سلام فرزندم !
می خواهم کمی با شما درد دل کنم . چندین سال است از شما خبری ندارم . چندین سال است با من تماسی نگرفته ای! چندین سال است نامه ای از شما بدستم نرسیده . آیا این حق من پدر است ؟
من پدرت هستم آیا این رفتاری که با پدرت می کنی درست است ؟ چرا تماسی با من نمی گیری بعد از چندین سال دل مرا شاد کنی. من و مادرت را ول کردی و چندین سال غیبت زده و سراغی از ما نمی گیری! چرا این کار را با ما می کنی خودت به دست خودت، خود را چندین سال زندانی کردی و از زندگی انسانی محروم کردی .
کمی هم به فکر ما باش . این چه راهی بود که انتخاب کردی هم خودت را داغون کردی و هم ما را . تا کی می خواهی خودت را در زندان محبوس کنی به خودت فکر کرده ای با این کارت داری خودت را تباه می کنی . پسرم اکبر خودت را نجات بده .خیلی ها خودشان را نجات دادند برای خودشان زندگی درست کردند و دارند زندگی خودشان را می کنند. آنها توانسته اند پس در توان تو هم هست که خودت را نجات دهی. فکر نکن ما تو را فراموش کرده ایم برای آمدنت لحظه شماری می کنیم که تو را در آغوش بگیریم من منتظر آن روز هستم .
پدرت رمضانعلی قربانلی
