شکست باند رجوی در جبهه ای دیگر
ایراندیدبان
1- فردا، 17 اسفند 1385، قرار است که گروه تروریستی مجاهدین تجمعی را در بروکسل علیه اتحادیهی اروپا برگزار نماید.
این فرقه کلیهی افراد عضو، سمپات و هوادارش را به همراه خانواده و دوستان و رفقا بسیج کرده تا در این تجمع شرکت کنند و تمام ظرفیتهای تشکیلاتیاش را برای استخدام نیرو از منابع گوناگون از جمله متقاضیان غیرایرانی پناهندگی و بهخصوص افغانیها و عراقیها برای هرچه شلوغتر نشان دادن این تجمع فعال نموده است.
از هماکنون نیز مشخص است که دستگاه منگول تبلیغاتی مجاهدین رقمی بالای دههزار نفر را برای اعلام تعداد شرکت کنندگان در نظر گرفته است و دست آخر نیز آن را یک پیروزی برای خود قلمداد خواهد نمود!
شعارها و سخنرانان نیز از هماکنون مشخص هستند و احتمالاً نمایندهای هم از سوی مجاهدین که احیاناً یک پارلمانتر غیرمجاهد خواهد بود، نامهای را به مقر اتحادیهی اروپا خواهد برد که مثلاً به دست وزیران این اتحادیه رسانده شود.
اما صرفنظر از نمایش این کمدی بیرمق، باید دید مجاهدین برای چه تجمع میکنند و از کجا به اینجا رسیدهاند و چه حاصلی از این کار خواهند برد؟
سال 1364، مجاهدین در حالی که کشورهای غربی و بهویژه اروپا، با حمایت از صدام و اعمال تحریمهای نفتی، تسلیحاتی و تکنولوژیک، درگیر جنگی همه جانبه علیه ایران بودند و کشورهای آنان جولانگاه دفاتر و اعضای مجاهدین بود، رجوی با موضعگیری شداد و غلاظ علیه نهضت آزادی، رهبران آنها را بهعنوان تاجرپیشگانی که هنوز در داخل کشور فعالیت سیاسی نموده و نماینده برای شرکت در انتخابات معرفی میکنند و به رژیمی مشروعیت میدهند که از نظر کشورهای اروپایی مشروعیت ندارد و بهزعم وی باید فقط با مبارزهی مسلحانه و در تمامیتاش سرنگون شود، مورد لعن قرار میداد. *
پس از آن مبارزهی لمپنیستی و چارواداری، و فحاشی وقیحانه به زمین و زمان به اسم مبارزهی با استحاله خواب و خوراک را از رجوی گرفت تا مبادا امتیازاتی را که از قِبَل اعمال مسلحانه و جا زدن خود بهعنوان جایگزین دریافت داشته بود، از دست بدهد.
به فاصلهی کمی پس از پایان جنگ عراق علیه ایران، جهان دریافت که باید دربارهی ایران تغییر مشی دهد و ایران کشوری نیست که بتوان آن را نایدده گرفت و پیام تنشزدایی دولت پس از جنگ را دریافت داشت که به جایگزینی سیاست دیالوگ انتقادی از جانب اروپا و مهار دوگانه از جانب امریکا منتج گردید.
شاید بتوان نام این مرحله را توبهی دولتهای غربی از توهمات ابلهانه گذاشت که بهخصوص از جانب مجاهدین و صدام مبنی بر بیثبات بودن نظام ایران و سرنگونی قریبالوقوع آن تبلیغ میشد.
پس از این مقطع، تلاش دار و دستهی رجوی به منحرف کردن غرب از سیاست واقع گرایانهای که در پیش گرفته بود معطوف گشت.
از سال 1370 به این سو، کشورهای اروپایی و بیشتر از همه بلژیک شاهد چنین تجمعاتی بوده است. در دورهی ریاست جمهوری خاتمی، بهدلیل توجه غرب به ایران، مجاهدین به وضعیت انفجاری رسیده و زیر شدیدترین فشارها از ناحیهی تعارض واقعیات با دیدگاههای بلاهتبار خود قرار گرفتند، که با دست زدن به اقدامات جنایتکارانهی تروریستی نظیر خمپاره زنی و بمب گذاری، بخارات حاصله از این فشار را تخلیه کردند.
به هر روی تجمعات اینچنین مجاهدین، هر بار بیشتر از دور قبل، جنبهی تدافعی در برابر غرب به خود گرفت و اگر چه عناصر باند جاعل رجوی تلاش کردند با استفاده از فرصتهایی مثل موضوع فعالیتهای هستهای ایران و یا بحران دامنگیر امریکا در عراق، توجه غرب را بهخود جلب کنند و یا سیاستهای واقع گرایانه را به سمت توهمات ابلهانه تغییر جهت دهند، اما همچنان این روند تدافعی شدت بیشتری یافت تا آنجا که شاهد آن هستیم که تجمع فردای دار و دستهی منزوی و مضمحل رجوی قرار است بهطور مشخص در رویارویی با کشورهای اتحادیهی اروپا برگزار شود.
قرار گرفتن مجاهدین در این پروسه و طی نمودن آن تا این مرحله، به معنای شکست کامل و تمام عیار سیاسی و استراتژیک و بیاعتباری و اضمحلال کامل تشکیلاتی این فرقه است.
اروپا نیز تصمیم خود دربارهی ادامه دسته بندی مجاهدین بهعنوان یک گروه تروریستی را در نشست وزرای اقتصاد و دارایی خود اعلام کرد و جایی برای چانهزنی در این باره باقی نگذاشت.
تجمعات اینگونهی مجاهدین نیز همانند دهها میتینگی که تاکنون برگزار کردهاند از آنجا که صوری، نمایشی و صرفاً بهعنوان تنها راه حل و آخرین دست و پا زدنها است، هیچ نتیجهای در بر نخواهد داشت و این را گردانندگان فرقهی رجوی بهتر از هر کسی میدانند، اما تنها به این دلیل که نیروهای محصور در اردوگاه اشرف را مجاب کنند که موانعی خارج از گروه دست آنها را بسته و به این وسیله بحرانهای لاعلاج خطی و استراتژیک خود را فرافکنی و توجیه کنند، به آن دست مییازند.
بدین ترتیب باید گفت که دار و دستهی رجوی هم چوب اعمال تروریستیاش را میخورد و هم بحرانهای درونی و واخوردگی نیروهایی که هیچ روزنهای به روی آینده در برابر خود باز نمیبینند.
___________________
* مراجعه کنید به پیام نوروزی مسعود و مریم رجوی در سال 1364