روز گذشته دکتر اولسی یازچی مورخ و روزنامه نگار آلبانیایی در صفحه یوتیوب خود ویدئویی منتشر کرد که در آن به همراه دیگر روزنامه نگار آلبانیایی جرجی تاناسی به بحث پیرامون تهدید مجاهدین خلق و مریم رجوی برای دمکراسی و آزادی بیان در کشورشان پرداختند.
در ابتدای این ویدئو دکتر یازچی از رقم هفت هزار و دویست نفر عضو در کمپ مجاهدین خلق در آلبانی نام می‌برد. او به نقل از یک نماینده پارلمان آلبانی عنوان می‌کند که مجاهدین خلق که در بدو ورودشان به آلبانی سه هزار نفر بودند بین سال‌های 2016 تا 2019 تعداد نیروهای خود در خاک آلبانی را به 7200 نفر رسانده‌اند. به گفته این روزنامه نگاران این افراد عمدتا از کشورهای اروپایی، کانادا و کشورهای عضو ناتو به کمپ مجاهدین خلق در آلبانی آورده شده اند تا تشکیلات شبه نظامی یا جهادی مجاهدین خلق را تکمیل کنند. جرجی تاناسی تاکید می‌کند که از آنجایی که این گروه یک فرقه است و در آن رابطه جنسی ممنوع است و زاد و ولدی صورت نمی‌گیرد ازدیاد جمعیت آن تا دو برابر بسیار بحث برانگیز است.
در پی این گزارش، این دو روزنامه نگار آلبانیایی دولت آلبانی را به نقد می‌کشند مبنی بر اینکه اگر مجاهدین خلق تحت عنوان کمک های انسان دوستانه به عنوان افرادی که در عراق جانشان در خطر بود در آلبانی پناه داده شدند چرا تا امروز تعداد آن ها دوبرابر شده است. جرجی تاناسی از این مقامات می پرسد: «آیا آلبانی از دیگر کشورهای اروپایی چون کرواسی، آلمان، فرانسه یا مونتنگرو برای مجاهدین خلق امن تر است؟» آنها معتقدند که تشکیلات مجاهدین خلق خاک کشورشان را به مکانی برای پرورش تروریست های جهادی تبدیل کرده است. به گفته دکتر یازچی به دلیل فقدان اطلاع رسانی در دولت آلبانی مردم از حضور این تعداد نیروی جهادی در کشورشان بی خبر هستند.
آن ها با اشاره به حملات مجاهدین خلق علیه روزنامه نگاران آلبانیایی و حتی روزنامه نگاران رسانه‌های غربی چون بی بی سی و نیویورک تایمز، مجاهدین خلق را خطری برای آزادی بیان در آلبانی می دانند و نفوذ بازوی تبلیغاتی مجاهدین خلق در میان شهروندان آلبانیایی را امری خطرناک می‌دانند. یازچی و تاناسی روابط غیر عادی و فراتر از قانون میان عوامل مجاهدین خلق و دولت و پلیس آلبانی را به چالش می کشند و حضور مجاهدین خلق را «تهدیدی علیه امنیت ملی» آلبانی می‌دانند.
آن ها دلیل دشمنی مجاهدین خلق با روزنامه نگاران را بیم آنها از افشا شدن مناسبات درونی تشکیلاتشان می‌دانند. جرجی تاناسی بیان می‌کند که به دلیل گزارش‌های افشاگرایانه‌ای که علیه مجاهدین خلق در رسانه ها منتشر کرده است مورد تنفر مجاهدین خلق است به طوریکه عوامل مجاهدین خلق در شهر دورس که شهر زادگاه اوست، عکسهای او را به مغازه‌داران داده اند و او را به عنوان یک «تروریست» معرفی کرده‌اند. مجاهدین خلق تاناسی را عامل جمهوری اسلامی می‌دانند چون او در گذشته به ایران سفر کرده است حال آنکه چنان که می‌گوید او در طول عمرش به ده ها کشور دیگر نیز سفر کرده است. او در پایان صحبت هایش می‌گوید: « به عنوان یک آلبانیایی وطن پرست احساس شرم میکنم وقتی که میبینم مریم رجوی شهروندان آلبانیایی در منطقه مانزا را به خدمت خود در آورده است.» او از عشق به کشورش می‌گوید و اینکه اجازه نخواهد داد مریم رجوی به مانند یک نیروی اشغالگرد در کشورش رفتار کند.
دکتر یازچی با ارائه توضیحاتی درباره رفتار مجاهدین خلق با جدا شده‌هایی که علیه تشکیلات رجوی صدای خود را به رسانه ها می‌رسانند، به موضوع احسان بیدی و زد و بند پلیس آلبانی با مجاهدین خلق اشاره می‌کند و در پی آن می گوید: « رجوی آلبانی را تبدیل کرده است به منطقه ای ممنوعه برای ایرانی ها، چه تاجر، چه دیپلمات و چه خانواده های {اعضای تشکیلات} باشند. برای مریم رجوی ایرانی خوب ایرانی مرده است مگر اینکه در تشکیلات او عضو باشد.»
بدین ترتیب این پرسش را مطرح می کند که مریم رجوی چگونه می تواند برای مردم ایران دمکراسی و آزادی به ارمغان بیاورد در حالیکه تاب حضور یک ایرانی غیرمجاهد را در آلبانی ندارد و سپس به موضوع سمیه محمدی و رفتار مجاهدین خلق با پدر و مادر او که شهروندان کانادا هستند، اشاره می‌کند.
این دو روزنامه نگار بر این باور هستند که مجاهدین خلق از مهمان نوازی مردمشان سو استفاده می کنند به طوریکه روزنامه نگاران این کشور درباره هر گونه موضوعی می‌توانند به بررسی و تحقیق و انتقاد بپردازند مگر موضوع مجاهدین خلق. آنها بارها برای انتقاد به حضور غیر قانونی مجاهدین خلق در کشورشان مورد حمله آن ها قرار گرفته‌اند و متهم به جاسوسی برای حکومت ایران شده اند. جرجی تاناسی مکررا این سوال را می‌پرسد که چگونه ممکن است که او بتواند درباره قاچاقچیان کوکایین یا مقامات کشور خود یا هر موضوع چالش برانگیز دیگری قلم بزند اما درباره مجاهدین خلق با خط قرمزهای شدید مواجه شود.
این دو فعال رسانه ای کشور آلبانی تاکید می‌کنند که هرگز «حاضر نیستند چکمه های مریم رجوی را لیس بزنند» و اجازه نمی‌دهند مریم رجوی با حمایت آمریکا قوانین کشورشان را زیر پا بگذارد چراکه در حال حاضر بسیاری از شهروندان آلبانیایی به جرم همکاری با گروه های جهادی در سوریه در زندان هستند و اگر بنا به تابعیت از قانون باشد مریم رجوی و نیروهای تحت امرش نیز سزاوار محاکمه و حبس هستند.
ترجمه و تنظیم از مزدا پارسی