نامه علی مرادی به دادستان دیوان کیفری بین المللی

آقای کریم خان
دادستان محترم دیوان کیفری بین المللی
لاهه – هلند

با سلام و احترام،
بابت بذل توجه شما به شکایات قربانیان سران سازمان مجاهدین خلق در داخل و خارج کشور صمیمانه تشکر و قدردانی می کنم.
احتراماً به استحضار جنابعالی می رسانم اینجانب علی مرادی فرزند نورمراد به مدت بیش از 15 سال یعنی از سال 1368 تا سال 1383 در داخل سازمان مجاهدین خلق مورد شدیدترین شکنجه های روحی و حتی فیزیکی و بهره کشی قرون وسطایی قرار گرفتم. اینجانب در کارهای سخت و طاقت فرسا به بیگاری گرفته شدم که در ادامه نامه به برخی از موارد آن اشاره خواهم کرد:

از بدو ورود به این تشکیلات ساعات بسیار کمی برای خواب و استراحت اختصاص داده می شد و مابقی ساعات یا کار سخت یا نشست های مغزشویی و فشار روانی بود. در اغلب فرقه های مخرب کنترل ذهن برای اینکه اعضا نتوانند خوب فکر کنند و روش های مغزشویی تأثیر داشته باشد مانع از خواب کافی می شوند.

برنامه های فشرده کار اجباری، جابجایی ها و حمل بی دلیل بار سنگین، نظافت های بی رویه محوطه و دیگر کارهای غیر ضروری صرفا به منظور خسته کردن جسم افراد اجرا می شد تا کسی نتواند به شرایط خود فکر کند و عواطفی نسبت به خانواده اش نشان دهد.
اینجانب به مدت 15 سال از هرگونه ارتباط تلفنی و مکاتبه ای با خانواده ام محروم بودم و علیرغم درخواستهای مکرر هیچگاه به من اجازه تماس با خانواده را ندادند.

من در داخل کشور قبل از پیوستن به سازمان مجاهدین خلق دارای همسر بودم که به سختی در این سالیان رنج دوری از وی را تحمل می کردم و بارها تقاضای تماس با همسرم را نمودم اما سازمان مرا مجبور به طلاق اجباری همسرم کرد بطوریکه بعد از جدا شدن اینجانب از سازمان و بازگشت به ایران متوجه شدم همسرم با پیام سازمان طلاق گرفته و ازدواج مجدد کرده است که این موضوع در آن زمان ضربه روحی شدیدی بر من وارد آورد.

همچنین بعلت بهره کشی جسمی و اجبار به کار سنگین از ناحیه کمر دچار آسیب شده و در حال حاضر از ناراحتی شدید کمر رنج می برم.

در سال 1374 در حین تردد از منطقه ای به منطقه دیگر که من هم در میان افراد حضور داشتم ناگهان صدای تیراندازی شنیده شد و بلافاصله شلیک ها به اوج رسید و اینجانب در این تردد مورد اصابت گلوله از ناحیه زانو قرار گرفتم که هنوز از آسیب این گلوله رنج می برم و توان راه رفتن بطور متعادل ندارم و در بررسی حادثه متوجه شدم که اصابت گلوله به زانوی اینجانب از طرف یکی از اعضای مجاهدین خلق صورت گرفته که در حال حاضر از افراد آنها می باشد.
موارد بالا فقط گوشه و بخش اندکی از رنجها و شکنجه های روحی و جسمی اینجانب در تشکیلات سازمان مجاهدین خلق بوده است، لذا تقاضا دارم به جنایات سازمان مجاهدین خلق علیه اعضا رسیدگی عاجل بفرمائید.

با احترام
علی مرادی