رجوی ها ضحاک وار دنبال کشتن و به کشتن دادن دیگران هستند. در این مسیر بدلیل اینکه شرایط امروز محدودیت هایی برای اقدامات تروریستی آنها ایجاد کرده است، آنها ناچاراً برای ارضای روحیه وحشی و خونریز خود، روی اعضای فرقه متمرکز شده و آنان را همچون برده به کار گرفته و به سمت مرگ سوق می دهند، بطوری که هر ماه مواردی از مرگ و میرِ ناشی از بیماری در بین اعضاء به متُدی متداول در فرقه مجاهدین تبدیل شده است.
یکی از اقدامات رجوی ها برای کنترل اعضاء، بیگاری کشیدن از آنها با هدف ممانعت از ایجاد فرصت برای اعضاء است تا مبادا آنان امکان و فرصت فکر کردن داشته باشند. در این مسیر رجوی ها به صورت بی رحمانه از اعضای بیمار هم، به بهانه های مختلف بیگاری کشیده و آنان را استثمار می کنند. رجوی ها در این فرقه، تا جایی که بتوانند مانع از دسترسی اعضای بیمار به پزشک، دارو، امکانات پزشکی و خصوصاً استراحت می شوند. چرا که از نظر رجوی ها اگر به اعضاء استراحت بدهند اینکار امکانی برای فکر کردن به اعضاء خواهد داد و این می تواند به جدایی آن عضو منجر شود. تحت این فکر شیطانی، رجوی ها وقت اعضای بیمار را با انواع بیگاری و یا فشارهای روانی تحت عنوان نشست های ایدئولوژیک پر می کنند و اجازه استراحت به آنها نمی دهند. از این رو نه تنها بیشتر اعضای فرقه بیمار هستند، بلکه بیشتر بیماران در وضعیت نزار و دردناکی قرار دارند.
برای نمونه آخرین عضوی که مریم رجوی خبر درگذشت او را اعلام کرده است رضا قریشی است. درباره شرایط وحشتناک جسمی او، در سایت فرقه از قول یکی دیگر از اعضاء چنین آمده است : “رضا به‌لحاظ جسمی بسیار ضعیف شده بود چون علاوه بر نارسایی شدید قلبی پس از عمل جراحی قلب باز، با بیماریهای مختلف دیگر هم دست‌وپنجه نرم می‌کرد و این وضعیت جسم او را در سالهای اخیر بسیار نحیف کرده بود”
توجه کنید که این وضع اسفبار نه برای چند ساعت یا چند روز بلکه برای چند سال ادامه داشته است. رضا قریشی مشتی است نمونه خروار که نشان می دهد در فرقه جهنمی مجاهدین چه بر سر اعضاء می آورند و رجوی ها چگونه اعضای فرقه را مورد بهره کشی قرار داده و با آنان همچون برده رفتار می کنند.
این رفتار ضد انسانی رجوی ها با اعضاء در حالی صورت می گیرد که این اعضاء در اروپا مستقر هستند. اما اعضای بیمار تحت آنچنان شرایط بدی در این فرقه نگهداری می شوند که به نوشته سایت فرقه، برای سالها به صورت «نحیف» زندگی می کنند.” زیرا سرانجامی که رجوی ها می خواهند برایشان رقم بزنند مرگ و نیستی است.
اگر در گذشته رجوی ها بهانه های گوناگونی برای عدم رسیدگی های پزشکی به اعضاء و ممانعت از درمان آنها مطرح می کردند، امروز دیگر بر کسی پوشیده نیست که در قلب اروپا و امکانات موجود در آنها مسبب و عامل همه بدبختی اعضای گرفتار شده در این فرقه، تنها و تنها رجوی ها هستند که مانع از دسترسی اعضاء به جهان آزاد و منجمله امکانات پزشکی و درمانی می شوند.
صالحی
