کانون زنان ایرانی علیه فرقه گرایی و رادیکالیسم طی اطلاعیه ای در تاریخ 25 بهمن 99 برابر با 13 فوریه 2021 تأسیس این کانون را در کشور آلمان اعلام نمود.
این کانون درباره خود می نویسد:
“ما گروهی از زنان ایرانی هستیم که در برهه ای از زمان به دلایل بی عدالتی، تبعیض، فساد و استبداد در جامعه به سازمانی پیوستیم با این امید که بتوانیم از طریق آن و در کار جمعی آرمان هایمان را تحقق بخشیم. غافل ازاین که ما در راهی بی بازگشت قدم نهاده بودیم و این سازمان در پروسه فعالیت خود در طی سالیان دراز تبدیل به فرقه ای مخرب، افراطی و تروریستی گردیده و درست برعکس آن آرمان ها حرکت کرده است.”
این کانون می افزاید:
“ما به عنوان زن در یک سازمانی که ادعای ایدئولوژی اسلامی دارد، به طورمضاعف مورد تبعیض و استثمار از طرف رهبری فرقه رجوی قرار می گرفتیم.”
این کانون که عمدتاً از زنان نجات یافته از سازمان مجاهدین خلق تشکیل شده است همچنین در سایت خود عنوان می دارد:
“زنان در فرقه مجاهدین خلق از حقوق انسانی زیر محروم هستند:
آن ها اجازه انتخاب پوشش و حق انتخاب همسر و ازدواج ندارند.
زن ها نمی توانند رفت و آمد تنها داشته باشند. افراد مرتب مراقب همدیگر هستند و باید رفتار و کردار همدیگر را گزارش کنند.
زنان نباید در تشکیلات از خود اشعه زنانگی بروز بدهند. حتی مسائل بهداشت فردی اعضا نیز تحت کنترل فرقه هست. ممنوع ساختن هرگونه آرایش برای زنان و دختران به نحوی که حتی زدن موهای زائد صورت برای زنان عملی ناپسند محسوب می شود که نمی باید به انجام آن مبادرت کنند و همین طور استفاده از عطر برای آنان ممنوع شده است.
ایجاد حرمسرا و عقد صدها زن مجاهد خلق برای مسعود رجوی قریب به 15 سال پس از ازدواج مسعود و مریم که از آن به عنوان “انقلاب ایدئولوژیک” یاد می شد و به طلاق های اجباری گروهی انجامید، بهره برداری جنسی برای شخص رهبر فرقه یعنی مسعود رجوی می باشد.
تهدید به مرگ یا قتل زنان معترض و کسانی که قصد جدایی از مجاهدین خلق داشتند. مهوش سپهری (نسرین) که در سال 1376 به رده همردیفی مریم رجوی درآمد تا بر زنان شورای رهبری تسلط مطلق داشته باشد، همه زنان را به صراحت تهدید می کرد که اگر قصد جدایی داشته باشند، حکم آن ها اعدام است و در کنار باغچه سرشان را خواهد برید.
محصور و زندانی کردن زنان در دو مقر کوچک به بهانه تشکیل ارتش زنان. هدف مریم عملاً جداسازی کامل زن و مرد برای جلوگیری از بروز احساسات و عواطف انسانی بود که زمینه برای جدایی آنان از تشکیلات فراهم نشود. بسیاری از این دختران در همان مقرهای تنگ و محصور دچار بحران روحی و مرگ تدریجی شدند.
جدایی صدها زن از شوهران شان بلافاصله پس از معرفی شدن مریم رجوی به عنوان مسئول اول مجاهدین خلق.
جدایی صدها کودک از مادرانشان پس از جنگ اول خلیج فارس. به دستور مریم رجوی صدها کودک به بهانه خطرناک شدن وضعیت عراق، به اروپا اعزام شدند. اکثر این کودکان با دوری از پدر و مادر دچار بحران های روحی و مفاسد اجتماعی شدند که شرح آن مفصل است.
مقطوع النسل کردن صدها زن مجاهد خلق. با بالا گرفتن جریان فرار زنان از قرارگاه اشرف پس از سقوط صدام و رسوایی برنامه “رقص رهایی” که در پروسه عقد زنان با مسعود رجوی رخ داده بود، مریم با بهانه ها و ترفندهای مختلف، زنان معترض و در معرض جدایی را وادار به خارج کردن رحم و تخمدان می کرد تا زنانگی آن ها را از بین ببرد و به مرور تبدیل به عناصری خنثی که عواطف مادری و همسری را از دست داده اند کند.”
