جلسه شورای بی خاصیت ها یا دورهمی سالانه

بعد از شوی مسخره ای که مریم قجر از 19 تا 21 تیر در آلبانی به راه انداخت انتظار می رفت بعد از آن به سراغ اعضای شورا بی خاصیت برود و چون از آنان در شوی خود استفاده نکرده بود با راه اندازی شوی دیگری به نام اجلاس دو روزه شورا از تاریخ 27 تیر ، مفت خوران تاریخ گرد هم آیند و به تعریف و تمجید از رجوی ها بپردازند!

البته برای شناخت ماهیت شورای بی خاصیت و مفت خور فرقه باید ابتدا نگاهی به گذشته آن بیاندازیم تا مشخص شود که این شورای دست ساز رجوی کارآیی دارد یا خیر ؟ چند نفر و چند گروه در آن وجود دارد ؟ آیا اعضای شورا قدرت تصمیم گیری دارند یا فقط مانند مترسک سر جالیز هستند ؟

در سی تیر سال 60 رجوی به همراه بنی صدر بعد از فرار به فرانسه اعلام شورا نمود و اینکه همه کسانی که با حکومت ایران مخالف هستند می توانند در این شورا حضور داشته باشند. در مورد اعضای شورا مسئول آن نام های بلند بالایی را ردیف می کند! شاید نام چند سازمان برده شود ولی همه آن نهادها و سازمانها یک نفر بیشتر نیست! بطور مثال برنامه هویت که مهدی سامع و زینت میرهاشمی و یک نفر دیگر است ، جمعیت اقامه که تنها عضو آن جلال گنجه ای است ، کانون توحیدی اصناف که آن هم مانند بقیه یک فرد به نام ابراهیم مازندرانی است ، استادان متعهد دانشگاهها و مدارس عالی که البته اسم بزرگی دارد ولی فقط یک عضو به نام محمدعلی شیخی دارد و چند نفر به اسم مستقل به نامهای پاکنژاد ، شمس و فیل آبی … .

این کل افرادی است که به اسم سازمان ها و گروهها در شورا حضور دارند و بقیه اعضا را نیروهای خود فرقه تشکیل می دهند. به طور مثال در مهرماه سال 1370 ، یازده عضو به شورا اضافه شد و به 21 عضو رسید . در دیماه سال 71 از بیست و یک عضو به 109 عضو افزایش یافت که باید عنوان داشت در آن مقطع خیلی از سازمانهایی که در شورا حضور داشتند اعلام جدایی نموده و رجوی تلاش کرد جای خالی آنان را با اعضای خود پر کند .

در ادامه بزرگتر کردن شورا که از همان ابتدا رجوی سعی داشت قدرت مطلقه در دست وی باشد در اجلاس شهریور سال 72 تعداد نفرات شورا را به 235 نفر افزایش داد! این مسئله همزمان با انتخاب مریم قجر به عنوان رئیس جمهور با پلاک موقت بود و رجوی به این مسئله نیاز داشت که تا می تواند اعضای شورا را اضافه نموده تا تصمیم گیری قدرت در اختیار وی باشد و هم به لحاظ سیاسی مطرح کند که شورای دست پخت وی می تواند جای همه افراد مخالف باشد تا اینکه در مرحله آخر در دیماه 76 تعداد اعضای شورا که همه از اعضای فرقه بوده به بیش از 500 نفر افزایش یافت و از آن موقع بود که دیگر خیال رجوی ها راحت شد که کسی نمی تواند روی حرفهای وی و مسائل مختلف اظهار نظر کند چون قدرت مطلقه در شورا را بدست آورده بود .

رجوی همیشه مدعی وجود دمکراسی در مناسبات شورا بود ولی نفراتی مانند دکتر کریم قصیم و آقای روحانی و خانم و آقای متین دفتری همه از وجود سرکوب و اختناق در مناسبات شورا حرف می زدند و اینکه کسی جرات نداشت در مقابل حرفهای رجوی مخالفتی داشته باشد و همین نفرات به محض جدا شدن مانند بقیه افراد باید مورد هتاکی و توهین و ناسزا قرار بگیرند تا بقیه اعضا که به تعداد انگشتان دو دست نمی رسیدند حساب کار دست شان بیاید .

البته باید برای مریم قجر متاسف بود که او از سال 72 مسئولیت اولی سازمان را تحویل داد و هر شب خواب ریاست جمهوری در داخل ایران را می بیند و اکنون بعد از 28 سال هنوز دوره پلاک موقت وی به اتمام نرسیده و منتظر است که شاید پلاک خود را ثابت کند .

اکنون هم با راه اندازی نشست دو روزه مریم قجر برای اعضای بی مصرف شورا و اعضای خود فرقه می خواهد به دوستان غربی خود این پیام را بدهد که ما را در دشمنی علیه مردم ایران به حساب بیاورید و بدانید که ما چه شورای خوبی داریم . مریم قجر خودش را به کودنی می زند چون قبل از همه دوستان غربی وی به خوبی به ماهیت شورای بی خاصیتش اشراف دارند و می دانند که از این شورای مفت خور و یک مشت افراد بی کار و پول پرست آبی گرم نخواهد شد و به درد همان جلسات مریم قجر می خورند که مانند هزار خانی هر از گاهی به تعریف و تمجید از رجوی ها بپردازند و در برابر آن پول خود را دریافت کند .

البته برای آن زبان بستگان هم فرجی نیست چون از بس از راه مفت خوری زندگی خود را ادامه دادند به این زندگی نکبت بار عادت کردند و به همین خاطر به افرادی تبدیل شدند که هیچ خطری برای مریم قجر محسوب نمی شوند . البته مریم قجر به این نتیجه رسیده که باید هر از گاهی آنان را جمع کند و به حرفهای آنان که تعریف و تمجید از ملکه می باشد گوش فرا دهد و در نهایت از آنان تشکر نموده که کارشان را خوب انجام دادند و منتظر پاداش باشند .

اکنون بخوبی می توان دریافت که اعضای شورا مانند زالو زندگی می کنند و هر بار که جیره شان کم می شود لگدی به منتقدین می زنند این کار اکنون تمام ساختار شورای بی خاصیت رجوی ها است .

خوشا به حال مردم ایران که چنین دشمن کودن و خرفتی دارند و بدا به حال اعضای نگون بخت فرقه که هنوز فکر می کنند اگر عضو شورای بی خاصیت فرقه باشند چه امتیاز بزرگی بدست آوردند! آنان نمی دانند که رجوی ها برای رسیدن به خواسته های خود حاضرند همه را زیر پا له کنند و از روی آنان رد شوند همانگونه که در گذشته هم شاهد بودیم .

حال هر چقدر مریم قجر این جلسات را برگزار می کند اما به لحاظ محتوا و حرفهای بیان شده در طی سالیان یکی بوده و بیشتر این گونه جلسات به دورهمی شبیه است که هرازگاهی برای اینکه افراد با هم دید و بازدیدی داشته باشند این جلسات برگزار می شود چون هیچ خروجی ندارد و حرف هم همان حرفهای تکراری ست.
هادی شبانی