یکی از قلم بدست های رجوی ، بطور خنده آوری چنین نوشته است :
” در اتخاذ و پیشبرد اینگونه سیاستهای ریاضتی و ضدمردمی، آخوندها بعضاً بر این باورند که در دوران شاه، مردم از سر سیری بود که خواهان آزادی و نهایتا سرنگونی رژیم پهلوی شدند بهمین دلیل آخوندها از فردای بقدرت رسیدن تلاش نمودند تا بر خلاف رفاه نسبی زمان شاه، مردم را چنان درگیر نان و آب و کوپن و بالا و پایین رفتن دلار و . . . کنند تا هیچ موقع هوس میوۀ ممنوعه آزادی نکنند..!”
تاریخ شاهنشاهی و انقلاب مردم ایران در دسترس است و همه می دانیم چیزی که مردم را برآن داشت که برعلیه حکومت حاضر برخیزند ، ظلم و بیداد و از خودباختگی و وطن فروشی حاکمان وقت بود.
مردم با حماسه سازی بی نظیر تاریخی، پایه واساس حکومت جبار 2500 ساله ی شاهنشاهی را به زباله دان تاریخ انداخته اند.
پیروزی انقلاب مردم ایران در22 بهمن 1357ماحصل بحران های داخلی وخارجی حکومت شاه بود .
درمقاطع پایانی سلطنت محمد رضا شاه، او موفق شد فروش نفت ایران را به5میلیون بشکه برساند وانحصارات نفتی جهان که ذینفع درمسئله بودند ، قیمت نفت را چندین برابر بالا بردند واین رویداد زمانی اتفاق افتاد که جمعیت ایران تنها سی واند میلیون نفر بود و 65درصد آنهم در روستاهایی زندگی میکردند که فاقد امکانات رفاهی بودند.
این روستاها ازآب وبرق و وسایل مدرن کشاورزی وبهداشت ارزان ورایگان ومدارس بی بهره یا کم بهره بودند و …
خلاصه اینکه اگر خرده ریزهایی ازدرآمد سرشار نفتی نصیب مردم ایران شد، مختص 10 میلیون شهر نشین میشد که صد البته اکثریت قابل توجه این شهر نشینان ، حاشیه نشین ومحروم از استفاده ازبودجه های مربوطه بودند وبا یک حساب سرانگشتی میتوان دریافت که حدود 3تا 4 میلیون ازمردم ایران ( حدود 10 درصد) ازاین درآمدهای نفتی وآنهم بشکلی ناعادلانه بهره میبردند.
شاه قسمت اعظم این درآمدهای سرشار را صرف برگزاری مراسم مربوط به تاریخ شاهان، ولخرجی اعضای خانواده ی پهلوی ولفت ولیس های امرای ارتش وساواک میکرد و بقیه را صرف خرید سهام کارخانه های ورشکسته ی اروپا نمود، به فرانسه والجزایر وهرجا که دست داد ، وام های هنگفتی داد و ایران کمترین استفاده را ازاین پول براحتی بدست آورده نمود و چیز قابل توجهی صرف توسعه ی صنعت وزیر ساختهای اجتماعی ننمود.
نفت بزودی ارزان شد و بحران های درخفا مانده مانند زخمی متعفن دهن باز کرد وشاه را سرنگون کرد.
این رجویست مقاله نویس یا درک و اطلاعات درستی از واقعیت ها ندارد و یا خودر ا به نفهمی زده تا مقاله ای باب میل ارباب بنویسد.
سپس :
” رژیم به بعضی از فعالین غیرخودی در عرصه های فرهنگی-اجتماعی-سیاسی، در استفاده از رسانه های رو به خارج، آگاهانه امکان فعالیت و مخالفت میدهند تا بدین ترتیب و بطور غیر منصفانه سایه شک و تردید-در سوپاپ اطمینان رژیم بودن را-بر آنها بیاندازد! آنها جرئت و اجازه دارند تا از کنج همان خانۀ تحت نظر و شنود ویا کنج زندان با رسانه های گوناگون در خارج مصاحبه و افشاگری کنند! ”
پس آزادی هایی وجود دارد وکسانی قادرند صدای خود را منعکس کنند.
البته این آزادی ها شامل زندانیان وابسته به باند رجوی هم میشود وآنها هم قادرند با رسانه ها تماس تلفنی برقرار کرده وحتی شعار سرنگونی هم بدهند. در زندان های خودتان چه؟ اعضای دربند کمپ مانز چه؟ صدایی دارند تا به گوش کسی برسد؟ راهی دارند تا صدایشان را به گوش کسی برسانند؟آیا جرات دارند حتی در تنهایی خود به صدای درون خود گوش کنند؟!
همچنین :
” در استمرار سیاست سرکوب در داخل، رژیم در سیاست خارجی بعد از روی کار آمدن بایدن برآن است که مانند گذشته و بدون پرداخت بهاء و تن دادن به الزامات و قرارداد های بین المللی، سیاست خر و خرما خواهی سابق و همیشگی خود را ادامه دهد و همزمان با ملاقات و مذاکرات پنهانی با مقامات آمریکایی، بتواند در ظاهر همچنان ژست و پُز ضد آمریکایی و ضد امپریالیستی بدهد.غافل از اینکه اینبار تیم بایدن با انبوهی از تجارب رئیس جمهورهای ماقبل خود در رابطه با رژیم، با اضافه نمودن رعایت حقوق بشر، بر شرط و شروط های باقیمانده از لیست درخواست های ترامپ و یارگیری و تشکیل اجماع جهانی علیه رژیم، خواستار مذاکرات علنی هستند!”
جمهوری اسلامی ایران چرا باید بهائی بپردازد؟
مال چه کشوری را خورده ویا خودسرانه به کدامین سرزمین لشکر کشی نموده ومردم آنجا ها را قتل عام کرده وکشورشان راویران؟
کدام الزامات بین المللی را زیر پاگذاشته ؟
ایران فعلا با کشورهای1+4 به رایزنی پرداخته وچیز پنهانی انجام نداده است.
مضافا اینکه هیچ جرح وتعدیل برجامی را نمیپذیرد و برسر مسائل دفاعی ومنافع ملی خود مذاکره ای درکار نخواهد کرد.
وحید