در آستانه ی ماه مبارک رمضان ، ماه تمرین بندگی و زدودن خصائص و هواهای شیطانی هستیم.
اما دراین بین، فرقه ای شیطانی وجود دارد که دم از اسلام می زند، اما اعتقادی به دین و مذهب ندارد.
سایت های منسوب به سازمان نوشتند:
” شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًی لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَی وَالْفُرْقَانِ
رمضان ماه فرستاده شدن قرآن است که به مردم راه می‌نماید و شاخص هدایت و فرق‌گذاری است؛ فرق میان اسلام با انحراف و ارتجاع و میان آزادی با اجبار…”
ریاکـارانه دنبـال خـدای خویـش هستـیـم،
بـه باطن گـرگ ، امـا در لبـاس میـش هستـیـم . . .
شاید اغراق نباشد که مدعی شویم ، یکی از اصلی ترین تضادهای رجویست ها، مقابله و مبارزه با اسلام راستین و انقلابی است!
این حرف را از تجارب شخصی 10 ساله ام در سازمان می گویم، مسعود رجوی در سخنرانی های درونی ، هرگز اسلام را نفی نکرده است، چرا که می داند از مذهب بعنوان یک ” نان دانی ” استفاده می کند، هرگز سراغ ندارم که مسعود رجوی یکی ، حتی یکی از احکام اسلام را قبول داشته باشد!
بحث های مفصلی در مورد ” اسلام ارتجاعی ” و ” اسلام انقلابی” مطرح می کرد که اساسا همه ی صحبت هایش متمرکز بود روی نفی اصول و فروع دین مبین اسلام اصیل!
در اسلام و احکام قضائیه ی اسلامی داریم که اگر متهمی در دادگاه ، دست روی قران بگذارد و حتی قسم دروغ بخورد، قاضی به آن قسم استدلال کرده و حکم به نفع کسی که قسم می خورد می دهد!
نگارنده خودم شاهد این قضیه بودم و وقتی از قاضی علت را سئوال کردم، جواب داد: من خود به اتهاماتی که متوجه متهم بود و مجرم بود، اشراف پیدا کردم، اما بدلیل نداشتن ادله ی محکم از آخرین راه کار و آنهم ” قسم به قران کریم” استفاده کردم. در قوانین اسلامی داریم که اگر کسی اصرار به انکار جرمی داشته باشد که ادله اش هم ناکافی باشد، اگر متهم حاضر باشد دست روی قران گذاشته وقسم ( قسم دروغ ) بخورد، ما اصل را بر برائت متهم می گذاریم، گرچه احتمال می دهیم که قسم دروغ می خورد! اما قاضی اضافه کرد که این اعتقاد رانیز داریم که اگر کسی قسم دروغ بخورد، حتما دچار عذاب الهی خواهد شد! خداوند راجع به قسم دروغ می فرماید:
” رحمت من به کسی که قسم دروغ می خورد، نمی رسد ”
امام صادق (ع) هم فرموده :
” اگر کسی بیخودی خدا را شاهد کشیده یا قسم بخورد، عرش خدا به لرزه در می آید ، قسم دروغ مبارزه با خداست “.
در احکام نیز داریم که اگر کسى براى اثبات یا نفى چیزى قسم مىخورد، اگر حرف او راست باشد قسم خوردن او مکروه است و اگر دروغ باشد حرام و از گناهان بزرگ است.
من در زندان های رجوی در پادگان مخوف اشرف ، این تجربه را هم دارم :
در زندان های انفرادی مجاهدین(زندان اسکان در ضلع جنوب شرقی ) ، روزی مرا به بازجوئی شبانه بردند(4 نصفه شب)! به من اتهامات نفوذی، خیانت و … می زدند و مدام فحاشی کرده و با ضربات مشت روی سرم می زدند! متاسفانه در اثر فشارهای وارده و از آنجائی که فکر می کردم ، مجاهدین مسلمان هستند و به خدا و قسم و … معتقد هستند، من همانجا قسم خوردم که من خائن نیستم، نفوذی نیستم و … هر بار که قسم می خوردم، توی سرم می زدند و می گفتند : کدام خدا! کدام قسم! چون من در پرونده ام هم چند مورد مذهبی ذکر کرده و به آنها نیز گفته بودم! کارهایم را که هیچ ربطی هم به حکومت حاکم در ایران نداشت ، مسخره کرده و در حضورم هم به ” کلام خدا وقران مجید” توهین می کردند!
حال شما فرض کنید، چنین کسانی دم از اسلام بزنند و در شروع ماه مبارک رمضان، آیه هم بیاورند که این ماه ، ماه نزول قران و شاخص هدایت است !
در مناسباتی که داشتن کتاب مقدس قران و خواندن قران این کلام خدا ، جرم است و اصولا هم هیچ کتاب قران در دسترس هیچ شخصی وجود ندارد ، دم زدن از اسلام وقران ، آیا شعاری مردم فریبانه نیست؟
هر موقع درخواست کتاب قران می کردیم تا مطالعه کنیم، مسئولین اظهارکرده و تاکید هم می کردند که قران ناطق ” برادر مسعود ” است! شما چه نیازی به قران دارید و اصرار دارید که کارهای “رژیمی” بکنید!
فرقه های سوءاستفاده گر مذهبی نما، برای پیشبرد اهداف شیطانی خویش و ترسیم چهره ای مقبول و موجه از شیوه ها و ترفند های مختلفی بهره می برند، یکی از این ترفند ها استفاده ازدین و ظواهر مذهبی است .آنان نقاب دین بر چهره زده و اهداف استبدادی خود را زیر نقاب دین پنهان می کنند! سپس با تثبیت جایگاه خود ماهیت اصلی خود را پنهان کرده و فقط در پشت پرده می توان چهره ی اصلی آنان را دید، مسعود رجوی در شروع اکثر صحبت هایش ، به تفسیر قران پرداخته وقران را تفسیر به رای می کرد! کسی هم نبود بپرسد که بر پایه ی کدام تحصیلات مذهبی و کدام تجربه، به خود جرات می دهد که آیات و کلام خدا را تفسیر کند؟!
مسعود رجوی با شم ضدانقلابی خود خیلی خوب می دانست که اگر هر کاری هم می خواهد بکند، برای فریب مردم و اعضاء، باید که یک سس مذهبی به همه ی حرفهایش بزند!
فرید