فرصتی برای ادامه زندگی
نامه آقای رامین تبریزی به خواهرش خانم مهتاج تبریزی فرد مستقر در قرارگاه اشرف حاوی نکات تکان دهنده ای است که دنیای درون تشکیلاتی وبی ثبات و مشمئز کننده فرقه تروریستی رجوی را با صراحت مجسم می کند و نقد تند مناسباتی ست که زندگی خواهرش را طی پروسه سیستماتیک ازخودبیگانگی و مسخ هویت ، به هم می ريزد و سرنوشتی تلخ و تراژیک را برای وی رقم می زند. در این سوی صحنه زندگی ، برادری ست که تلخی زیست در دنیای درونی دارودسته تروریست رجوی را به خواهر قربانی و بیگناه خویش گوشزد می کند و سعی دارد او را از محیط ، مناسبات و مرزهای محدود کننده خرد و تعقل آدمی که به قرارگاه اشرف موسوم است ، برهاند. محتوای نامه آقای رامین تبریزی بیانگر پسرفت تشکیلاتی گروهی تروریست است که همه سردمداران آن در مجموع الکن و ناموفقند و ایشان با طرد و انکار اهداف و مناسبات فاشیستی تشکیلات مجاهدین به همه سردمداران فرقه تروریستی رجوی پاسخ یکسانی می دهد. او می خواهد با تمام وجود به خواهرش مهتاج بگوید هر اتفاقی که بیفتد، زندگی ادامه پیدا می کند. اما او شدیدا تمایل دارد که زندگی در کنار خواهرش ادامه پیدا کند. ابراز احساسات به خواهری پس از بیست و شش سال جدائی و فراق در واقع توصیف عواطف متعارف و طبیعی ست و بحث برانگیزترین وجه درونمایه احساس و تفکر وی را در تنفر و بیزاری ایشان از مناسبات و محیطی چون قرارگاه اشرف می توان به عینه دریافت و درک کرد. درونمایه نامه آقای رامین تبریزی گیرا و تاثیرگذار است زیرا سرشار از عواطف برادرانه و غم دوری از خواهری ست که بر اثر اعمال محدودیت های رهبران فاشسیت تشکیلات رجوی ، سالیان دراز است از او دور و جدا افتاده است اما در عین حال یادآور چشم اندازه رهایی و امید نیزاست.
آرش رضایی
مسئول انجمن نجات دفتر آذربایجانغربی
20/8/1385
نامه آقای رامین تبریزی به خواهرش خانم مهتاج تبریزی فرد
بنام خداوند مهربان
خواهر عزیزم مهتاج سلام
امیدوارم حالت خوب باشد. اکنون که این نامه را برای تو می نویسم 26 سال است که تو را ندیده ام ، یادم است یازده سال داشتم که من و تو با اشک از هم جدا شدیم و تو ازدواج کردی ولی در ورای این ازدواج یک دوری و جدائی طولانی بود. آری مهتاج عزیز اکنون من 37 سال دارم و به اتفاق همسرم نوشین ( دختر عمو طالب ) و دخترم آیلین و مامان در تبریز زندگی می کنیم و من کارمند هستم. مهتاج جان تا کنون بنا به دلایلی امکان هیچگونه ارتباط با تو نبود ولی اخیرا با یکی از دوستانت خانم مرضیه قرصی که از اردوگاه اشرف رهایی یافته در محل انجمن نجات آذربایجانغربی دیدار کرده و از احوال تو با خبر شدم. خواهر عزیزتر از جانم ماهیت فرقه رجوی برای جهانیان مشخص گردیده و اینکه آنان از روحیات و عواطف و احساسات انسانهای پاکی همچون تو استفاده ابزاری نموده و تعدادی از جوانان این مملکت را مورد استثمار قرار داده اند بر همگان آشکار است و بنظر من ادامه زندگی مشقت بار در اردوگاه اشرف همچون آغازش کاری بیهوده است مهتاج عزیز ما همگی منتظر بازگشت تو به وطن عزیزت ایران هستیم و مطمئن باش هیچگونه خطری تو را در ایران تهدید نمی نماید و تو بعد از بازگشت به ایران مانند یک شهروند عادی ایرانی زندگی خواهی کرد بطوریکه از شهر ما دو نفر از دوستان تو بنام خانم مرضیه قرصی و آقای قادر رحمانی به وطن بازگشته و بصورت عادی زندگی می نمایند و جالب این است که هردوی آنها افسوس گذشته خود و زندگی در آنجا را می خورند مهتاج جان اگر امکان ملاقات با تو از طریق صلیب سرخ فراهم گردد حتما به دیدار تو خواهیم آمد. ولی ما امیدواریم قبل از آن موقع تو از طریق هماهنگی با کمپ آمریکاییها زمینه بازگشت به ایران را فراهم کنی و مجددا تاکید می نمایم در ایران هیچ خطری تو را تهدید نمی نماید. مهتاج جان دلمان برایت تنگ شده و بی صبرانه منتظر دیدار با تو در کشور عزیزمان ایران هستیم.
دوستدار تو رامین تبریزی، برادرت