خطاب به سازمان های حقوق بشری و مجامع بین المللی

حسین ثابت رستمی هستم. برادرم محمد مهدی ثابت رستمی نزدیک به چهار دهه گرفتار مناسبات فرقه ای رجوی می باشد. به برادرم اجازه تماس تلفنی داده نمی شود و حتی از ملاقات حضوری هم محروم است . پدر و مادرم پیر شده و در بستر بیماری هستند . چرا صدای شما در مورد حقوق بشر و ستم هایی که فرقه رجوی علیه ما خانواده ها انجام می دهد در نمی آید ؟

من چندین بار برای سازمان های حقوق بشری و مجامع بین المللی مرتبط نامه نوشتم و از وضعیت برادرم بیان کردم و اینکه در مناسبات فرقه ای رجوی چگونه بر او می گذرد، ولی متاسفانه هیچ جوابی دریافت نکردم و انگار اتفاقی نیفتاده است .

خانواده من و بقیه افراد منتظر حرکتی از جانب شما هستند ولی انگار ما خانواده های فراموش شده در میان شما جایی نداریم و حرف مان خریداری ندارد . سئوالی که وجود دارد این است که اگر شما هم گرفتار این مصیبت بزرگ بودید این گونه برخورد می کردید؟ البته برای من جواب روشن است که خیر ولی از آنجایی که شما هم باید از جای دیگری دستور بگیرید و از خودتان هیچ اختیاری ندارید این مسئله قابل فهم است که هیچ حرکتی از جانب شما دیده نشود و هم چنان سران فرقه رجوی یکه تازی کنند و افرادی مانند برادرم را در چنگال مخوف تشکیلات خود نگهدارند.

فرقه رجوی حتی برای سازمانهای بین المللی هم ارزشی قائل نیست و به درخواست های آنان دهن کجی می کند و به همین خاطر چون از حمایت دولت های غربی برخوردار است به هیچ درخواست شما وقعی ننهاده و ارزشی قائل نیست و به همین خاطر است که تاکنون سازمانهایی مانند شما نتوانسته کاری از پیش ببرد و البته از گفته های خود مسئولین فرقه رجوی است که درخواست های سازمانهای بین المللی و حقوق بشری فقط به درد خودشان می خورد و با این دیدگاه است که توانسته خطش را پیش ببرد .

در انتها از شما بعنوان یک فرد ایرانی که خواهان کمک است درخواست دارم که در مورد ملاقات و یا تماس تلفنی برادرم از فرقه رجوی اقدام کنید و مستقل بودن خودتان را به اثبات برسانید .

با تشکر

حسین ثابت رستمی

مازندران – رستم کلا