در سال 1400 بطور خاص جدا شدگان از فرقه رجوی چند پویش اینترنتی علیه اقدامات ضد حقوق بشری رجوی انجام داده اند ، به خصوص ارجاع دادخواهی 42 دو نفر در دادگاه بین المللی لاهه و امضاء ها و مصاحبه های حمایتی سایر جدا شدگان و خانواده ها پیرامون آن، آنتی تز بودن جدا شدگان را در تضاد با مجاهدین در ثبت شکایت در دادگاه لاهه به اثبات رساند.
این اقدامات ، سبب بروز رفتارهای هیستریک از سوی رجوی ها شد. چرا که این مجموعه اقدامات و فعالیت جداشدگان رجوی را به یاد پروسه عراق و اشرف و لیبرتی و اخراج و رسوا شدن می اندازد.آنجا که تلاش خانواده ها نتیجه داد و باعث شد فرقه به اجبار کمپ اشرف و در ادامه عراق را ترک کند. چه سرشکستگی بالاترین از این برای سران فرقه ای که روزی شعار “اگر کوه بجنبد اشرف زجا نجنبد” سر میداد.
جدا شده ها و خانواده های اعضای در بند از ابتدای امر در دست دست هم در جهت رسوایی و افشای ماهیت واقعی سران فرقه مجاهدین و همچنین عزیزان دربند فرقه تلاش کردند و قدم به قدم پیش رفتند. نتیجه و ماحصل فعالیت جداشده ها در کنار خانواده ها طی سالیان متمادی باعث رهایی هزاران تن از اسیران فرقه شد.
همایش سراسری انجمن نجات با حضور خانواده ها و اعضای جدا شده داخل و خارج کشور ، لرزه بر اندام رجوی انداخت و خواب را از چشمانش ربود. اعضای جدا شده نقش بسیار مهمی در جهت روشنگری نسبت به آنچه در درون مناسبات فرقه می گذرد ایفا کرده و می کنند. شاهدان عینی جنایات رجوی که با پایمردی به تشکیلات فرقه ای مجاهدین “نه” گفتند و راه خود را از آنها جدا کردند و اکنون در جهت احقاق حقوق خود و دیگر اعضای دربند سخت تلاش می کنند و پای کار هستند.
این تلاش های بی شائبه به بار می نشیند و روزی شاهد آزادی تمامی اعضای دربند و همچنین محاکمه رجوی ها در دادگاه خواهیم بود.
