زندان، شکنجه، انفرادی، سوزاندن، مرگ و کشتن اعضای سازمان ، تنها ره آورد مسعود رجوی و همسر سومش مریم، طی سالیان “مبارزه” بوده است. چه بسیار خانواده هائی که به سبب اسیر بودن عزیزانشان در فرقه ی ضدبشری رجوی ، آسیب های جانکاه دیدند و در حسرت صدائی از عزیزان خود ، دق مرگ شدند!
رهبران مجاهدین، خلقی را درگیر جنگ قدرت خود نمودند و بسیاری از بی گناهان را داغدارو عزیزانشان را ترور کردند.
مگر می شود اسارت صدها و هزاران انسان بی گناه را فراموش کرد که برای سالیان در مناسبات اجباری و برده داری مسعود رجوی جان کندند و در تنهائی و غربت جان دادند!
اگر سراغ خاطرات تک تک جداشدگان و غم نامه های خانواده ها برویم، که مثنوی صد من کاغذ می شود!
حال وقاحت و بی شرمی رهبران این سازمان را ببینید که با جفنگیات خود ساخته شان، “مجامع بین المللی را به اقدام فوری برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران” فرا می خوانند! راستی به این مجامع بین المللی اول اجازه بدهید خدمت شما برسند و از اسارتگاههای بسته در حصارهای چندلایه ی شما بازدید کنند و آنگاه اگر جنایات شما را تائید کردند، بعد تشریف بیاورند و در یک مقایسه ی ساده ، این دو وضعیت را در کنار هم قرار بدهند وقضاوت کنند. با مخفی نگه داشتن چهره ی اصلی خود از دید خبرنگاران و اصحاب رسانه ، نمی توان انگشت اتهام را به سوی دیگری نشانه رفت!
کسانی که داعیه ی آزادی و آزادی خواهی دارند، ابتدا باید خود قطره ای آزادی در مناسباتشان داشته باشند و آنگاه از دستگیری و زندان و … خانواده های مجاهدین بگویند! راستی کسی نیست از این بی خبران سئوال کند، مگر آنهائی که پشت سیاج های اشرف برای ماهها منتظر ملاقات ماندند، خانواده نبودند؟ ایرانی نبودند و از خلق نیستند؟ نکند آن خانواده ها از یک کره دیگر آمده بودند! شما که اینقدر سنگ خانواده ها را به سینه می زنید، چرا همان خانواده ها را با سنگ و کلوخ در اطراف اشرف می زدید؟ رهبر شما مگر خانواده را منحل اعلام نکرد و آنرا کانون فساد ننامید؟ پس الان دنبال “کانون های فساد” هستید؟
اکنون سئوال این است که چرا شما اجازه نمی دهید ، خانواده ها برای دیدار فرزندان شان به آلبانی بیایند؟
اگر شما صداقت در گفتار و کردار دارید، اول اجازه بدهید، خانواده ها آنجا خدمت برسند، بعد شما هم اگر درخواست ملاقات دارید، تشریف بیاورید و دستگیرشدگان مجازی تان را ببینید؟! در هر صورت شما باید اول از سوراخ موش بیرون بیائید ، بعد همه چیز درست می شود!
خانواده های اسرای در بند رجوی، از تمامی وجدان های بیدار، از دبیر کل سازمان ملل متحد ، از کمیسرعالی وشورای حقوق بشر و گزارشگران ملل متحد و عموم مدافعان حقوق بشر و همچنین از اتحادیه ی اروپا ، مصرانه می خواهند که امکان ملاقات حضوری خانواده های اسیران در فرقه ی رجوی را در یک محل امن و به دور از حصارهای رجوی ساخته ، فراهم کنند. ضمنا ما هم قول می دهیم همان خانواده ها را که شما مدعی دستگیری شان هستید(که اگر ادعای شما واقعیت داشته و آنها واقعی باشند!) ، را بیاوریم تا آنها هم فرزندان اسیرشان را ببینند . . .
فرید
