شماری از مادران اعضای گرفتار در فرقه رجوی در آلبانی نامه ای خطاب به آقای ابراهیم خدابنده مدیرعامل انجمن نجات نوشتند که در تاریخ شنبه 22 خرداد 1400 در سایت نجات درج گردید.
نامه شماری از مادران استان مرکزی به مدیر عامل انجمن نجات
مهندس خدابنده نامه ای در پاسخ به این مادران عزیز نوشت که عیناً در زیر آورده می شود:
به نام خدا
با سلام، تهیت و عرض ارادت به مادران استان مرکزی و تمامی مادران و خانواده های رنج کشیده ای که طی این سالیان مورد ظلم و تعدی فرقه تروریستی رجوی قرار گرفته اند.
قبل از هرچیز مایلم از مادران استان مرکزی که مرا قابل دانسته و مخاطب قرار دادند تشکر نمایم و آرزو می کنم که رنج و حرمان آنان و دیگر مادران و خانواده ها به زودی زود خاتمه یابد و به دیدار عزیزانشان نایل شوند. مادران اعضای فرقه ها را به حق “قربانیان فراموش شده” خوانده اند.
اکنون 18 سال است که به صورت روزمره و به اشکال مختلف در جریان گرفتاری ها و دردهایی که سران سازمان مجاهدین خلق بر شما و دیگر خانواده ها تحمیل کرده اند هستم.
فعالیت های انجمن نجات از زمان تأسیس را می توان یک سلسله تغییرات کمی دانست که لاجرم روزی به یک تغییر کیفی تبدیل خواهد شد. هیچ شکی نیست که اوضاع به این منوال نخواهد بود. آفتاب همیشه پشت ابر نمی ماند و زمستان پایدار نیست و بی شک باید جای خود را به بهار بدهد.
دنیا خبردار نشد که سازمان مجاهدین خلق چه ستم هایی بر مردم ایران، مردم عراق، و خصوصاً اعضای خود و خانواده های آنان که خواسته ای به غیر از کسب خبر از عزیزانشان نداشتند، روا داشت. اعضای یک فرقه و خانواده هایشان مقدم ترین قربانیان آن فرقه هستند.
این فرقه تروریستی که هر روز به اجاره یکی از دشمنان ملت ایران درمی آید، برای این که بتواند تشکیلات جهنمی خود را با روش های مغزشویی و کنترل ذهن حفظ نماید، مجبور است ارتباط اعضا با دنیای خارج خصوصاً با خانواده را قطع نماید.
متأسفانه شرایط سیاسی و بین المللی در حال حاضر به گونه ایست که دشمنان ملت ایران درصدد استفاده ابزاری از این فرقه تروریستی هستند. فرقه ای که زمانی در آشکارترین نوع خیانت ملی به همکاری عملی و جاسوسی برای دشمن متجاوز به خاک میهن پرداخت و اکنون در آلبانی به ابزاری برای دشمنان جهت هدف قرار دادن امنیت روانی جامعه بدل گشته است.
درست است که دولت وابسته آلبانی پاسخ نامه ها را نمی دهد و درست است که سازمان های حقوق بشری و بین المللی ناکارآمد هستند و هیچ گونه اقدامی در برابر این آشکارترین نقض حقوق اولیه انسانی انجام نمی دهند، اما اطلاع داریم که ماحصل و برآیند همین نامه ها طی این سال ها فشار مضاعفی را بر رابطه به ظاهر حسنه فرقه رجوی در آلبانی با دولت این کشور به وجود آورده است.
خبرهای این روزها، نزدیک شدن آن تغییر کیفی را نوید می دهد. ترامپ که مانع ورود آلبانی به اتحادیه اروپا و مایل به استفاده کامل از فرقه رجوی بود کنار رفته است. ادی راما نخست وزیر آلبانی برای بار سوم در انتخابات، با وعده جدی هموار کردن راه برای ورود به اتحادیه اروپا، پیروز شد.
اکنون قوانین در آلبانی به سرعت در حال بررسی و تغییر است تا به استانداردهای اروپا نزدیک شود. یکی از این موارد وضعیت افراد فاقد تابعیت در آلبانی می باشد. اعضای سازمان مجاهدین خلق در شرایط برده داری نوین فاقد مدارک هویتی هستند و همین امر دست سازمان مجاهدین خلق را برای به اسارت گرفتن آنان باز گذاشته است. امید است که این وضعیت پایان یابد.
حتماً به خاطر دارید که در ماه اسفند گذشته نامه ای خطاب به خانم ایلوا یوهانسون Ylva Johansson کمیسر امور داخلی اروپا که جهت بررسی پیوستن آلبانی به اتحادیه اروپا عازم آن کشور بود نوشتم و خواستار طرح موضوع نقض اولیه ترین حقوق انسانی اعضا و جداشدگان توسط سازمان مجاهدین خلق در آلبانی با مقامات این کشور گردیدم.
نامه ی مدیرعامل انجمن نجات به کمیسر امور داخلی اروپا
سپس پاسخی از جانب دفتر ایشان به من داده شد که از جمله بیان داشته بود: “از نامه شما به کمیسر یوهانسون پیش از سفر وی به آلبانی در ماه فوریه متشکریم. از ما خواسته شده است تا به شما پاسخ دهیم و به اطلاع شما برسانیم که نظرات بیان شده در نامه شما راجع به سازمان مجاهدین خلق، سازمان ایرانی در آلبانی، را مورد توجه قرار داده ایم.”
قطعاً و یقیناً این پاسخ بدون پویش طومار بیش از 11 هزار امضا و سیل نامه های خانواده ها به ارگان های مختلف اتحادیه اروپا میسر نمی شد. در این مقطع اتفاقاً باید بر تعداد و تناوب نامه ها به مقامات دولت آلبانی و ارگان های اروپایی و بین المللی افزود و فشار را بیشتر کرد و از پا ننشست تا به نتیجه مطلوب رسید.
برای همگی آرزوی موفقیت روزافزون دارم. همکاران در انجمن نجات را از دعای خیر بی بهره نگذارید.
ابراهیم خدابنده – مدیر عامل انجمن نجات