عظیم راد محمدعلی زاده در هنگامه خدمت سربازی برای مقابله با دشمن متجاوز (صدام معدوم) ، به اسارت دشمن درآمد و تاکنون بالغ بر 35 سال است که در یک دستگاه دروغ و اغفال و مغزشویی بدور از خانه و کاشانه و خانواده چشم انتظار خود در اسارت رجوی خائن و وطن فروش قرار دارد.
خانم آمنه خاتون مرغی فومنی مادر دردمند و چشم به راه “عظیم“، که با وجود بیماری و کهولت سن در راستای رهایی دلبندش، بارها و بارها با مسئول انجمن نجات گیلان دیدار کرده و برای جگر گوشه اسیرش نامه نوشت و به دفعات بمنظور ملاقات با فرزندش به عراق ناامن سفر کرده اما متاسفانه ناکام ماند، کماکان امیدوار است که ما بعد سالیان متمادی دوری و بیخبری میتواند و می باید که فرزند رها شده از چنگال رجوی را قبل از مرگش درآغوش بگیرد.
مادر چشم براه که به اتفاق دیگر فرزندش آقا کاظم ،در دفتر نجات گیلان حضور یافتند و دیدار بسیار صمیمانه ای با جناب پوراحمد رقم زدند، گفتند: ” از اینکه یک فرزندم را در دفاع ازآب و خاک میهن در جنگ با صدام لعنتی از دست دادم ناراحت نیستم و خدا را گواه میگیرم که هیچوقت گله مند نبودم. چرا که به اختیار و آگاهی خود به جبهه رفت و به شهادت رسید ولیکن از بابت ازدست دادن دیگر فرزندم عظیم که در اثر یک اتفاق و ناگزیر به عضویت یک گروه مخرب ضد وطن بنام سازمان مجاهدین خلق که ما منافقین میگوییم، درآمد. بسیار بسیار ناراحت و نگران هستم و برای رهایی اسیرم از زندان مانز آلبانی که در کنترل رجوی است از سازمان های حقوق بشری استمداد می طلبم .”
در دیدار یاد شده، پس از توضیحات جناب پوراحمد در خصوص وضعیت شکننده تشکیلات سیاه رجوی در آلبانی خصوصا در حاکمیت کرونا و ریزش فزاینده اعضای گرفتار، مادرشهید با امید و انگیزه بیشتر درصدد برآمدند که در اولین فرصت برای دلبندش نامه بنویسد وعکسهای خانوادگی گذشته و حال را برای عظیم بفرستد تا حمایت خانواده در وجودش بیش از پیش زنده و خاطره انگیز شده و با جدایی از رجویها به آغوش خانواده برگردد.
تنظیم گزارش : داریوش احمدی
