مرگ ژان پیر میشل، ضربه سنگین به دستگاه لابیگری مجاهدین در فرانسه

روز یکشنبه 24 ژانویه «ژان پیر میشل» سناتور، پارلمانتر و عضو حزب سوسیالیست فرانسه که به مدت 30 سال در سنا و مجلس ملی فرانسه حضور داشت، به دلیل ابتلا به سرطان در سن 82 سالگی درگذشت. با مرگ وی، سازمان مجاهدین مهمترین حامی خود در فرانسه را از دست داد و ضربه بزرگی به دستگاه لابیگری آنان وارد گردید.

این سناتور کهنسال، نقش تعیین کننده در تمامی فعالیت های سیاسی-اجتماعی مجاهدین در اروپا ایفا می کرد و موسس کمیته های دستساز مختلف برای حمایت از مریم رجوی بود. وی همچنین تأثیر بسزایی در جذب سیاستمداران و شهرداران فرانسوی به سازمان مجاهدین داشت و در عمده گردهمایی ها و کنفرانس های برگزار شده توسط مریم رجوی دارای نقشی چشمگیر و پایه ای بود.

آشنایی میشل با مجاهدین به دهه 60 برمی گردد و در این آشنایی، برادر مسعود (صالح رجوی) نقش اولیه داشت، اما اولین دیدار وی با مسعود رجوی، سال 1983 (حدود 2 سال پس از فرار مسعود از ایران) در کنگره حزب سوسیالیست، در شهر تولوز فرانسه با همراهی دکتر صالح و منوچهر هزارخانی صورت گرفت. از آن پس، رابطه مسعود با ژان پیر میشل گام به گام نزدیک تر و با گذر زمان تبدیل به یک رابطه عمیق و دوستانه گردید. این ارتباط تا آخرین روزهای حیات ژان، با مریم رجوی برقرار بود.

ژان، ارتباط نزدیکی با فرانسوا میتران (رئیس جمهور اسبق فرانسه) و همسرش دَنیِل داشت و مهمترین علت نزدیکی رابطه مجاهدین با میتران، نقش پررنگ میشل بود. هنگامی که گروهی از مجاهدین در سال 1988 (1366) توسط ژاک شیراک -نخست وزیر وقت فرانسه- به گابن تبعید شدند، از زمره کسانی بود که در جهت بازگشت آنان لابیگری می کرد و در همان زمان، دانیل میتران نیز به اعضای مجاهدین که در پاریس به اعتصاب غذا دست زده بودند ملحق گردید تا از آنان دفاع کند (هرچند که این حرکت عمدتاً جنبه سیاسی داشت چون اقدامی تبلیغی به نفع شوهرش فرانسوا میتران در برابر ژاک شیراک از حزب رقیب بود).

15 سال پس از این ماجرا، هنگامی که مریم رجوی به اتهام پولشویی و فرماندهی فعالیت های تروریستی در مقر خود واقع در اور-سور-اواز بازداشت شده بود، باز هم ژان میشل فعالیت های زیادی جهت آزادی او انجام داد و البته دَنیِل میتران نیز نقش خود را در آنجا برای همراهی با مریم رجوی ایفا می کرد.

از دست دادن این عنصر کلیدی، ضربه بزرگی به مریم رجوی و سازمان مجاهدین خلق بود که در یکسال گذشته بیش از پیش دچار محدودیت های سیاسی شده اند و دیگر مجاز به برگزاری گردهمایی و فعالیت سیاسی در فرانسه نیستند. به همین خاطر است که مریم امروز بزرگترین عزادار این سناتور مرحوم است، چرا که بخوبی می داند اکثر قریب به اتفاق لابی های غربی مجاهدین، مهمترین انگیزه شان برای همکاری و دفاع از سازمان، پول های نجومی است که برایشان هزینه می شود و تنها چند تن از آنان بودند که رابطه دوستی شان فراتر از دستمزدهای کلان بود و ژان پیر میشل یکی از آن انگشت شمارها بود.

حامد صرافپور