در لندن سمپوزیومی به دعوت ایران اینترلینک در مورد آینده افراد گرفتار در فرقه رجوی در عراق برگزار شد
نیوزوایر، بیستم ژوئیه 2006، لندن.
ایران اینترلینک روز چهارشنبه نوزدهم ژوئیه سمپوزیومی را تحت عنوان "عراق، کمپ اشرف" در مرکز وستمینستر در لندن برگزار نمود.
تمرکز این سمپوزیوم روی مسئله "آینده افراد گرفتار در فرقه رجوی در عراق؟" فهم بهتر و ارائه راه حل های مناسب بود.
افراد فرقه تروریستی ایرانی مجاهدین خلق از زمان اشغال عراق در مارس 2003 در کمپ اشرف در شمال بغداد در بازداشت بسر می برند.
این سمپوزیوم به مسئله آینده افراد گرفتار در فرقه های تروریستی با توجه خاص به سازمان مجاهدین خلق ایران و افراد گرفتار آن در عراق پرداخت.
سخنرانان اصلی این سمپوزیوم متخصصین روانشناسی، فرقه شناسی، تروریسم و سازمان مجاهدین خلق بودند که پس از ارائه مطالب به بحث و گفتگو با شرکت کنندگان پرداختند.
متخصصین زیر پانل اصلی را تشکیل دادند
– آقای این هوارت مدیرکل مرکز تحقیقات ضد فرقه بریتانیا.
– آقای آلن شوالریاس تحلیل گر مرکز ضد تروریسم فرانسه.
– خانم آن سینگلتون نویسنده کتاب "ارتش خصوصی صدام".
-خانم سهیلا نوروزی خواهر یکی از قربانیان فرقه که توسط مجاهدین در کمپ اشرف به قتل رسیده است.
هیئت های شرکت کننده در سمپوزیوم عبارت بودند از:
نماینده انجمن ایران پیوند از هلند
نماینده کانون آوا از آلمان
نماینده انجمن ایران سبز از آلمان
نماینده شبکه خانواده از سوئد
نماینده ایران پارس از کانادا
نماینده نگاه نو از نروژ
نماینده انجمن ایران باستان از فرانسه
نماینده انجمن رهایی از هلند
بعلاوه برخی مدعوین خصوصی
در پایان سمپوزیوم بصورت جمعی نتیجه گیری نمود که افراد گرفتار در کمپ اشرف در عراق نیازمند کمک های انسان دوستانه هر چه سریع تر می باشند.
سمپوزیوم همچنین نتیجه گیری نمود که با وجود اعطای موقعیت تحت حفاظت کنوانسیون چهارم ژنو، این افراد تا کنون از مزایای مندرج در این کنوانسیون محروم بوده و حرکت های بعدی باید در جهت تثبیت این حقوق اولیه و انسانی باشد.
پیام سمپوزیوم به دولت های غربی این بود که ایده و احتمال و امکان نگهداری کمپ اشرف با وضعیت کنونی را به کناری گذاشته و قبول کنند که این افراد قربانیان یک فرقه خطرناک بوده و هیچ یک به صفت فردی خواستار ماندن در آنجا نبوده و نیستند.
از سال 2003 تا کنون بیش از هزار نفر از مجموع سه هزار و هشتصد نفر دستگیر شده در عراق از موقعیت های موجود و بخصوص استقرار نیروهای امریکایی در این محل استفاده کرده و از این فرقه خود را نجات داده اند. واضح است که الباقی افراد باقی مانده صرفا در انتظار و به امید کمک نشسته اند.
اگر چه برخی اشخاص در طیف محافظه کاران هنوز معتقدند که شاید بتوانند از مجاهدین خلق در رودررویی با ایران استفاده کنند، ولی آن ها باید این ایده را که ارتشی با سن متوسط بالای پنجاه سال قابل استفاده خواهد بود را به فراموشی بسپارند. دول غربی نباید و نمی توانند قربانیان یک فرقه خطرناک را در جهت آرزو های خود با اجبار به بیگاری بکشند.
افراد گرفتار در کمپ نیاز به کمک برای نجات دارند. به این افراد باید راه حلی برای انتخاب و برای خروج از کمپ اشرف و استقرار در اماکنی که از دسترس سران فرقه به دور است داده شود.
پس از سه سال تاخیر در انحلال این کمپ تروریستی توسط نیروهای اشغالگر، وضعیت برای افراد مستقر در کمپ بیش از پیش و به شدت خطرناک شده است.
سمپوزیوم همچنین نتیجه گیری نمود که باید به این افراد امکان داد تا بتوانند در پروسه ای خشونت و عضویت خود در فرقه تروریستی را نفی نموده و کمک های سیستماتیک و مناسب برای مقابله با شستشوی مغزی مستمر دریافت نمایند.
گزارش کامل سمپوزیوم به همراه راه حل ها و رهنمود های پیشنهادی در ماه سپتامبر آینده منتشر خواهد شد.
ایران اینترلینک