پدر جان سلام !
امیدوارم که حالت خوب باشد . خبردار شدم که ویروس کرونا در مقر شما شیوع پیدا کرده و نمی دانم اوضاع شما به لحاظ جسمی چگونه است؟! راهی برای من میسر نمی شود که با شما تماسی داشته باشم.
چندین سال است من از شما بی خبرم. خیلی دلم می خواهد شما را در آغوش بگیرم. تا به حال چندین نامه برای شما ارسال کردم ولی متاسفانه از شما جوابی نگرفتم. زمانی که در عراق بودی چند بار به عراق سفر کردم. از سران شما درخواست کردم که فقط اجازه دهید چند دقیقه پدرم را ببینم! با کسانی صحبت می کردم که حرف به گوش آنها فرو نمی رفت انگار که گوشهایشان بسته بود!
چرا خودت را زندانی کردی؟ چرا خودت را نجات نمی دهی؟ پیش کسانی زندگی می کنی که در بین مردم ایران منفورند و جایگاهی در بین مردم ایران ندارند. مطمئن باش خودت را نجات دهی من به هر لحاظ به شما رسیدگی می کنم و کاری می کنم که هیچ کمبودی را حس نکنید .
من همچنان شما را دوست دارم و دلم می خواهد در کنار هم زندگی کنیم. تمام اهل فامیل منتظر آمدن شما هستند. هر چه زودتر خودت را نجات بده. من خیلی دل تنگ شما هستم .
فرزند شما – محسن یونسی