریچاردسون سفرای پیشین امریکا درسازمان ملل، رودی جولیانی شهردار سابق نیویورک، لویس فری ریس پیشین اف.بی.ای، تام ریچ وزیر پیشین امنیت ملی، جیمز کانوی فرمانده پیشین نیروی دریایی، دیوید فلیپس مسول اموزش پلیس عراق و درعرصه منطقه ای هم ترکی فیصل رییس سابق اطلاعات سعودی از حامیان این فرقه بوده اند. حالا سوال از سرکردگان فرقه این است ایا این اشخاص اجاره ای نبوده اند؟
چطور میشود تلاش برای جذب وکسب این مقامات علیرغم سوابق جنایتکارانه انها مشروع است ولی اعلام حمایت دو ژورنالیست آلبانیایی از تلاش های خانواده های اعضا برای احقاق بدیهی ترین حقوق خود یعنی حق تماس وملاقات یک امر نامشروع وخیانت امیز است؟!
چگونه از نظر شما میشود وباید درپناه حمایت این جنایتکاران که هرکدام پرونده سیاهی درزمینه حقوق بشر دارند صدای دهها عضوجداشده بعداز سالیان اسارت را خفه کرد ولی دو ژورنالیست حق ندارند صدا وفریادهای حق طلبانه انها را انعکاس دهند؟ دوران شیادی وعوام فریبی برای فرقه رجوی بسر امده است و زوزه های رهبرانی که خودشان تا فرق سر درمنجلاب خیانت ومزدوری فرو رفته اند دیگر گوشی برای شنیدن ندارد و افکار عمومی و وجدان های بیدار را نمی توان تا ابد فریب داد.
اکرامی
