مریم خانم به سخنان تکراری وتهوع آور خود چنین ادامه میدهد :
“شورای ملی مقاومت به این تعهد وفادار است که هدف‌اش نه کسب قدرت بلکه انتقال قدرت به مردم ایران است “.
اولا سازمان مجاهدین اسبق و باند و فرقه ی رجوی فعلی ونه شورای مقاومت که عملا وجود خارجی ندارد.
ثانیا ، ازابتدای پیروزی انقلاب بزرگ 1357، سازمان مجاهدین ذره ای حق برای دیگران قایل نبود و رهبری را ملک مطلق مسعود رجوی جوان ومتوهم میدانست و عمیقا معتقد بود که این رهبری دزدیده شده و برای پس گرفتن آن باید که خون ریخت و بحساب جوانان ناآگه مردم، خون داد!
آیا این طرز تفکر میتواند موافق انتقال قدرت بمردم باشد؟؟!!
درادامه :
“ از دیگر ارزش‌ها و سنت‌های این شورا و منش دمکراتیک آن رعایت این قاعده است که تعادل قوا در مناسبات درونی خود را مردود شناخته و به‌جای آن قاعده «رأی متساوی» و «هر عضو یک رأی» را در پیش گرفته است “.
مگر عضو دیگری هم غیر از پیروان رجوی وجود دارد که ازاین سهمیه بهره ای ببرد؟!
آیا چند نفر غیر مجاهد که درجریان امور هم گذاشته نمیشوند وتنها برای گذران زندگی، هر از گاهی برای مسعود ومریم مدیحه سرائی کنند ، فرد مستقلی شمرده میشوند؟
فرق شما که خود را مجاهد معرفی میکنید وآنان که صلاح دانسته نمیشود چنین کنند ، چیست؟
شاید که شما صادق تر از آنها باشید واینهم درصورتی است که اصلا صداقتی دربین باشد!
باردیگر :
” شورا در مناسبات درونی خود، اصل را بر بحث و اقناع گذاشته و در تصویب تمام طرح‌ها و مصوبات خود بدون استثنا از این اصل پیروی کرده است“.
کسی خبری ازاین صحبت ها ندارد وازاین رو، اگر بفرض منتقد وقانع کننده ای وجود داشت ودر بهترین حالت میتوان تصور کرد که شاید معترض لرزانی وجود داشته که با توپ وتشر مریم بجای خود نشسته و یا بقیه که جملگی مجاهد خلق؟! هستند، برسرش ریخته وسرکوب اش کرده اند.
مصوبات این باصطلاح شورا که مقاومت اش دربرابر واقعیات ومنافع ملی است ، همان حرف هایی است که تو مریم میگویی که شاید ازطرف مسعود رجوی دیکته شده است و دراین شرایط صحبت بحث واقناء ، کشکی بیش نیست!
همچنین :
“ شورای ملی مقاومت با ارائه یک برنامه پیشرو و طرح‌های پیشتازانه برای ایران آزاد فردا، سطح سیاسی و درجه ترقی‌خواهی جنبش مبارزاتی و جامعه ایران را اعتلا بخشیده است “.
مردم که انطور که باید وشاید، در صحنه نیستند وروشنفکران جامعه در طول این 100 سال برنامه های بسیار قویتر وجامعی را دیده وخوانده اند و مطالعه ی برنامه ی شما که درحکم کلمات قصار باری به هرجهت است ، تنها میتوانند به این تبصره وماده های شما که ازترس انتقاد باز وتحلیل نشده بخندند وتفرج خاطری پیدا کنند.
بازهم یک دروغ دیگر :
” تاجایی که من می‌دانم شورا تنها نمونه در تاریخ سیاسی معاصر است که خروج، یا اخراج یا خیانت مدعیان یا پیوستن آنها به اردوی رژیم را ـ مورد به‌مورد ـ با شفافیت کامل، در بیانیه‌ها، قطعنامه‌ها و نشریات و به‌خصوص گزارش‌های مسئول شورا با مردم ایران در میان گذاشته است. در این خصوص، ما هیچ‌گاه با هیچ‌کس و هیچ جریانی در این ۴۰ سال، شروع‌کننده نبودیم “.
البته ازاین بابت که شما درهمان ابتدای کار انحصار طلبی کرده وبقیه را مایوس ازتصمیمی که گرفته بودند کردید، شروع کننده بودید .
درمورد اینکه پشت سر آنها که با سرعت زیاد حفظ آبرو کرده و خارج شدند چه گفتید ویا سکوت پیشه کردید، بستگی به شخصیت طرف داشت وشما دربرابر قلم بدستان قدرتمند، مثل موش آب کشیده عملی نکرده وبه کنجی خزیدید.
سپس :
” اعضای پایدار و پشتیبانان وفادار شورا هم در این چهار دهه نشان دادند که به این رسالت عمیقاً آگاهند و نشان داده‌اند که برای حفظ این جایگزین مستقل در برابر هیچ دولت و قدرتی کوتاه نمی‌آیند و کم‌ترین خدشه‌یی به آن را تحمل نمی‌کنند “.
اینهمه مغازله با سلطه گران و ارتجاع منطقه را کوتاه آمدن نمی شمارید؟؟
اگر قرار بود کوتاه بیآیید، چکاری میکردید که تا حالا نکردید؟!
آیا هزینه های سنگین تان را ازآسمان برایتان نازل میکنند و دولت های دشمن مردم ایران چیزی بشما نمیدهند؟
طفلک!
هزینه ی کلان خیمه شب بازی های سیری ناپذیر مریم وحق الزحمه ی کلان روسپیان سیاسی ازکجا تامین میشود درحالی که گروه های دیگر اپوزیسیون برای اداره ی یک سایت اینترنتی خود ، مجبور به کار روزانه درحد رانندگی تاکسی می باشند و …
صابر
پایان
