آقای غلامرضا شکری، یکی از اعضای سابق مجاهدین خلق در آلبانی که مدتی ناپدید شده بود، ماه گذشته دوباره ظاهر شد. او داستان خود را در مصاحبه ای با تلویزیون مردم بیان کرد و به صورت خلاصه به شکل آنلاین نیز منتشر کرد.
شکری توضیح داد که چگونه مجاهدین خلق برای او، هنگام رساندن فردی به ایستگاه اتوبوس، دام گستردند. آن ها از قبل برنامه ریزی کرده بودند که به پلیس اطلاع دهند که وی قصد دارد این شخص را به طور قاچاق از آلبانی خارج کند، تا به این شکل او دستگیر و تحت تعقیب قضایی قرار بگیرد.
غلامرضا شکری این خیانت و فریب را در کنار سایر کارهای مشابه مجاهدین خلق، مانند پرونده چند ساله احسان بیدی، یا ربوده شدن و قاچاق هادی ثانی خانی از آلبانی به فرانسه، و سایر موارد از این دست مطرح می کند. او سپس در مورد کسانی صحبت می کند که ناپدید شدند و بعداً جسد آن ها پیدا شد.
هیچ کس از سازمان مجاهدین خلق در مورد این جنایات سؤال نمی پرسد. یکی از این افراد، شناگر ماهری بود که در آب کم عمق یک حوض کشاورزی غرق شد. شکری توصیف می کند که افراد دیگری ناپدید می شوند یا خودکشی می نمایند یا به دلیل عدم رسیدگی های پزشکی فوت می کنند اما هیچ کس اجازه ندارد در مورد این مسائل از مجاهدین خلق تحقیق کند.
شکری می گوید حتی در مواردی مانند محمدرضا کلاهی که در هلند ترور شد، مریم رجوی و سران مجاهدین خلق هرگز مورد تحقیق و پرسش قرار نگرفتند، هر چند همه می دانستند که او از مجاهدین خلق جدا شده و در عین حال برایشان خطرناک بود چرا که مسئول مستقیم بمب گذاری مجاهدین خلق در حزب جمهوری اسلامی در 7 تیر سال 1360 بود.
او نتیجه می گیرد که مجاهدین خلق در اروپا و ایالات متحده برای ارتکاب به هر جنایتی دستِ باز دارند. با وجود این که مریم رجوی از فرانسه و کلاً اتحادیه اروپا اخراج شده است اما همچنان سازمان مجاهدین خلق به فعالیت های غیرقانونی خود در آلبانی و خارج از آلبانی ادامه می دهد.
شکری به وضعیت خودش می پردازد و می گوید که آن ها پیشنهاد کردند که اگر برای آن ها کار کنم، مرا از زندان آزاد می کنند، اما من پیشنهاد آن ها را رد کردم و ایستادگی نمودم و به هر حال با یاری خدا و تلاش دوستان آزاد شدم. پلیس هیچ مدرکی علیه من نداشت.
او تأکید می کند که بگذارید این یک هشدار برای دیگران باشد که مراقب باشید و به مجاهدین خلق نزدیک نشوید، زیرا ممکن است شما را فریب دهند و به دام بیندازند.
عاطفه نادعلیان
