آنچه مرا واداشت تا در این رابطه مطلب بنویسم، پیام انجمن فرهنگی "الغری" نیست، بلکه زار و نالهای است که عدنان، العلیان و العانی بر مجاهدین خلق ایران در بروکسل سر دادند.
در وهلهی اول این دوگانگی که این افراد آن را پی میگیرند نتیجهای بهجز تخریب و نابودی عراق و عراقیان از شیعه و سنی نخواهد داشت، و فقط منافع شخصی آنان را تأمین میکند. همانطور که همگان مطلعاند سازمان مجاهدین خلق سازمانی ایرانی است و علاوه بر این یک گروه تروریستی است که در لیست تروریستها گنجانده شده است. حالا راز رابطهی عدنان، العلیان، ظافر و الضاری با این سازمان چیست که شبانهروز بر این سازمان گریه میکنند و از دخالتهای ایران از طریق ملیشیای شیعی در عراق دم میزنند و بانگ برمیآورند که شیعیان همان صفویانند و عراقی نیستند. و علت گریه و ناله برای عناصر مجاهدین خلق چیست در حالیکه این افراد در حقیقت همان صفویان هستند که در خاک عراق حضور دارند.
آیا دلیلی بالاتر از این هست که این پسماندهها میخواهند با هر وسیلهی ممکن عراق را به نابودی بکشانند، و اگر بتوانند عراق و عراقیان را به بهای ناچیزی بفروشند و برای انتقام از تاج و تخت از دست رفتهی سیدالرییس خود، همگان را به آتش کینه بسوزانند. این سیاهبختان تلاش کردند تا بر سر عراق با اسراییل، امریکا و برخی از کشورهای همسایه معامله کرده و توطئهچینی کنند، و آخرین برگ آنان نیز مجاهدین خلق ایران است. این برگ بازندهی آنان بهشمار میرود ولی آنان این گروه را آمپولی تصور میکنند که شاید بتواند تن مریضشان را دوباره جانی ببخشد.
اینان که از اهل تسنن عراق هستند چه دلیلی بالاتر و واضحتر از این ممکن است وجود داشته باشد که بر این عناصر (مجاهدین) از طریق رسانههای گروهی خود ناله و شیون میکنند. اینان فقط گروهی فتنهگر هستند که برای ذبح عراق و عراقیان دست بهکار شدهاند.
دولت عراق باید همواره متوجه خطر جنایتکاران مجاهدین خلق باشد. کسانی که ابزار دست صدام در قلع و قمع برادران کرد ما در خلال انتفاضهی شعبانیهی سال 1991 بودند. این خیانتکاران تا دندان مسلح بودند، از سلاحهای پیشرفته استفاده میکردند، تجربهی کافی برای مدیریت و ادارهی صحنهی جنگ داشتند، مأموران استخبارات صدام نظارت تسلیحاتی و آموزشی آنان را برعهده داشتند و رابطهی آنان با رژیم سابق رابطهای قوی و پیچیده بود و من مطمئنم که آنان هماکنون نیز با سازمانهای تروریستی مستقر در عراق مشغول فعالیت و همکاری هستند و از طرف کسانی که خود را دشمن صفویان مینامند حمایت و پشتیبانی میشوند. برخی از این افراد شیعه مذهب نیز هستند تا بدینوسیله شبهات را از خود و ارتباط با این جانیان مزدور دور کنند.
لذا باید با نهایت هوشیاری و دقت با آنان برخورد شود و باید دانست که سلاحهایی که در اختیار آنان است اگر به تروریستهایی امثال الدلیمی و الضاری برسد، فاجعهای برای ملت عراق و خصوصاً شیعیان بهبار خواهند آورد.
نبیل البصری/ صوت العراق