مریم قجر، یعنی همان رئیس جمهور خود خوانده که سال هاست قرار است تا دو ماه دیگر سوار بر سیمرغ رهایی به ایران بیاید! باز هم به شیوه های کهنه و تکراری تلاش می کند تا اعضا را برای خود نگه دارد، تا به نفرات و هواداران اندک شان امیدهای واهی داده و فرقه را در دنیا مهم جلوه دهد. تا باز گوش ها و چشم های اعضای محصور در اشرف را با حرف هایی باطل و بیهوده پر کند تا توان دیدن حقیقت را نداشته باشند. در پیام نوروزی مریم رجوی نکات جالب توجه ای وجود دارد. از همه مهم تر تأکید بر ماندن در عراق است،اصلاً چرا فرقه این قدر تلاش می کند تا یک روز بیش تر در عراق بماند؟ این گونه که خانم رجوی می گوید همه ی دنیا حامی و پشتیبان رجوی ها هستند، اگر همه منتظرند تا این فرقه ی تروریست را پشتیبانی کنند پس همه ی دنیا با آغوش باز از آن ها استقبال خواهند کرد!؟ اما نه این ها حرف هایی است که برای دل خوشی اعضا می گویند و خودشان خوب می دانند که اگر از عراق اخراج شوند که البته حتماً هم اخراج خواهند شد ،دیگر هیچ پناهی نخواهند داشت، آن موقع دیگر اشرفی نیست تا بتوان اعضا را در آن اسیر کردو این اعلام رسمی انهدام فرقه است. فرقه ای که سال هاست نابود شده! مریم مدام تأکید می کند که کمیته ای از سوی صلیب سرخ حکم اخراج فرقه از عراق را لغو کرده و اعضا کاملاً تصنعی و برای این که زیر تیغ نروند هورا می کشند و دست می زنند و این گونه تظاهر می کنند که باور کرده اند !مثل روزهایی که مسعود می آمد و می گفت تا یک ماه دیگر به تهران می رویم و این ها از ترس مارک خوردن هورا می کشیدند و انتقادی نمی کردند! باید پرسید این کمیته کدام کمیته است؟ کمیته ای که در خیال خواهر مریم وجود دارد؟ کمیته ای که شاید مثل بقیه ی کمیته های دیگری که فرقه از آن نام می برد فقط از یک نفر تشکیل شده و تازه هیچ رسمیتی هم ندارد؟ تا آن جا که می دانیم فرقه حتی اجازه ی بازدید کامل از قسمت های مختلف اشرف را به بازرسان صلیب سرخ نداد چرا؟ چون مخالف مواضع شان بود، حالا چه طور ممکن است صلیب سرخ بخواهد از آن ها حمایت کند؟
اما این شگرد همیشگی رهبران گروه است آن قدر می گویند و تکرار می کنند تا همه باور کنند اما غافلند از این که آن روزها گذشته و دیگر کسی فریب این روش ها را نمی خورد، دیگر همه متوجه مهارت سران فرقه به ویژه مریم در خیال بافی ها و دروغ بافی های عجیب و غریب و آفرینش انسان ها،گروه ها و کمیته هایی که اصلاً وجود ندارند شده اند و با وجود همه ی این دست و پازدن ها به زودی رویاهای پوشالی فرقه نقش بر آب خواهد شد!
و ما امیدواریم که با شروع سال جدید و آغاز دوباره ی طبیعت کسانی که سال هاست در میان حرف ها و مراقبت های رجوی ها محصور شده اند و از حقیقت دور مانده اند با کمی تلاش و خودآگاهی پیله ای را که فرقه با فشارهای روانی به دور آن ها تنیده پاره کنند و خود آزادانه و آگاهانه ببینند ،بخوانند، بیاندیشند ،قضاوت کنند و برای سرنوشتشان تصمیم بگیرند.
