احمد رهبر ، جانی مزدور به همراه فرید کاسه چی، یکی دیگر از شکنجه گران معلوم الحال که بعنوان «کارشناس رسانه»! در نمایش ویدئویی مجاهدین تحت عنوان «رسانه های حکومتی» آورده شده بودند، تخصصی جز شکنجه گری، آدم کشی و شلیک توپ و خمپاره بر سر نظامیان و مردم ایران نداشتند.
احمد رهبر تروریست حرفه ای که آدم کشی را در مکتب رجوی گذرانده است حال بعنوان یک کارشناس رسانه! ایفای نقش می کند تا اراجیفی که بصورت نوشته های درشت روبروی چشمانش قرار داده شده را واو به واو نشخوار و سپس بیرون دهد .
باید گفت تنها تغییری که بعد از انتقال مجاهدین به آلبانی در اعضای تروریست این گروه دیده می شود درآوردن لباس فرم ارتش صدام و پوشیدن کت و شلوار و کراوات است. و گرنه خشونت طلبی و تروریسم تنها چیزی است با ذات مجاهدین در هم آمیخته و قابل استحاله نیست.
احمد رهبر در سالهای حضورش در قرارگاه اشرف آموزش های توپخانه ای را به همراه سایر افراد منتخب، در نزد افسران تخصصی عراقی گذراند. وی پشتیبانی آتش تعدادی از عملیات مجاهدین و نیروهای عراقی همراه آنان در مناطق مرزی بر علیه نیروهای ایرانی را بعهده داشته است.
وی از حیث شقاوت پیشگی و اجرای مو به موی فرامین، همیشه مورد لطف مسئولین بالای سازمان و مریم رجوی بوده است.
احمد رهبر را در مناسبات سازمان بعنوان «افسر توپخانه» می شناختند. وی یکی از مسئولین سازمان در «ارتش سوم» به فرماندهی رقیه عباسی در قرارگاه علوی (*) بود.
احمد رهبر در فاصله سالهای ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۰ مسئول آموزش خمپاره زنی به تیم های عملیاتی سازمان برای اعزام به داخل کشور بود.
وی همچنین مسئول مشخص کردن مختصات شلیک در عملیات خمپاره زنی تیم های اعزامی ارتش سوم از خاک عراق به شهرهای کشور از جمله تهران جهت شلیک خمپاره به اهداف غیر نظامی بود.
احمد رهبر به همراه تعدادی دیگر از مسئولین سازمان تمامی آموزش های تخصصی خود را نزد افسران تخصصی عراق گذرانده و در جنگ های مختلف تحت فرماندهی ارتش عراق بر علیه نیروهای ایرانی در جبهه های مختلف شرکت داشت. وی فرماندهی توپخانه و خمپاره ای ارتش سوم را بعهده داشت و در پشتیبانی آتش از نیروهای سازمان جنایات زیادی را در جبهه های جنگ بر علیه سربازان ایرانی آفرید.
در وصف جنایات این تروریست کت و شلوار پوش با نام احمد رهبر کافی است به شلیک خمپاره توسط تیم عملیاتی تحت آموزش وی در زمستان سال ۱۳۷۸ به پارکینگی در حوالی بزرگراه رسالت و یک شهرک مسکونی در شمال غرب تهران اشاره کرد که تعدادی از مردم و خانواده ها را شهید و مجروح ساخت.
شایان توجه اینکه مختصات اهداف در هر عملیات خمپاره زنی توسط «افسران توپخانه» ی هر قرارگاهی تعیین و با نظارت تخصصی افسران توپخانه ارتش عراق به تیم عمل کننده داده می شد.
لازم به توضیح است که مجاهدین در سالهای ۱۳۷۸ و ۱۳۷۹ به شیوه های ضد انسانی دیگری از تروریسم یعنی شلیک خمپاره با هدف مرعوب کردن مردم و امنیتی کردن جامعه روی آوردند.
در این رابطه می توان به موارد زیر اشاره کرد.
حمله با خمپاره به قصد تخریب ساختمان ریاست‌جمهوری در دوره سیدمحمد خاتمی در بهمن ۱۳۷۸، حمله خمپاره‌ای خیابان ولیعصر تهران در سال ۱۳۷۹که موجب مرگ ۲ نفر و مجروح شدن ۷ نفر شد، حمله خمپاره‌ای به دانشگاه شهید چمران اهواز، حمله خمپاره‌ای به ساختمان مسکونی در ایلام و حمله خمپاره‌ای به یک مجموعه مسکونی در تهران.
: (*) قرارگاه علوی در جنب فیلق (سپاه) دوم عراق در شهر مقدادیه در استان دیالی قرار داشت. در واقع همان مخفیگاه زیرزمینی صدام حسین بود که به رجوی به پاس جنایاتش اهدا شد. مسعود رجوی در زمان جنگ کویت در این محل مخفی شده بود.
بعد از جنگ کویت این محل به بخشی از نیروهای سازمان یعنی موسوم به «ارتش سوم و یازدهم» بترتیب به فرماندهی رقیه عباسی و پروین صفایی اختصاص یافت.
نویسنده : سعید پارسا
