خانم حمائل غنی زاده از مادران دردمندی که 33 سال است از فراق سه جگرگوشه اش مهری و ناهید و محمود در رنج و سختی است.
این مادر که در حسرت دیدار فرزندانش می سوزد و می سازد، این بار با تقدیم نامه ای شکایت آمیز به دبیر کل ملل سازمان متحد ، خواستار دیدار فوری با سه فرزندش که در کشور آلبانی در اسارت فرقه ی رجوی هستند، شده است و امید دارد بالاخره صدایش شنیده شود.
متن نامه ی خانم حمائل غنی زاده ( مادر مهری ، ناهید و محمود سعادت):
سلام
آقای دبیرکل سازمان ملل متحد؛
این چندمین نامه است که برای شما نوشته ام، نمی دانم بدستتان رسیده است یا نه ؟ آخر من یک مادر درد دیده و رنج کشیده ام . 33 سال است که از بچه هایم جدا هستم: حضوری، تلفنی و حتی نامه ای!
آخر این چه عدالتی است که مادر از جگرگوشه هایش بی خبر باشد. سازمان مجاهدین خلق(MEK)، 33 سال است که فرزندانم را از من جدا کرده است. الان اول صبح است و من هنوز نخوابیده ام، فکر و خیال بچه ها رهایم نمی کند. دلم درد می گیرد وقتی به 2 دختر و یک پسرم( مهری سعادت، ناهید سعادت، محمود سعادت) فکر می کنم. خانم مریم رجوی یک از رهبران (MEK) که فرزندان من را اسیر کرده است، متاسفانه از دمکراسی هم دم می زند! فرزندان من اگر در زندان ایران بودند، من حتما حق ملاقات داشتم ولی رجوی ها حتی ملاقات هم نمی دهند! کجای دنیا مادر را از فرزندان جدا می کنند؟ من فرزندانم را بدون پدر بزرگ کردم، الان من در آستانه ی مرگ هستم، تقاضای عاجزانه دارم و التماس می کنم که من را به دیدار فرزندانم در کشور آلبانی برسانید! این درد بسیاری از خانواده هاست، به داد ما برسید، از شما طلب یاری و کمک دارم.
باتشکر – حمائل غنی زاده
رونوشت به :
– شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد
– کمیسیاری عالی پناهندگان
– عفو بین الملل
– کمیته ی بین المللی صلیب سرخ
– دیده بان حقوق بشر
– دفتر نخست وزیری کشور آلبانی
– دفتر ریاست جمهوری کشور آلبانی