کانون زنان ایرانی علیه فرقه گرایی و رادیکالیسم در آلمان در تشریح مواضع خود اشاره می کند:
“شعارهایی نظیر “جامعه بی طبقه توحیدی” و برابری زن و مرد در عمل به ابزاری جهت به یوغ کشیدن بیشتر زنان در درون فرقه رجوی تبدیل شدند. اصولاً در فرقه های مخرب و افراطی موضوعی به نام عشق وجود ندارد و ممنوع است. فعالیت ما در این فرقه با عشق شروع شد. عشق به مردم، عشق به خدا، عشق به وطن و با عشق به فرهنگ و سنت و آداب و رسوم، ولی هرچه بود تبدیل به نفرت شد و ما علیه همه این ها قیام کردیم. به ما یاد می دادند که عشق و نفرت دو روی یک سکه هستند و یکی بدون دیگری نمی تواند وجود داشته باشد.”
خانم زهرا معینی از مسئولین این کانون در مطلبی با عنوان “برخورد سازمان مجاهدین خلق با تحولات سیاسی – اجتماعی جامعه” می نویسد:
“در مختصات سیاسی – اجتماعی ایران که مشکلات و نارضایتی های مردم هیچ ربطی به این گروه (مجاهدین خلق) ندارد و در تمامی این شهرها حتی یک شعار به نفع این سازمان سر داده نشده، پیام های پی در پی منتسب به رجوی هم خطاب به جوانان که مسلح شوید و آتش را با آتش جواب دهید و حتی پیام به جوانان شورشی در لبنان و عراق، تنها مصرف داخل تشکیلاتی برای اعضای گرفتار در کمپ مانز آلبانی دارد. مسعود رجوی فکر می کند که رهبر انقلاب نوین است، حالا جوانان شورشی لبنان و عراق را هم دارد رهبری می کند. مصداق عبارت معروف است که می گوید طرف را به ده راه نمی دادند سراغ منزل کدخدا را می گرفت. در داخل کشور خودش، کسی او را نمی شناسد برای کشورهای دیگر هم پیام صادر می کند.”
خانم حمیرا محمد نژاد یکی دیگر از مسئولین این کانون در مطلبی به مناسبت 8 مارس روز جهانی زن با عنوان “زنان و بردگی مدرن” می نویسد:
“حذف مردان از مواضع تشکیلاتی و جایگزین کردن زنان، فقط برای سوءاستفاده از آنان به دلیل بی ارادگی و فعل پذیری بود تا بتواند برای یکه تازی های خودش جاده را صاف کند و همکاری داشته باشد و از طرف دیگر پز رهایی زن و احقاق حقوق زنان را هم بدهد، وگرنه ابتدایی ترین حق هر انسان آزادی پوشش است که با یک نگاه ساده به چهره و ظاهر این زنان می توان به همه قید و بند های موجود در دست و پای آنان پی برد. در اینجا می توان گفت اما با دروغ و صحنه سازی و نقش بازی کردن ممکن است چند سالی حقایق را پنهان کرد اما سر یک خلق و تاریخ را نمی شود همیشه شیره مالید.”
کانون زنان ایرانی به مناسبت بزرگداشت روز جهانی زن گفتگویی در تلویزیون مردم تی وی به تاریخ جمعه 15 اسفند 99 برابر با 5 مارس 2021 ساعت 18 به وقت آلمان برابر با ساعت 20:30 به وقت ایران داشتند که خانم ها زهرا معینی و حمیرا محمد نژاد در آن شرکت نموده و به بازگو نمودن نقطه نظرات کانون پرداختند و در خصوص ایدئولوژی فرقه مجاهدین خلق در مورد زنان، نگاه فرقه و به خصوص مسعود رجوی به جایگاه زن در اجتماع، سوءاستفاده برده گونه از زنان به صورت مدرن در فرقه رجوی، و نقش مریم قجر عضدانلو (رجوی ) در فرقه صحبت کردند.
ضمن عرض تبریک به کانون زنان ایرانی تازه تأسیس در آلمان، برای مسئولین و فعالین آن آرزوی موفقیت روزافزون داشته و امیدواریم در جهت نیل به اهداف والای خود سرافراز و پیروز باشند.
عاطفه نادعلیان