عده ای بر این باور بوده و هستند که سازمان مجاهدین خلق بعد از سقوط دیکتاتوری صدام حسین دچار بحران در استراتژی شده است. این باور از آنجا ناشی میگردد که آنان، مجاهدین خلق را از بیرون مورد مطالعه قرار داده و تحلیل میکنند و از درون آن خبر ندارند. اما کسانی که سالهای متمادی را با مجاهدین خلق گذرانده و با افکار و عملکردهای آنان بخوبی آشنایی دارند، هرگز مجاهدین را در بحران استراتژی نمی بینند. شاید سازمان با سقوط صدام حسین و از دست دادن تنها حامی دولتی خود دچار سرگردانی شده باشد ولی همواره به سیاق ثابت روی استراتژی "خانه سازی بر روی گــُسل" و همچنین "پناه گرفتن در شکاف" تمرکز داشته است و درست به همین دلیل برای حمله احتمالی آمریکا و اسرائیل به ایران روزشماری میکند تا شاید از آتش جنگی دیگر آبی هم برای سازمان گرم شود.
طی دوازده روزی که ملوانان انگلیسی بدلیل آنچه که ورود غیر قانونی به آبهای ایران اعلام شده بود در بازداشت بسر می بردند، سازمان مجاهدین خلق از بحران در روابط ایران و انگلستان آنقدر مسرور و خرسند گردید که حتی بوی باروت جنگ را هم استشمام نمود. سازمان مجاهدین خلق تنها طرفی بود که بازداشت شدگان را گروگان نامید و تلاش نمود تا بر نگرانی خانواده های آنان هرچه بیشتر بیفزاید. سید محمد سید المحدثین مسئول روابط بین المللی سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت خواهان منجمد کردن مناسبات بین دو کشور شد و لرد کوربت حامی دیرین سازمان بازداشت ملوانان انگلیسی را اقدامی از قبل طراحی شده نامید و حسین عابدینی سخنگوی مطبوعاتی سازمان در انگلستان دستگیری ملوانان را بنا به دستور مسئولین حکومت اعلام نمود. خلاصه اینکه سازمان تا توانست در این معرکه، درست در مقابل تمامی طرفهایی که تلاش میکردند از شدت و حدت بحران بکاهند و مسئله را در جهت آزاد شدن هرچه زودتر ملوانان انگلیسی حل نمایند، به دنبال داغتر کردن تنور بحران بود.
به این ترتیب روشن میشود که سازمان مجاهدین خلق اصلا و ابدا در سردرگمی استراتژی بسر نمی برد و کاملا استراتژی همیشگی "جرقه و جنگ" را بر علیه ایران دنبال مینماید و از آنجا که ظرفیت تبدیل شدن به ارتش خصوصی صدام حسین را داشته است هیچ نگرانی از بابت تبدیل شدن به ارتش خصوصی هر متجاوز دیگری به خاک وطن را نیز ندارد.
زمانی که تونی بلر نخست وزیر انگلستان عنوان داشت که چنانچه مسیر پیش گرفته شده برای آزادسازی ملوانان انگلیسی نتیجه ندهد لاجرم از روش دیگری استفاده خواهیم کرد، این تنها مجاهدین خلق بودند که از این ادبیات جان تازه گرفته و آنرا مورد تشویق قرار دادند و احساس نمودند مسیری به سوی "جرقه و جنگ" باز شده است. جالبتر آنکه طی این مدت و با دست آویز قرار دادن بحران بوجود آمده در روابط ایران و بریتانیا تلاش کردند معضل اصلی خود یعنی نیروهای ناراضی سابق را نیز در این میان حل و فصل کرده و آنان را به هر طریق ممکن از سر راه خود بردارند.
استراتژی سازمان مجاهدین خلق که سوار شدن بر جنگ ایران و عراق بود تا مقطع پذیرش آتش بس از جانب ایران ادامه داشت. بعد از این مقطع، استراتژی تلاش برای شروع مجدد جنگ بین دو کشور در دستور کار قرار گرفت. امروز هم همان سیاست پیش گرفته شده است منتها صاحب خانه عوض شده و سازمان تلاش دارد اینبار نقش آتش بیار معرکه در مناقشات ایران و غرب را بازی نماید و به ابعاد بحران به هر طریق ممکن بیفزاید.
تخم مرغ هایی که سازمان مجاهدین خلق یک جا در سبد بریتانیا چید، با اعلام آزاد سازی ملوانان انگلیسی تماما شکستند. این البته اولین باری نیست که تیر سازمان مجاهدین خلق به سنگ میخورد و آخرین بار هم نخواهد بود و سازمان مجاهدین خلق از تلاش خود در مسیر استراتژی تثبیت شده بحران سازی و جنگ آفرینی در جهت منافع گروهی خود و علیه منافع عالیه ملت ایران دست نخواهد کشید.
21 فروردین 1385
انجمن نجات