ابراهیم خدابنده
دی 1385
سایت اینترنتی " همبستگی ملی" در مطلبی تحت عنوان " اعدام صدام حسین و بازتابهای بین المللی" تولید شده به تاریخ شنبه 9 دی 1385، در پایان انعکاس مجموعه ای از موضعگیریهای مختلف جهانی در خصوص اعدام دیکتاتور سابق عراق، به درج مطلب زیر پرداخته است:
" در پاریس دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران با تاکید بر مخالفت اصولی خود با حکم اعدام، اعلام کرد که قضاوت درباره رئیس جمهور پیشین عراق بر عهده مردم و تاریخ این کشور است. دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران همچنین خاطرنشان کرد این حکم به سود رژیم آخوندی است که از آن برای تفرقه اندازی و کشتار هرچه بیشتر در عراق سود می برَد و آخوندها به همین خاطر بیش از همه بر آن پافشاری میکردند."
از اینکه متوجه شدم دبیرخانه شورای ملی مقاومت اصولا با حکم اعدام مخالف بوده و بر آن تأکید دارد فوق العاده خوشحال شدم و مایلم این گام مهم را به تمامی اعضای شورا تبریک بگویم. آنقدر از این بابت خوشحال شده بودم که ابتدا اصلا فکر نکردم که چرا چنین اطلاعیه ای به این صورت در انتهای تعدادی از انعکاسات و موضعگیریهای مختلف و بطور ناقص آورده شده است. فکر میکنم شأن این اطلاعیه بهای بیشتری را میطلبید. اما بهرحال مهم نیست. همینکه شورای ملی مقاومت یا حداقل دبیرخانه آن مخالفت اصولی خود را با حکم اعدام اعلام کرده است جای تبریک دارد. یادم می آید اگر اشتباه نکرده باشم از قول آقای هدایت الله متین دفتری رئیس سابق کمیسیون قضایی شورای ملی مقاومت در جایی شنیده یا خوانده بودم که وی آن زمان که در شورا بود اصرار داشت تا شورای ملی مقاومت مخالفت اصولی خود را با حکم اعدام اعلام نماید اما شخص آقای مسعود رجوی به شدت با آن مخالف بوده و اعدام را حتی یک ضرورت مبرم بعد از پیروزی انقلاب میدانسته است. البته نمیدانم که اعلام موضع دبیر خانه شورای ملی مقاومت نیاز به رأی گیری از اعضای شورا دارد یا خیر ولی لازم است در حال حاضر که امکان ارتباط آقای مسعود رجوی فراهم شده است در این خصوص نیز اعلام موضع بفرمایند و ما را بیشتر خوشحال نمایند. همچنین مایلم اعضای محترم شورا را به سه نکته توجه بدهم.
اینکه حداقل دبیرخانه شورای ملی مقاومت بطور اصولی با حکم اعدام مخالف است بسیار خوب است و جای هیچ شکایت و گلایه ای نیست اما بدلیل بحث مبارزه مسلحانه و اعدام های انقلابی که به کرات در داخل ایران توسط سازمان مجاهدین خلق در طی سالیان صورت گرفته است هضم موضوع قدری مشکل میشود و لذا لازم است که این موضوع از حاشیه خارج شده و بیشتر در متن برجسته شود تا قبول و باور آن ساده تر گردد. اگر مثلا وزیر خارجه انگلستان چنین حرفی را بزند چون قابل پیش بینی است و مشخص است که دولت انگلستان اصولا با اعدام مخالف است و در قوانین این کشور هم مجازات اعدام برداشته شده است براحتی قابل پذیرش است، اما حق بدهید که در خصوص شورای ملی مقاومت که سیاستی جدا از سازمان مجاهدین خلق ندارد ممکن است این شبهه پیش بیاید که گویی فقط اصولا با اعدام صدام حسین مخالف بوده است و مسئله به سایر موارد تعمیم پیدا نمیکند. بنابراین ضروری است برای اینکه این شبهه برطرف شود حداقل به چند نمونه از بیشمار اعدام های انقلابی که از سال 1360 در خصوص افرادی که جرمشان هزار بار کمتر از صدام حسین بود اشاره شده و یک عذرخواهی خشک و خالی جمعی از بازماندگانشان بشود.
مطلب دیگری که در همان موضعگیری چند خطی بارز گردیده است مربوط به این موضوع است که گویا قضاوت در خصوص صدام حسین صرفا مربوط به مردم و تاریخ عراق است. فکر میکنم شورای ملی مقاومت هم به تبع سازمان مجاهدین خلق سعی دارد در همه جا مردم ایران را از هر معادله ای حذف نماید. بهرحال صدام حسین بر اساس بیانیه سازمان ملل متحد به تاریخ 18 آذر 1370 به عنوان مسئول و آغازگر جنگ و متجاوز به خاک ایران شناخته شده است و دریغ است که مردم ایران که 8 سال تمام رنج این تهاجم را متحمل شده و قربانیان بسیاری داده اند از این قضاوت حذف گردند. در واقع مردم ایران علی القاعده می بایست شاکی اصلی در محاکمه صدام حسین می بودند.
نکته سوم اینکه اعدام صدام حسین به پافشاری حاکمیت ایران ربط داده شده و رژیم برنده اصلی اعلام گردیده است. گویا که دولت عراق متأثر از فشار ایران حکم اعدام صدام حسین را صادر کرده است. لازم است اشاره کنم که صدام حسین نیز در آخرین روزهای عمر خود بر اصل بودن تضاد با ایرانی ها پای فشرده و از مردم عراق خواسته بود تا با اشغالگران مدارا کنند. در واقع او قصد داشت برای حفظ جان و بقای خود پوئنی به آمریکا داده و در عین حال ایرانی ها را دشمن اصلی معرفی کند تا با آمریکایی ها به وحدت برسد. اما این ترفند نتیجه نداد و آمریکایی ها یک روز قبل او را کت بسته تحویل مقامات عراقی دادند تا به قول دبیرخانه شورای ملی مقاومت به سفارش ایران اعدام شود. در این نکته البته درس بزرگی است چرا که رهبر سازمان مجاهدین خلق و مسئول شورای ملی مقاومت هم عین همین استراتژی را پیش گرفته است و میخواهد به نوعی به آمریکایی ها بفهماند که ما و شما میتوانیم بر علیه دشمن اصلی یعنی حاکمیت ایران متحد شویم. تا بحال که علی الظاهر واکنش مساعدی از طرف مقابل مشاهده نشده است. بهرحال من به تمامی اعضای محترم شورای ملی مقاومت توصیه میکنم که در این گونه سیاست ها و حذف کردن مردم ایران از معادلات استراتژیک و آویختن به دامان آمریکا مطالعه بیشتری انجام داده و تلاش کنند تا راه حل معقول تر و واقعی تری برای مبارزه با رژیم پیدا کنند. خصوصا اینکه نمونه صدام حسین هم پیش روست.
ابراهیم خدابنده، پنجم ژانویه 2007