نامه ای از خانم پروین حاجی به مسعود خدابنده

خدمت دوست گرامی آقای خدابنده
با خواندن نامه تان به آقای هاشمی نژاد در ابتدا کمی تعجب کردم و پیش خود گفتم از آقای خدابنده این توقع نبود که به یکباره اینچنین راست روی کنند. ولی از آنجائی که در یک فرهنگ آزاد زندگی میکنم اینرا خوشبختانه آموختم که نباید در مورد دیگران قضاوت بی جا کرد و همین آموزش به من این را آموخت که باید کمی بدون تعصب سیاسی به این عمل بنگرم و وقتی خوب به امر قضیه توجه کردم به این رسیدم که اصل دموکراسی که همه مان از آن دم میزنیم یعنی همین. یعنی اینکه آقای خدابنده و آقای هاشمی نژاد با دو دیدگاه کاملا متضاد و متفاوت ولی در عین حال قربانی یک جریان با هم به گفتگو نشسته اند.
من چندان آقای هاشمی نژاد را نمیشناسم فقط به همین میزان که ایشان مسئول کانون هابیلیان است که متشکل از قربانیان ترور سازمان مجاهدین خلق است و اگر اشتباه نکنم پدر ایشان نیز بدست مجاهدین کشته شدند. ولی افتخار آشنائی با شما را بیشتر دارم و از همین رو امیدوارم که ما ملت که قربانی اشتباهات سیاسیون خود هستیم راه خود را پیدا کرده و گزینه آشتی و گفتگو را بر جنگ کینه و نفرت ترجیع دهیم و عقل خرد و منطق را جایگزین دنباله روی و مراد و مریدی کنیم. امیدوارم ما نیز شهامت آنرا پیدا کنیم و به اشتباه خود پی برده و بادانسته به اینکه در اشتباه هستم اسرار و پا فشاری بر اشتباه مان نکنیم.
با سپاس و قدر دانی از شما
پروین حاجی
انجمن پارس- ایران(کانادا)

پروین حاجی، پارس ایران، بیست و ششم اکتبر 2006