لازم است که ابتدا تکلیف خود با مقوله ای بنام ترور و تروریزم را روشن کنم .
با سماجت و تاکید زیاد اعلام میکنم که این پدیده را بطور کلی به ضرر هر جامعه ای میدانم و معتقدم که انجام این کارها در نهایت بنفع نیروهای ارتجاعی و مخصوصا طبقات حاکم ناقض حقوق مردم تمام میشود و از این رو بعنوان یک انسان ترقی خواه، تروریزم را با هر عذر و بهانه ای محکوم میکنم.
با این مقدمه وارد حادثه ی ترور سِر دیوید ایمس ( نماینده ی پارلمان بریتانیا ) شده و ذکر این نکته ی ظریف را که در بیشتر نوشته های باند رجوی عنوان “سِر” از جلوی نام این نماینده حذف شده ، پر بیجا نمیدانم.
چرا که سِر (sir) لقبی تشریفاتی است که به شوالیه‌ها یا بارونها اطلاق می‌شده است. این رویه در بریتانیا تا امروز همچنان ادامه دارد.
و مریم و دیگران صلاح ندانسته اند که با آوردن مکرر این لقب، اذهان را نسبت به اینکه چگونه است که یک فرد با لقب اشرافی- لقبی که بسادگی به افراد داده نمیشود- از سازمان مجاهدینی که ادعای ایجاد جامعه ی بی طبقه ی توحیدی میکرد حمایت تمام قدی میکرده است، دور کنند.
در مورد مرگ این پارلمانتر انگلیسی ، رسانه های رجوی مطالب زیادی نوشتند واز جمله در قلعه ی مانز آلبانی مراسم بزرگداشت برایش برگزار نموده وگزارشی دراین خصوص منتشر کرده اند که نظری اجمالی بدان می اندازم:
“در پی ترور جنایتکارانه سر دیوید ایمس نماینده پارلمان بریتانیا و دوست بزرگ مقاومت ایران، مجاهدین در اشرف ۳ یادش را گرامی داشتند و به او ادای احترام کردند. مریم رجوی با نثار گل و درود به روح پرفتوح او طی سخنانی گفت: چقدر تلخ و غم‌انگیز است وداع با دوست بزرگی که در یکی از تاریک‌ترین دوران‌های تاریخ مردم ایران حقیقت را در مقاومت آنها جستجو کرد و به آن پیوست.”
کسی که آن لقب با عظمت را از استعمار پیر دریافت کرده ، نمیتواند با گروهی که مدعی دوستی با مردم ایران است و به نفع آنها مجاهدت کرده باشد ، انس و الفت بدین غلظت داشته باشد و بنابراین باید گشت و پیدا کرد که دلیل این دوستی ها چه بوده است.
البته کارهای باند رجوی که همواره در راستای خیانت به ایران و مردم آن بوده، کار هر جستجوگری را در درک دلایل این دوستی، بسیار سهل و آسان مینماید.
بلی!
این شخصیت کم و بیش مهم استعمار انگلیس باند رجوی را بخوبی میشناخته و خدمات او به این فرقه ی جاسوس و جنایتکار از همین رو بوده است.
البته بذل و بخشش پول های بی زبان عربستان و… هم که امری بسیار رایج درپیش مریم است ، میتواند مزید برعلت باشد.
همچنین :
“سر دیوید ایمس، با قلبی بزرگ و روحی والا و جراتی بی‌نظیر، ۴۰سال نماینده مردم بریتانیا بود و طی ۳دهه بی‌وقفه برای آزادی ایران و حمایت تمام‌عیار از مقاومت مردم ایران فعالیت کرد. همچنان‌که خودش گفت: «از پای نخواهیم نشست تا زمان برخورداری تک تک آحاد مردم ایران از آزادی و شکوفایی “.
ما مدت های مدیدی در چنبره ی این ” سِر” ها بوده ایم ومیدانیم که نقش درجه اول آنها درعقب ماندگی وحتی انحطاط ایران را ، همین جماعت بازی کرده اند.
دوباره :
” دیوید ایمس در کنار مردم ایران برای آزادی و علیه فاشیسم دینی ایستاده بود. اکنون پس از ۳ دهه حمایت تمام عیار او از مقاومت مردم ایران، بایستی او را در شمار شهیدان آزادی محسوب کرد.”
دراین مورد بطور خیلی ساده وخلاصه میتوان گفت که از اینکه مقام شهید و شهادت را بدین درجه لوث کرده اید ، به انسان و شرف انسانی توهین نموده اید والبته انتظار انجام چیزی بهتر از این از شما بیهوده است!
وحید
