تحلیل های ارائه شده از سوی مجاهدین بیشتر به رویاپردازی شبیه است تا تطبیق با واقعیت های میدانی ، و نشر آنها در سایت های رسمی، غیر رسمی و شبکه های اجتماعی این گروه، هدفی جز دوقطبی سازی کاذب و ایجاد تردید در عزم مردم برای شرکت در انتخابات ندارد.
این روزها در حالیکه ثبت نام کاندیداهای ریاست جمهوری به مرحله پایانی خود رسیده و بررسی صلاحیت ها آغاز شده است، مجاهدین همچنان رویاهای رهبر مفلوک خویش – دوقطبی در انتخابات ریاست جمهوری ایران – را در رسانه های این گروه تروریستی فریاد می زنند.
روزی نیست که رسانه های این گروه تروریستی مطلبی در خصوص انتخابات ریاست جمهوری ایران درج نکرده و شعار تحریم آن را سر ندهند.
جالب اینکه گروهی که هیچ پایگاه اجتماعی و مشروعیتی در ایران ندارد و مردم آنان را به دلیل وطن فروشی، جاسوسی و اعمال تروریستی از کشور رانده اند معلوم نیست مخاطب این تحریم چه کسانی است.
تحلیل های ارائه شده از سوی مجاهدین که بیشتر به رویاپردازی شبیه است تا تطبیق با واقعیت های میدانی ، و نشر آنها در سایت های رسمی، غیر رسمی و شبکه های اجتماعی این گروه، هدفی جز دوقطبی سازی کاذب و ایجاد تردید در عزم مردم برای شرکت در انتخابات ندارد.
پرت و پلاگویی های مجاهدین آنقدر زیاد است که خودشان نیز دچار سردرگمی و تناقض در گفتارهایشان شده اند. اگر مجاهدین تا دیروز از «مهندسی انتخابات» در ایران نام برده و آنرا تبلیغ می کردند اکنون اما آنرا منتفی دانسته با بیان اینکه : « با ورود آقای لاریجانی . . . مهندسی (انتخابات) به‌هم‌خورد و انتخابات به‌شدت دوقطبی گردیده است» بطور مضحکی سعی در جااندازی واژه « دوقطبی» در انتخابات را دارند.
دوقطبی‌سازی کاذب، مثلا طرفداران و مخالفان مذاکره و یا موافقان آزادی و موافقان محدودیت، جزو روش‌های تخریب انتخابات توسط مجاهدین در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری ایران محسوب می شود. تا بدین وسیله تردید در مورد صحت نظارت بر انتخابات در ذهن مردم راه یافته و آنان را به هدف غایی شان یعنی تحریم انتخابات از یک سو و ایجاد بحرانی همانند انتخابات سال ۱۳۸۸ از سوی دیگر به بهانه تقلب بر جامعه ایران تحمیل کنند.
شایان توجه اینکه خطی که توسط مجاهدین پیش برده می شود توسط رسانه های فارسی زبان مثل بی‌بی‌سی فارسی، من و تو و ایران اینترنشنال نیز تبلیغ می شود. بدین ترتیب مشخص می شود که خط دهنده و ارباب این پادوهای میدانی در انتخابات پیش روی یکی بیش نیست.
در ورای همه اینها، موضوع انتخابات در ایران همیشه معضل درون تشکیلاتی مجاهدین و رهبری آن محسوب می شد و اکنون نیز همچنان بعنوان یک تناقض لاینحل باقی مانده است.
در طول چندین سال گذشته همیشه این سوال از سوی برخی از اعضای سازمان در نشست های عمومی علیرغم اینکه عواقب بدی هم برای فرد داشت مطرح می شد، اینکه چرا با جمهوری اسلامی ایران که در آن انتخابات آزاد وجود دارد می جنگیم در حالیکه در تشکیلات مجاهدین که همیشه شعار آزادی و دموکراسی سر داده است، هیچ انتخاباتی وجود ندارد و اصلا انتخابات به رسمیت شناخته نمی شود؟
سوالی که هیچوقت بدرستی از سوی رهبران فرقه گرای مجاهدین پاسخ داده نشده است. اما در مقابل تنها شگرد رجوی این بوده و هست که با اختراع اصطلاحاتی از قبیل؛ «جنگ گرگ ها» ، «بحران درونی» ، «شقه در راس نظام» ، «تک پایه شدن نظام» «دوپایه شدن نظام» ، «مهندسی انتخابات» و مزخرفاتی از این دست اذهان اعضای فرقه را از آزادی های موجود در ایران منحرف سازد.
نویسنده : یوسف اردلان