چرا اندکی ازسیاستمداران غربی ازمجاهدین حمایت می کنند

سه موضوع مرتبط با گروه تروریستی مجاهدین در چند هفته اخیر روی داد که عکس العمل بسیار شدید آنان را در پی داشت.

ابتدا دیدار خانم فریبا هشترودی از ایران،اظهارات سخنگوی دولت عراق در باره اخراج این گروه و متعاقب آن نظر سنجی رادیو بی بی سی در این باره و دست آخر گفتگوی بی بی سی در باره علل و چرایی حمایت برخی از سیاستمداران اروپایی از مجاهدین که پیرامون آن با لرد کوربت و آروند آبراهامیان گفتگو کرد.

نیازی به توضیح واکنش مجاهدین در این باره نیست و هر کسی می تواند با مراجعه به سایتهای آنان،سلسله فحش نامه هایی که نثار هشترودی و بی بی سی و آبراهامیان شده است را ملاحظه نماید.

در طول مدت زمانی که از اشغال عراق و سقوط صدام می گذرد، با توجه به حساسیت فوق العاده این شرایط برای مجاهدین و حوادث متعددی که در این دوره در ارتباط با آنها رخ داده است،مجاهدین فقط چند مصاحبه کوتاه با رسانه های آزاد داشته اند که موضوع آن نیز خبری بوده است و به طور مشخص می توان به گفتگوهای صدای آمریکا با محدثین و علی صفوی اشاره کرد که ماهیتی خبری داشت.*

مابقی مطالبی که از مجاهدین چه در روزنامه ها و چه در رسانه های تصویری منعکس شده است، بیان یک جانبه نظریات آنها بوده است که مهمترین آن، صفحات تبلیغاتی است که مجاهدین در نیویورک تایمز و یا واشنگتن پست خریداری نموده و نقطه نظرات خود را در آن گنجانده اند.

مصاحبه های علیرضا جعفرزاده با فاکس نیوز، جایی برای توضیح باقی نمی گذارد. شبکه خبری فاکس، مشهور به انعکاس یکسویه اخبار و ارائه دیدگاههای جنگ طلبانه است که دقیقاً منطبق بر خواستهای مجاهدین است.

باز می گردیم به سه موضوع یاد شده که هر کدام از آنها می توانست،تم یک مناظره و بحث رویارو باشد اگر اعتقادی به مهمترین رکن دمکراسی یعنی رسانه های و اعتقاد به جریان آزاد اطلاعات وجود می داشت، در حالی که شاهد هستیم مجاهدین با واکنشهای بسیار زشت و وقیحانه با چاپ فحش نامه هایی در سایتهایشان، ظاهراً فقط تلاش کرده اند دق دلی خود را خالی کنند.

مجاهدین مدعی پای بندی به دمکراسی هستند، اما عملکرد آنها در این مقطع و سالهای گذشته به خوبی نشان داده است که به طور اصولی با رسانه ها و اطلاع رسانی آزاد مخالف بوده و سانسور نظرات و افکار دیگران را مهمترین حربه پیشبرد عقاید خود می دانند. و تنها تعبیری که می توانند برای منتقدین خود بکار ببرند این است که آنها جیره خور حکومت ایران هستند، حتی اگر این منتقد فردی مثل آبراهامیان و یا نوری زاده باشد!

مجاهدین به هیچ قیمتی حاضر به مناظره و پاسخگویی نیستند،بنا بر اطلاعات موثق چندین رسانه مهم و بین المللی تا کنون بارها از سخنگویان مجاهدین و بخصوص مریم رجوی خواسته اند که با آنها گفتگو داشته باشند، اما باند رجوی حاضر به انجام چنین کاری نشده است.

هر روزه از محافل گوناگون اپوزیسیون و تلویزیونهای آنان از مجاهدین خواسته می شود که یک نفر مسئول و مقام پاسخ دهنده را معرفی کنند تا در باره مسائل مرتبط با این گروه با آنان گفتگو نماید، اما مجاهدین هم چنان امتناع می ورزند.

اما در عوض گردانندگان باند رجوی هم چنان از مراوده و گفتگو با شخصیتها و افرادی که فرسنگها از واقعیات مربوط به ایران و این گروه فاصله دارند استقبال می کنند و این ترجمان دقیق همان علتی است که آقای آبراهامیان برای حمایت برخی از سیاستمداران غربی از مجاهدین برشمرده است.

ایران دیدبان

______________________________

* – فقط یک مورد مهدی سامع با یکی از رادیوهای محلی در سوئد با یکی از منتقدین چپ، به صورت تلفنی در باره مواضع مجاهدین در عراق گفتگو کرد.