آخرین دست و پا زدن‎های بقایای رجوی

ایران‎دیدبان
دستگاه منگول تبلیغاتی مجاهدین، عکسی را از فیلابی منتشر کرده که کلاسوری را زیر بغل به دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در ژنو می‎برد. حتی عکسی از پشت شیشه‎های ساختمان کمیساریا گرفته شده تا ثابت شود که وی به آنجا رفته است.
مجاهدین مدعی‎اند که 500 امریکایی خواسته‎ی آنان درباره‎ی پناهندگی در عراق را تکرار کرده‎اند و از کمیساریا خواسته‎اند که به دولت عراق فشار بیاورد تا به آنها پناهندگی بدهد.
قبل از تحلیل این تشبث باید به این نکته‎ی مهم اشاره کرد که دست و پا زدن‎های 4 ساله‎ی مجاهدین برای ابقاء در عراق تاکنون به هیچ نتیجه‎ای نرسیده است و هیچ‎کدام از تجمعات مشترک گروه تروریستی مجاهدین با بعثی‎ها، حامیان انگلیسی‎شان و وکلای گران‎قیمت‎شان نتوانسته‎اند، خواسته‎های غیرقانونی و نامشروع‎شان را بر دولت عراق تحمیل نمایند.
مجاهدین مدعی‎اند که 500 امریکایی شامل دکتر، استاد دانشگاه و وکیل این خواست را تکرار کرده‎اند، اگر هم این ادعا صحت داشته باشد، 500 نفر در میان جمعیت امریکا، یعنی هیچ!
اگر چه مجاهدین تمام توان و ظرفیت خود را برای جمع‎آوری این امضاها به‎کار بسته‎اند و بیشتر از این دیگر کاری از دست‎شان برنمی‎آید.
اما نکته این‎جاست که بقایای منگول و عقب‎مانده، گمان می‎برند که کارشناسان نهادهای بین‎المللی نیز همانند نیروهای محصور در اشرف چشم و گوش بسته و تحت نفوذ القائات روانشاسانه هستند که وارونه‎گویی‎های آنان را باور کنند و امر موهومی به نام پناهندگی بیست ساله در عراق را بپذیرند.
در این رابطه کمیساریای عالی پناهندگی نظر خود را صراحتاً اعلام داشته و گفته است:
« کمیساریای عالی پناهندگی UNHCR برای اهداء حق پناهندگی به موارد زیر توجه می نماید:
1- حق پناهندگی که در زمان حکومت صدام حسین و در چهارچوب قوانین داخلی عراق به مجاهدین داده شده است، مورد تائید کمیساریای عالی پناهندگی نخواهد بود و طبق کنوانسیون ژنو در سال 1951 تمدید نمیگردد.
( به دلیل آنکه در آن زمان عراق عضو کنوانسیون نبوده است)
2- پناهندگی به کسانیکه به دلایل فعالیتهای سیاسی و نظامی تحت تعقیب قرار داشته اند، در چهارچوب قوانین حکومت صدام حسین از طریق وزارت کشور عراق داده می شود. این نوع پناهندگی اساسا قابل مقایسه با پناهندگی که به یک پناهنده در چهارچوب کنوانسیون ژنو 1951 داده میشود ، متفاوت می باشد.
( حق پناهندگی در دولت جدید عراق نیز می بایست مورد تائید آنان قرار گیرد.) » (1)
علاوه بر این مؤکداً بیان می‎دارد:
« اعضای سازمان مجاهدین مستقر در پادگان اشرف به لحاظ پناهندگی جزء مردم عادی محسوب نمیشوند بنابراین UHCNR نمیتواند آنان را زیر پوشش پناهندگی خویش قرار دهد.
اعضاء زمانی می توانند بعنوان پناهنده شناخته شوند که بطور کامل و روشن از سازمان و اهداف نظامی و خشونت طلبانه اش فاصله بگیرند. » (2)
از آنجا که بقایای رجوی تلاش دارند با استفاده از حربه‎ای زنگ‎زده و از کار افتاده تحت عنوان به‎رسمیت شناختن حق پناهندگی، زمان بقاء برای تشکیلات تروریستی خود بخرند، مسؤولین ذی‎ربط در کمیساریای عالی پناهندگی، مفصلاً روند پناهندگی را برای تمام فهم کردن اعضای باند رجوی این‎گونه بیان داشته‎اند:
« این شیوه ما برای همه دنیا است ، آنها اول باید درخواست شان را بدهند و درخواست باید شخصی باشد نه سازمانی و به هیچ سازمانی وابسته نباشند ، و آنها در اشرف به هیچ وجه این شرایط را ندارند.
اینها مبارزان رسمی هستند و تحت کنوانسیون ژنو هستند ، یک حمایت محدودی از آنها می شود تا تعیین تکلیف شوند.
قبل و بعد از جنگ هم فرق نمی کند ، صدام ممکن بود به آنها پناهندگی بدهد ، ولی الان متفاوت است ، این به دولت عراق مربوط می شود که به آنها پناهندگی بدهد ، بعد از جنگ آنها تحت حمایت آمریکا هستند و ما هیچ دخالتی در این مورد نداشتیم.
پناهندگی دادن به آنها سه شرط دارد :
1- قطع ارتباط با سازمان
2- عدم ارتباط با هیچ سازمان نظامی و تروریستی
3- عدم بازگشت به وضعیت قبلی ، بدین معنی که باید صلیب سرخ عدم بازگشت آنها به وضعیت قبلی را گارانتی کند، تا تهدیدی متوجه کشوری نباشند. » (3)
بنابراین می‎توان با اطمینان تأکید کرد که نه تنها تشبثات مجاهدین نخواهد توانست در برابر قوانین کمیساریا کارگر افتد، بلکه دولت عراق با انگیزه‎های فراوانی که برای اخراج آنها دارد، ادله‎ی حقوقی فراوانی برای این کار در دست دارد که حتی اشغال‎گران را نیز یارای مقابله با آن نیست.
لذا باید به بقایای رجوی گفت که با توجه به این وضعیت نخواهند توانست با استفاده از قربانی کردن نیروها و سپر قرار دادن آنها برای بقای تشکیلات خود زمان بخرند.
______________________________________
1- جوابیه‎ی کمیساریای عالی پناهندگی (بروکسل) به سؤالات کانون رهایی پیرامون وضعیت پناهندگی مجاهدین در پادگان اشرف و کمپ تیپف.
2- همان
3- حمدی بخاری، مسؤول خاورمیانه‎ی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در دیدار با دبیرکل کانون هابیلیان

خروج از نسخه موبایل