احسان جان آزادیت مبارک

با شنیدن خبر آزادیت و جشن دوستان خوشحال شدم. با رهایی مهدی سلیمانی ، آقای بیت مشعل ، غلامرضا و سایر دوستان که در جشن آزادیت حضور داشتند و از اینکه تصمیم به افشای فرقه گرفتید خوشحال شدم.

یادمان نمی رود که رجوی چه بلاهایی که سر ما آورد. اجازه دوستی، صحبت کردن، تماس با خانواده و… را نداشتیم و از ما به عنوان گوشت دم توپ استفاده می کرد. جریانات ۶ و ۷ مرداد ۸۸ و نوزده فروردین ۹۰ و…. یادمان نرفته، که برای به کشتن دادن ما در عراق چقدر تلاش کرد و می گفت انتظارم از  تعداد کشته ها خیلی بیشتر بود، ولی خداوند ما و شما و سایر دوستان را حفظ کرد که به دنیا بگوییم که چه بلاهایی که در اشرف به سرمان آوردند.

این رسالت شما دوستان در خارج از کشور هست که به مردمان آنجا بگویید که این ها گرگهایی در لباس میش هستند تا فریب چرب زبانی هایشان را نخورند. ما که در ایران زندگی می کنیم و مردم از این فرقه اینقدر تنفر دارند که گفتنی نیست.

گر چه در تبلیغات، فرقه همیشه می گفت ۸۰ میلیون پشت ما هستند ولی واقعیت چیز دیگریست و گذشت زمان نشان داد که نه تنها ۸۰ میلیون پشت آنها نیستند بلکه حتی میان همان ۴۰۰۰ نفری هم که در اسارت نگه داشته بودند هیچ جایگاهی نداشتند. همگی منتظر فرصت برای فرار بودیم. ما در حصارهای ذهنی و جسمی آنها اسیر بودیم.

ایستادگی کنید شاید دلیلی باشیم بر اینکه به دوستان در بندمان کمتر فشار بیاورند. دلیلی باشیم بر این واقعیت که رهایی دست یافتنیست.

دوست شما جواد (خدابخش میریان)