رجوی ها به بهانه مرگ یک نماینده مجلس انگلیس که البته از حامیان مهم آنها بود، آنچنان به عزاداری و برگزاری مراسم پرداخته اند که گویی پدرشان را از دست داده اند.
در مدت اخیر و به خصوص دو هفته گذشته رجوی ها متحمل ضربات سنگینی شدند. اولین ضربه مربوط به صدور کارت شناسایی برای اعضای فرقه و جداشدگان است. از مدت ها قبل دولت آلبانی بر اساس شروط اعلام شده از جانب اتحادیه اروپا برای قبول عضویت این کشور، صدور کارت شناسایی برای تمامی خارجیان مقیم آلبانی که فاقد مدارک هویتی هستند را در دستور کار قرار داده بود. بر این اساس چندی قبل دولت آلبانی تلاش کرد تا در این خصوص برای اعضای فرقه در اردوگاه آنها در آلبانی اقدام به صدور کارت شناسایی نماید، اما مدام با اعمال نفوذ سران این فرقه از طریق عناصر فاسد در دولت این کشور و کارشکنی در این امر روبرو می شد. اما بالاخره با پافشاری دولت آلبانی، از اواسط مهر ماه 1400 سران فرقه مجبور شدند به روند انگشت نگاری و گرفتن تصویر برای صدور این کارت ها تن داده و در نتیجه به زودی کارت شناسایی برای تمام اعضای فرقه در آلبانی صادر می گردد.
به این ترتیب یکی از اهرم های فشار سران فرقه برای منصرف کردن اعضاء از جدایی در حال از بین رفتن است. از سوی دیگر جداشدگان از فرقه نیز صاحب کارت هویت شده و در نتیجه بخشی از مشکلات شان حل شده و در نتیجه بهبود وضعیت آنها که خبرش در داخل مقر فرقه هم خواهد پیچید به روند جدایی بقیه اعضاء سرعت خواهد داد.
شکست بعدی آزادی آقای احسان بیدی است. آقای بیدی که به خاطر توطئه های سران فرقه تروریستی رجوی بدون هیچ دادگاهی دو بار و هر بار حدود یک سال زندانی شده بود، بالاخره توانست از اخراج اجباری جلوگیری کرده و از زندان آزاد شود. این امر یک شکست برای فرقه رجوی است که با تمام توان بر علیه او توطئه نموده و قصد داشتند وی را از آلبانی اخراج کنند. این شکست رجوی ها، از یک طرف نشان دهنده عزم جزم جداشدگان و خانواده ها برای برچیدن بساط برده داری مدرن در مقر فرقه در آلبانی است و از طرف دیگر نشان می دهد که رجوی ها در حال از دست دادن توانایی خود در آلبانی و رو به افول بیشتر هستند که به پروسه جدایی اعضای باقیمانده و در نتیجه به فروپاشی فرقه سرعت خواهد بخشید.
از سوی دیگر مذاکرات ایران و عربستان که به گفته دو طرف دوستانه دنبال می شود و نزدیک شدن زمان مذاکرات مربوط به برجام، از دیگر نکاتی است که رجوی ها را به هراس انداخته است.
از این رو رجوی ها به بهانه مرگ یک نماینده مجلس انگلیس که البته از حامیان مهم آنها بود، آنچنان به عزاداری و برگزاری مراسم پرداخته اند که گویی پدرشان را از دست داده اند. رجوی ها حتی نصف آن کارهایی که برای مرگ این فرد انگلیسی کرده اند برای بالاترین کادرهای خود بعد از مرگ انجام نداده بودند.
دلیل این همه عزاداری این است که رجوی ها ضمن دریافت ضربات شکننده ذکر شده در بالا، یکی از حامیان مهم و تاثیرگذار خود را از دست دادند و از سوی دیگر با این برنامه ها و عزاداری ها اولاً تلاش می کنند اعضای فرقه را سرگرم نموده و از اخبار شکست های پی در پی دور نگه دارند. ثانیاً به بهانه عزاداری برای دیوید ایمس به حال زار خود و اوضاع نزارشان یک دل سیر بگریند.
صالحی
