به سمع و نظر رحیم کیوکان برسد

خانواده رحیم کیوکان کلیپ های ضمیمه را در اختیار انجمن نجات قرار داده و خواسته اند تا به هر طریق ممکن به اطلاع وی که در اردوگاه سازمان مجاهدین خلق در آلبانی گرفتار می باشد برسد. در پیام دریافتی از جمله نوشته شده است: “ببخشید، دیروز که منزل مادر رفته بودم به ذهنم رسید که در قالب تصویر با پدر صحبت کنم و چند دقیقه ای فیلم گرفتم، اگر برای شما زحمتی نیست لطفا به شکلی به سمع و نظر ایشان برسانید، ممنون”.

برای دانلود اینجا را کلیک کنید.

ما با توجه به شرایط فعلی هیچ امکانی به غیر از قرار دادن آن در سایت نجات نداریم چرا که ارگان های بین المللی و مقامات دولت آلبانی طی این سالیان هیچ پاسخی به هزاران نامه خانواده های چشم انتظار نداده اند. به هرحال کماکان از آن طرق هم اقدام می نماییم.

آیا به رحیم کیوکان در اردوگاه بسته و دورافتاده و فاقد ارتباط مجاهدین خلق در آلبانی این امکان داده خواهد شد تا این کلیپ ها را مشاهده کرده و متقابلاً پیامی برای خانواده خود داشته باشد؟

تاکنون که هیچ اتفاقی در پاسخ به تلاش های خانواده ها به غیر از توهین و تهمت و تهدید نیفتاده و سران مجاهدین خلق جز ضدیت با خانواده هایی که خواهان ارتباط با عزیزانشان هستند واکنش دیگری نشان نداده اند.

برای دانلود اینجا را کلیک کنید.

لازم به ذکر است که رحیم کیوکان پرسنل هواپیمایی ملی ایران (هما) و تکنسین درجه یک هواپیما بود که در محله مهرآباد جنوبی تهران زندگی می کرد و از مخالفان شاه بود. او بعد از انقلاب اسلامی ایران با توجه به جو و فضای موجود در آن زمان به هواداری از مجاهدین خلق پرداخت.

رحیم کیوکان در اواخر شهریور 1360 به این دلیل که سازمان مجاهدین خلق به هواداران خود اعلام کرده بود که جانشان در خطر است و باید فوراً از کشور خارج شوند همسر و چهار فرزند خود را رها کرد و از کشور خارج شد و نهایتاً به عراق رسید که تا هم اکنون گرفتار مجاهدین خلق است.

از آن زمان همسر وی خانم بهجت صدیقی که فقط 32 سال داشت برای چهار فرزندش، هم مادر و هم پدر بود و با تلاش شبانه روزی و تحمل سختی و رنج بسیار خانه و کاشانه را حفظ کرد و فرزندان را بزرگ نمود که اکنون هر کدام صاحب خانه و خانواده هستند.
طی این سالیان خواست خانواده رحیم کیوکان صرفاً کسب خبر و ارتباط با وی بوده که فرقه رجوی در ضدیت آشکار با خانواده و عواطف و مناسبات خانوادگی مانع از این امر گردیده است.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا