امسال در حالی سازمان دجالین رجوی، ورودش به 56 مین سالگرد حیات ننگین اش ، را با یک نمایش مسخره برگزار کرد که از سال 1344 بجز 15 سال اول، همه ننگین و سازشکارانه بوده است ، دهه ها سال خیانت این سازمان را در حالی پشت سر می گذاریم که این سازمان به فرقه ای سرکوبگر و سکتاریستی مبدل شده است . در پایان این 50 سال فرقه ی رجوی در گرداب سقوط و سرنگونی ، بشدت به سمت دهانه ی گرداب است! همه ی اعضای کنونی هم یا از مرز سالخوردگی عبور کردند و یا در حال عبور هستند.
سالها قبل، مریم رجوی با عده ای از اعوان و انصار که گذرنامه هایشان آماده شده بود، در اواخر سال 1381به مرز اردن رفته و پا به فرار گذاشت و عراق را ترک کرد.
27 اسفند ماه سال 1381 حمله ی نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا به عراق آغاز شد، خیلی زود دیکتاتور عراق پا به فرار گذاشت و مخفی شد. بدنبال فرار صدام حسین، نوکرش مسعود رجوی هم که هرگز نمی خواست فکر کند که حمله به عراق عینیت خواهد یافت ، کاملا غافلگیر شد.
سازمان به علت سیاست های وطن فروشانه ی مسعود رجوی و نبرد بی امان خانواده ها با ایدئولوژی منحط و فروبرنده ی سازمان، بی سر شد، مسعود رجوی از ساعت 4 بامداد سوم فروردین سال 1382، در محاق ذلت و ننگ فرو رفت و خاموش شد!
از آنزمان به بعد سراشیب شکست های پی در پی این فرقه ی مخوف شروع شد. با اولین سری جداشدگان از این فرقه ، حقایق بسیاری از مانیپولاسیون ذهنی اعضاء و مرگ ها و خودکشی ها و سربه نیست ها وخودسوزی ها و سرکوب ها و شکنجه ها و زندان های انفرادی ، افشاء و بیرونی شد !
بزودی نوک کوه یخ سرکوب در سازمان رجوی ، بیرون زد!
روز سه شنبه 27 خرداد 1382، (17ژوئن سال 2003 )مریم رجوی باتفاق 165 نفر از مزدوران فرقه که عده ای از آنها از عراق با مریم فرار کرده بودند، با ذلتی وصف ناپذیر دستبند خورده و در فرانسه دستگیر شدند!
قبل از حمله نیروهای ائتلاف به عراق ، در بیرون از سازمان ، همه چیز علیه مسعود و مریم آغاز شده بود.
در داخل سازمان نیز، دیگر دوران رویارویی جداشدگان و خانواده های اسرای در بند با سازمان آغاز شد. از آنروز ببعد یعنی دقیقا از 24 ژوئن 2004، مصادف با پنج شنبه ، 4 تیرماه 1383، پرده ها کنار زده شد و اولین سری 500 نفره از سازمان جدا شدند، گرچه مدتی قبل یک جمع حدودا 30 نفره نبرد علنی با سازمان را آغاز کرده و با آتش زدن تشک ها و بالش ها در زندان اسکان ، نیروهای ائتلاف را خبر کرده و از سازمان جدا و در یک کمپ جداگانه زیر نظر نیروهای ائتلاف اسکان یافته و رسما از سازمان مجاهدین؟! اعلام جدائی کرده بودند.
جبهه ای مستحکم ، متشکل از جداشدگان در برابر فرقه ی رجوی ، صف کشید! خانواده ها نیز حامی و پشتیبان جداشده ها بودند. در کشور عراق هم همه چیز علیه این فرقه ی استبدادی که به دست راست صدام حسین شهرت داشتند ، استارت زده شد.
سازمان که همه چیز را تمام شده می دانست، تصمیم گرفت مقدم ارباب جدید را مغتنم شمرده و به نوکری برای آمریکا ، آستین ها را بالا زده و دستور دامن پوشی در مقابل نیروهای آمریکائی در دستور کار قرار گرفت! آمریکا هم که به دست نشانده پروری عادت داشت ، دست این نوکران جدید را به گرمی فشرد! سازمان با پشت گرمی آمریکا ، با دستورات تشکیلاتی عریان و گستاخانه ، سنگ زدن به خانواده ها را آغاز کرد و ملاقات بین اعضاء و خانواده هایشان را ممنوع اعلام کرد! سازمان همه ی راهها را امتحان کرد تا بلکه بتواند در عراق خود را با پشتیبانی صاحبخانه ی جدید ، ماندگار کند! اما دیگر دوران سازمان در عراق بسر آمده بود و مردم عراق به هیچ قیمتی حاضر نبودند این غده ی سرطانی را قبول کنند.
در تیر ماه سال ۱۳۸۹ دادگاهی در عراق حکم بازداشت مسعود و مریم رجوی و ۳۹ تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق را به اتهام جنایت علیه بشریت صادر کرد. به گفته دادگاه وجود شواهدی مبنی بر همکاری مسعود و مریم رجوی و سازمان مجاهدین خلق با صدام حسین در سرکوب شیعیان و مردم کردستان دلیل صدور حکم بوده است.
دراثر فشارهای مردمی در عراق و فشار خانواده ها و جداشده ها، نهایتا ارباب جدید و نوکر جدید! به این توافق رسیدند که باید سازمان عراق را ترک کند!
این بار آلبانی که مستعمره ی آمریکا بود ، بعنوان مقصد جدید این نوکران آمریکا ، اعلام شد! همزمان، دیگر عوامل سلطه چون عربستان و اسرائیل هم نخواستند از غافله عقب بمانند و همکاری های پشت پرده را با سازمان وطن فروش رجوی آغاز کردند!
امروز 50 سال از عمر ننگین و وطن فروشانه ی فرقه ی رجوی می گذرد!
دیگر ننگی نمانده است که رهبران این فرقه خود را به آن آلوده نکرده باشند!
امروز در حالی سازمان، ورودش به 56 مین سالگرد حیات ننگین خود را اعلام کرد که دیگر هیچ پلی را در پشت سر خود سالم نمی بیند!
سقوط فرقه ی رجوی ، در گرداب های خانمانسوز بی وقفه ادامه دارد و زمان مشخص خواهد کرد که عاقبت خیانتکاران و وطن فروشان، چیزی جز عدم و نیستی ، نخواهد بود . . .
فرید
