نامه حسین غرایاق زندی به دادستان دیوان کیفری بین المللی

آقای کریم خان
دادستان محترم دادگاه کیفری بین المللی
لاهه – هلند
با سلام و تقدیم احترام

اینجانب حسین غرایاق زندی به شماره صلیب 0693 در سال 1359 بدست نیروهای عراقی اسیر شده و در سال 1369 با وارد شدن نیروهای سازمان مجاهدین خلق به داخل اردوگاه ها و وعده رفتن به خارج از کشور با تعدادی از اسرای جنگ ایران و عراق وارد قراگاه اشرف شدیم. ولی بعد از مدتی متوجه شدیم که همه وعده های مسئولین سازمان مجاهدین دروغ بود و قرار نیست از آنجا به جایی برویم.

من در اردوگاه اسرای ایرانی در عراق قبل از وارد شدن به مناسبات سازمان مجاهدین خلق از طریق صلیب سرخ جهانی از طریق نامه با خانواده ام در ارتباط بودم ولی از زمانی که وارد مناسبات سازمان خلق شدم این رابطه نامه ای هم قطع شد و دیگر به من اجازه ندادند تا برای خانواده ام نامه بنویسم. اجازه تماس تلفنی هم به کسی داده نمی شد.

من در یک نوبت به دلیل مخالفت با سیاست های رهبری سازمان مجاهدین خلق به مدت 10 روز به همراه یک نفر دیگر، هر کدام جداگانه، زندانی شدیم. بعدا نیز بارها به این خاطر بازجویی شدم و در این رابطه تحقیر شدم و توهین و تهدید شنیدم.
دیگر امیدی به زندگی و برگشت به خانواده و ایران را نداشتم. من یک بار درخواست جداشدن از مناسبات را داشتم که به شدت سرکوب شدم و به بدترین شیوه با من برخورد شد.

بعد از سرنگونی صدام حسین شرایط تغییر کرد که در این مرحله نیز دوباره درخواست جدا شدن از سازمان را کردم که این بار به مدت شش ماه در حبس انفرادی در زندان اشرف بودم. بعد از آن توانستم از سازمان خارج شوم و از طریق یک قاچاقچی وارد ایران شوم و آزادی را تجربه کردم.

در مناسبات سازمان مجاهدین خلق هیچ فردی از آزادی اجتماعی برخوردار نبود و کسی حق اظهار نظر در مورد خطوط داده شده را نداشت. ما عملا به صورت برده هایی بودیم که باید فقط به حرفهای مسعود رجوی گوش می کردیم و آنها را عینا اجرا می نمودیم.
اکنون من از سازمان مجاهدین خلق شاکی هستم و حاضرم در هر دادگاه بین المللی در مورد ستمی که علاوه بر من بر دیگران هم وارد آمده، شهادت بدهم.

حسین غرایاق زندی
مازندران – ایران