با بهترین احترامات
آقای کریم اسد خان دادستان محترم دادگاه کیفری بین المللی لاهه
قبل از هر چیز این اجازه را به من بدهید که خودم را معرفی کنم. من غلامعلی میرزایی درجه دار سابق ارتش ایران در سال 1980 در جنگی که دیکتاتور سابق عراق صدام حسین بر علیه کشور من ترتیب داده بود مانند بسیاری از ملت ایران برای دفاع در مقابل تجاوزی که توسط آن دیکتاتور به کشورم شده بود و بدلیل اینکه نظامی بودم، شرکت نموده که در همان اوایل جنگ به اسارت نیروهای عراقی درآمدم .
نزدیک به 10 سال را در بدترین شرایط انسانی تحت شدید ترین شکنجه ها در اردوگاهای هیتلری صدام بودم. در سال 1998 زمانی که بین دو کشور آتش بس برقرار شد، سازمان مجاهدین به داخل اردوگاه های اسیران جنگی آمدند و با هزاران تبلیغ کاذب تعداد زیادی از اسرای جنگی که سالیان زیاد از خانواده یا کشور خودشان بی خبر بودند را به اردوگاه نظامی اشرف که در عراق بود بردند.
در روزهای اول قرار بر این بود که بعد از چند ماه ما را که اسیران جنگی بودیم، به اروپا یا به کشور خودمان بفرستند، اما سالهای بسیار ما را در اسارت فکری و جسمی خود نگه داشتند .
عالیجناب، من در طی این 30 سال که در درون این سازمان بودم ضربه های زیادی چه از لحاظ جسمی و چه روحی دیدم. جدای دوری از خانواده، کار اجباری و غیره در سال 2003 که صدام حسین سرنگون شد، از ما بعنوان سپر انسانی استفاده کردند که تعداد زیادی کشته شدند. من هم درآن زمان مجروح شدم و با اینکه آسیب بسیار جدی دیده بودم اما نفرات بالای سازمان مانع از جراحی من می شدند تا اینکه با اخراج این فرقه از عراق و رفتن ما به کشور آلبانی موفق شدم بطور مخفیانه بعد از چهل سال یک گوشی هوشمند تهیه کنم و با خانواده ام ارتباط برقرار کرده و با کمک کمیساریای عالی پناهندگان توانستم بعد از چهل سال به زندگی آزاد برسم.
سپس دولت ایران اجاره ورود من را به ایران صادر کرد و الان نزدک به یک سال است در کنار خانواده خودم در ایران هستم.
اما مشکلات روحی و روانی که این فرقه در طی این سالیان برایم بوجود آورده حق یک زندگی نرمال را از من گرفته، لذا عالیجناب از شما تقاضا دارم اجازه ندهید این سازمان حق یک زندگی معمولی را از دیگر اسیران در آن سازمان و در کنار خانواده خود بودن، سلب کند .
همچنین از شما به عنوان عالی ترین مرجع بین المللی قضایی در خواست دارم که حق طلبی و عدالت در مورد ما جداشدگان از این سازمان اجرا شود .
ارادتمند شما
غلامعلی میرزایی
