یا موضع گیری قابل انتشار علیه جداشده ها یا قطع مستمری!!

فرقه تروریستی رجوی در حرکتی ضد انسانی اقدام به قطع مستمری ماهیانه آقای خلیل انصاریان نمود!!! آنها در ابلاغیه ای قطع کمک مالی که در واقع هزینه زندگی آقای انصاریان است را اعلام نمودند و دلیل اینکار را امتناع وی از موضعگیری قابل انتشار علیه دیگر اعضای جداشده از فرقه بیان نمودند.

همچنین در این ابلاغیه گفته شده که این کار یعنی موضع گیری قابل انتشار علیه دیگر جداشدگان جزء تعهدات آقای انصاریان بوده است!!!

آیا عریان تر و واضح تر از این می شد به مخوف بودن یک فرقه مافیایی اعتراف نمود؟ آیا این ابلاغیه بیانگر مناسبات فرقه ای که در آن حتی اعضای در صورت جدایی هم باید به خواسته رهبران فرقه عمل نمایند نمی باشد.

از این ابلاغیه می توان نتیجه گرفت که :

1- تعداد اعضای جداشده از فرقه که در آلبانی هستند زیاد است. در کُل نیز اعضای بسیار بیشتری از فرقه جداشدند که برخی از آنها به کشورهای دیگر رفته اند.

2- به دستور رجوی ها اعضای جدا شده مجبور به دادن تعهداتی به تشکیلات فرقه هستند تا لااقل خود را تا حدی از چنگ تشکیلات رجوی ها برهانند.

یکی از این تعهدات که در ابلاغیه فوق الذکر بیان شده است، جاسوسی علیه دیگر جداشدگان و موضع گیری علیه جداشدگانی است که دست به افشاگری می زنند. به بیان ساده تر سران فرقه مجاهدین حالا که در آلبانی نمی توانند مانند عراق کنترل کامل فرقه ای را اعمال کرده و مانع از جدایی آنها شوند، تنها در صورتی به عضو خواهان جدایی اجازه جدا شدن از فرقه را می دهند که او تعهداتی را بپذیرد. در غیر اینصورت عضو خواهان جدایی بین زندگی در فقر یا ماندن در فرقه باید یکی را انتخاب نماید.

3- اعضای فرقه مجاهدین به عنوان پناهجو باید حقوق خود را از سازمان ملل دریافت کنند اما سران فرقه رجوی در همآهنگی با آمریکا و برخلاف عرف معمول، اعضاء را از این حق نیز محروم کردند و در نتیجه با وابسته کردن آنان از نظر مالی به فرقه، یا مانع از جدایی اعضاء شده و یا در صورت جدایی، از جداشدگان باجگیری می کنند و آنها را مجبور به سکوت و عدم افشای جنایت رجوی ها و مناسبات فرقه ای کرده و همچنین به جاسوسی علیه یکدیگر وامی دارند.

4- مطالبی که در سایت های فرقه یا در تلویزیون فرقه مجاهدین از زبان یا قلم اعضاء و یا برخی جداشدگان درج و پخش می گردد، به انتخاب و اختیار خود آنها نیست بلکه آنها در اثر اجبار این کار را می کنند. برای اعضاء مانده در فرقه اجبار ناشی از فشار تشکیلاتی و برای اعضای جداشده اجبار ناشی از نیاز مالی است و اگر به اختیار خودشان بود چنین نمی کردند.

5- با وجود تمام فشارهایی که فرقه مجاهدین به دستور رجوی ها بر روی اعضای جداشده می آوردند، بسیاری از آنها تن به تسلیم نداده و به افشاگری علیه فرقه اقدام نموده اند.

6- اگر اهرم فشار هزینه زندگی و مستمری ماهیانه از روی آن تعداد از جداشدگان که مجبور به همکاری با فرقه شده اند، برداشته شود آنها نیز همچون آقای خلیل انصاریان زیر بار خواسته های ناحق و ضد انسانی فرقه مجاهدین نخواهند رفت.

7- با این ابلاغیه و نکات افشا شده در آن مشخص می شود که رجوی ها تا چه حد از جداشده ها وحشت دارند.

8- وقتی رجوی ها و دیگر سران فرقه مجاهدین اعضای جداشده را آن هم در خاک اروپا اینگونه تحت فشار قرار می دهند، برای هر فرد منصفی می تواند واضح باشد که آنها در عراق و در زیر حاکمیت صدام و در شرایطی که اعضاء کاملاً در کنترل و سیطره فرقه بودند، چگونه اعضاء را با زور، مغزشویی مستمر و تهدید مدام، در فرقه نگه می داشتند و اعضاء به هیچوجه حق انتخاب دیگری نداشتند.