دانیل بنایم Daniel Benaim سخنران و محقق ارشد و خبرنگار شناخته شده ای در سیاست خارجی آمریکا می باشد که در دفتر جو بایدن رئیس جمهور منتخب آمریکا به امور مختلف از جمله تنظیم سخنرانی برای وی مشغول بوده است.
او در مقاله ای در مجله جاکوبین Jacobin به ترسیم خطوط اصلی سیاست خارجی جو بایدن پرداخته و از جمله در خصوص نحوه برخورد او با توافق هسته ای موسوم به برجام که در زمانی که وی معاون رئیس جمهور آمریکا بود به امضا رسید اظهار نظر کرده است. او همچنین به شیوه برخورد بایدن با کشورهایی مانند ژاپن، ترکیه، عربستان سعودی، مصر، و امارات اشاره کرده و رئوس سیاست او در قبال چین و روسیه و ایران را پیش بینی نموده است.
اما نکته قابل توجه در مقاله او پرداختن به سرنوشت مجاهدین خلق در دولت آینده آمریکا می باشد. او که از نزدیک در دفتر بایدن کار کرده و کلاً با نظرات او و همچنین باراک اوباما طی سالیان آشنایی کامل دارد در این خصوص در مقاله مربوطه می نویسد:
“برجام یکی دیگر از ارکان اصلی همکاری بایدن با سه کشور اروپایی (انگلیس، فرانسه و آلمان) است. خروج ترامپ از برجام ضربه ویرانگری به اعتماد ایرانیان وارد کرده است و برای بازگرداندن آن ها به میز مذاکره باید امتیازات جذاب اما غیر استراتژیکی با حفظ ساختار تحریم ها و فشار حداکثر به این کشور داده شود.”
او ادامه می دهد: “من و دوستانم عقیده داریم که کاهش حمایت ایالات متحده از مجاهدین خلق برای تهران قابل توجه خواهد بود. مقامات آلبانیایی در جلسات دوجانبه نگرانی های خود را از فعالیت های غیرقانونی این گروه در قاچاق انسان، مواد مخدر و اسلحه ابراز داشته اند. استقرار مجاهدین خلق در آلبانی و سواحل دریای آدریاتیک، در امتداد مرزهای اروپا برای مدت زمان طولانی لازم نیست و انتقال این گروه به اتیوپی یا سواحل دریای سرخ مانند اریتره باید مورد توجه قرار گیرد.”
دانیال بنایم تأکید می کند که: “بایدن علنی تر از اوباما با چین، روسیه و ایران مراوده خواهد داشت.”
این که انتقال مجاهدین خلق از آلبانی به کشورهایی مانند اتیوپی یا اریتره تا چه حد در آینده نزدیک عملی گردد ممکن است جای بحث داشته باشد، اما قطعا آنچه که غیرقابل تردید است اینست که دست بازی که فرقه رجوی در آلبانی در زمان زمامداری ترامپ داشت دیگر ادامه نخواهد یافت.
به خاطر داریم که دولت اوباما و معاونش جو بایدن بر اساس طرحی مبنی بر منحل کردن مجاهدین خلق و پراکنده نمودن و توزیع نیروهای آن در کشورهای مختلف، این گروه را ابتدا از پادگان اشرف به کمپ موقت ترانزیت لیبرتی در عراق و بعد کشور آلبانی منتقل نمودند که تا تابستان سال 2016 به طول انجامید.
اما با روی کار آمدن دونالد ترامپ در سال 2017 و قدرت گرفتن جنگ طلبانی نظیر جان بولتون و رودی جولیانی و جان مک کین و دیگران، این طرح منتفی شد و در عوض آمریکا یک پایگاه نیروی هوایی خود را در اختیار این گروه گذاشت و دستش را برای انجام هر اقدام غیرقانونی در آلبانی، خصوصاً نقض اولیه ترین حقوق انسانی علیه اعضای خود، باز کرد.
پر واضح است که دولت آلبانی به شدت مایل به ورود به اتحادیه اروپاست و حضور این سازمان در خاک خود را مانعی بر سر این راه می بیند و تاکنون تحت فشار دولت ترامپ تن به پذیرش این حضور غیر قانونی و مشکل ساز داده است. قطعاً مقامات آلبانی از هر گونه انتقال مجاهدین خلق از این کشور یا حداقل محدود شدن شدید آنان به گونه ای که کاملاً غیر قابل اثر باشند استقبال خواهد کرد.
واکنش های فرقه رجوی طی این مدت به خوبی نشان داده است که تلاش مستمر و گسترده خانواده ها برای ارتباط با عزیزانشان در اردوگاهی بسته و دور افتاده در خاک آلبانی و فشاری که این امر بر دولت آلبانی وارد کرده است مثمر ثمر بوده و تضاد آلبانی و مجاهدین خلق را شدت بخشیده است.
به قول اولسی یازجی محقق و مفسر و تاریخدان آلبانیایی، در ابتدا افکار عمومی آلبانی تصور می کرد که مجاهدین خلق یک عده پناهجوی بی آزار هستند که از موضع انسانی برای دور ماندن از خطر در کشور آلبانی پذیرفته شده اند. اما به تدریج با جریاناتی مانند حضور مصطفی محمدی و افشاگری های جداشدگان و تلاش های خانواده ها مشخص شد که این یک فرقه مخرب خطرناک است که حتی امنیت ملی آلبانی را هم به خطر می اندازد و از این رو دولت آلبانی در ادامه حمایت از این فرقه دچار مشکلات فراوانی است.
مشخص است که رجوی روی دور دوم ریاست جمهوری ترامپ حساب جدی باز کرده بود و خود او بهتر از هر کس دیگری می داند که با کنار رفتن ترامپ تمامی آرزوهای او نیز برای رسیدن به قدرت در تهران به فنا خواهد رفت.
با این تفاصیل به نظر می رسد که چشم انداز ارتباط خانواده ها با عزیزانشان در آینده نزدیک روشن باشد. به امید حق
عاطفه نادعلیان