روز 26 مرداد 69 مصادف با بازگشت اسرا به وطن است و سی سال از آن واقعه می گذرد .
برای ما خانواده ات 30 سال حسرت وافسوس! هر ساله وقتی دراین مقطع فیلم های بازگشت اسرا و اتوبوس های حامل اسرا و شادی و شعف پدران ومادران وفرزندان اسرای بازگشتی را می بینیم خون گریه می کنیم .
راستی چرا 30 سال خانواده ات و پدر ومادر و زن و اولاد خود را به فراموشی سپرده ای ؟ مگرخانواده چه کوتاهی درحق تو کرد و اصلا چه دلیلی برای این هجران و دوری هست ؟ مگربا خانواده قهرکردی ؟ راستی این همه سال چگونه تحمل کردی بدون پدر و مادر و فرزند؟ اصلا دلت برای بچه هایت تنگ نشده ؟
راستی آنهایی که تو را درگروگان دارند کمترین عواطفی نسبت به تو ازجنس خانواده و فرزندانت به تو ارائه کرده اند ؟ یا همیشه تو را مجبور به فراموش کردن خانواده کرده اند؟ ومجبور شده ای خانواده را ضد ارزش وبه خود غریبه وبیگانه اثبات کنی ؟
ما خانواده ات دراین روز که فقط با خاطرات آن خود را راضی می کنیم منظور26مرداد 69 و تمامی 26 مردادهای تکرارشده به شادی سایر خانواده ها نگاه کردیم و به آنها تبریک گفتیم . اما درمقابل هیچ جوابی برای کار تو که 30 سال خانواده ات را بلاتکلیف گذاشتی نداریم .
اما بدان که تو وامثال تو که تعداد خیلی اندکی از اسرا درچنگ رجوی باقی مانده اید با ترس و وحشتی که رجوی برایتان ساخته درآنجا گرفتار شده اید وگرنه خودتان هم خوب می دانید که آنجا فقط یک اسارتگاه است وشما هم بلاجبار در آن زندانی شده اید و ذره ای به آن راضی نیستید .
ازشما می خواهیم اکنون هم دیر نشده کاری کن و ما را سربلند کن .
ازطرف خانواده ات
