مارتین فرانک سردبیر بخش آنلاین روزنامه آلمانی فرانکفورتر الگماین زیتونگ در مقاله‌ای با عنوان «شیطان در تیرانا زندگی می‌کند» به نقد حمایت بحث برانگیز برخی از سیاستمداران آلمانی از تشکیلات مجاهدین خلق می‌پردازد. این روزنامه‌نگار از فعالیت لابی‌های مجاهدین خلق در برلین و بروکسل در مقابل ساختمان‌های حکومتی برای جلب حمایت نمایندگان می‌نویسد.
یکی از نمایندگان مورد بحث در این مقاله مارتین پاتزلت است که از طریق همین لابی های عوامل مجاهدین با این گروه آشنا شده و اکنون عضو کمیته به اصطلاح «همبستگی آلمان برای ایران آزاد» است. او که به همراه یکی دو تن دیگر از همکارانش در مراسم های مجاهدین خلق شرکت کرده است و در کمپ اشرف سه در تیرانا از او پذیرایی شده است، خود را «هم راستا» با این گروه می داند.
اما نویسنده مطلب با اشاره به سوابق متناقض مجاهدین خلق، ایدئولوژی ترکیبی کمونیسم-اسلامی آنها و شواهد ارائه شده از سوی اعضای جدا شده از این گروه به فضای فرقه‌ای حاکم بر این تشکیلات می‌پردازد:
« در کمپ آن ها در آلبانی، زنان و مردان جداگانه زندگی می‌کنند. هر روز عصر در گروه‌های کوچک با حضور یک فرمانده “آموزش ایدئولوژیک” می‌بینند و به افکار جنسی خود اعتراف می‌کنند. به گفته یکی از اعضای سابق در مصاحبه با گاردین، گاهی فرمانده در پاسخ به آنها می‌گوید: ” چطور تو می‌خواهی برای مردم ایران آزادی بدست بیاوری در حالی که هر روز دچار نعوظ می‌شوی؟” . ارتباط با خویشاوندان ، همانند داشتن تلفن همراه ممنوع است. با این وجود آن ها از دنیای بیرون بیخیر نیستند: ده‌ها ترول هرروز پروپاگاندای آنلاین منتشر می‌کنند.»
پاتزلت اما نمی‌پذیرد که این گروه فرقه است بلکه این نوع زندگی را لازمه مبارزه می‌داند! مارتین فرانک اما به سوابق پیچیده مجاهدین خلق در همکاری با صدام حسین در جنگ ایران و عراق و در پی آن همکاری آنها با آمریکا اشاره می‌کند و اذعان می کند که این گروه اکنون برای مردم آلبانی مشکلی جدی قلمداد می‌شود. او به نقل از یک روزنامه نگار آلبانیایی که نمی‌خواهد نامش فاش شود می‌نویسد:
« هیچ کس در این کشور گروهی را که می‌تواند حملات تروریستی مرتکب شود نمی‌پذیرد. شما هرگز نمی‌دانید که آنها چه زمانی فعال می‌شوند.»
نویسنده مطلب درخصوص اعضای مجاهدین خلق می‌نویسد که بندرت زیر پنجاه سال سن دارند و در میان آن ها افراد تحصیل کرده، مهندس و دکتر وجود دارند ولی از نظر سیاسی این گروه در ایران از حمایت چندانی برخوردار نیست:
«حتی برخی از کارشناسان می‌گویند که مجاهدین خلق به شدت مورد تنفر مردم ایران است.»
در ادامه مارتین فرانک درباره روابط حسنه برخی افراد دولت ترامپ از جمله جیولیانی و بولتون با مجاهدین خلق می‌نویسد اما یادآور می‌شود:
«برای مجاهدین خلق انتخاب ترامپ به عنوان رییس جمهور اتفاق خوبی بود اما از آن زمان چشم انداز حرکتشان به سمت تهران واقع گرایانه تر نشده است.»
ترجمه انجمن نجات فارس