روز پنجشنبه سوم آذرماه 1400 انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی فعالیت خود را بصورت رسمی آغاز کرد. این انجمن بدلیل تشکیل هیئت موسس دارای شرایط قانونی برای ثبت بصورت یک موسسه است. آقای حسن حیرانی سخنگوی این انجمن در یک نشست خبری با حضور شخصیت های آلبانیایی که بصورت زنده از شبکه تلویزیونی در آلبانی پخش شد، ضمن اعلام موجودیت این انجمن، گفت: حمایت از جداشدگان فرقه رجوی در راستای برخورداری از حقوق شهروندی، اشتغال یابی، پیگیری مشکلات اداری-حقوقی و حتی تشکیل خانواده در اساسنامه این انجمن در نظر گرفته شده و ما تمام تلاش خود را بکار خواهیم گرفت تا افراد نجات یافته از چنگال فرقه تروریستی رجوی یک زندگی جدید و بدون دغدغه را شروع نمایند.
از سال 1395 که فرقه رجوی بعد از کش و قوس های فراوان و با حمایت آمریکا و عربستان از عراق به آلبانی انتقال یافت. با توجه به ویژگی سیاسی آلبانی که یک کشور نیمه دموکراسی بشمار می رفت، امید زیادی در میان خانواده های اعضای گرفتار بوجود آمد که این جابجایی با توجه به شرایط کیفا متفاوت کشور آلبانی به نسبت عراق بتوانند به سهولت با وابستگانشان ارتباط برقرار نموده و حتی چشم انداز دیدار با آنها را نزدیک می دیدند.
ولی رهبری فرقه مجاهدین در طول روند رایزنی های طولانی با آمریکا و مقامات سازمان ملل و همچنین تمایل آمریکا و برخی کشورهای اروپایی جهت حفظ پیکره این فرقه و فشار بر ایران تصمیم گرفتند همه اعضای این گروه را بصورت منسجم در آلبانی اسکان دهند. آلبانی که سالیان زیر سلطه و هژمونی قدرت سوسیالیستی بلوک شرق (اتحاد جماهیر شوروی سابق) بود دچار مشکلات عدیده اجتماعی، اقتصادی و زیربنایی است و نیاز مبرم به پیوستن به اتحادیه اروپا برای سرعت بخشیدن به رشد و رونق اقتصادی دارد. به همین دلیل با پذیرش پیشنهاد امریکا سعی کرد از نفوذ این کشور برای پیوستن به اتحادیه اروپا استفاده نماید.
با خروج فرقه رجوی از لیست تروریستی توسط اروپا و امریکا و استقرار آنها در کشور آلبانی این فرقه بیش از گذشته در راستای منافع غرب و اسراییل و کشورهای عرب منطقه و بخصوص عربستان سعودی در امر تروریسم سایبری و جاسوسی بکار گرفته شد و بدلیل همین حمایت ها عرصه بر اعضاء برای خروج از تشکیلات تنگ شد .
مسئولین “رمسا” بعنوان شعبه کمیساریا در آلبانی که می بایست بعنوان یک نهاد حقوق بشری جهانی حامی حقوق پناهجویان بوده و آنها را مورد حمایت قرار دهد، علنا اعلام کرد که هویت مستقل و حقوق اجتماعی اعضا را به رسمیت نمی شناسند و آنها تحت هر شرایط و تغییر و تحولی طرف حساب مسئولین فرقه رجوی هستند.
سرکردگان فرقه هم از این موقعیت منتهای سوء استفاده را نموده و اعضا خواهان جدایی و یا جداشده را تحت شدید ترین برخورد و بایکوت بخصوص در زمینه معیشتی قرار می دادند تا با سخت جلوه دادن شرایط بیرون فرقه از جدایی اعضا جلوگیری نمایند . از طرف دیگر تمامی تلاش های خانواده ها برای برقراری تماس و یا درخواست ملاقات بی نتیجه می ماند. تا اینکه با آغاز رسمی فعالیت “انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی” بار دیگر بارقه های امید در میان خانواده ها و اعضاء پدیدار شد.
با ثبت قانونی و اعلام علنی فعالیت این انجمن که ناشی از تلاش های بی وقفه و خستگی ناپذیر اعضای جداشده ساکن آلبانی علیرغم تمامی فشارها و محدودیت های ضدانسانی سرکردگان فرقه بود، از این پس چشم انداز روشنی در مقابل دیدگان اعضای تحت اسارت در زمینه های برخورداری از حقوق شهروندی، اشتغال، پیگیری مشکلات اداری و حقوقی و حتی تشکیل خانواده خواهد گشود و همین موضوع عزم اعضاء را که از ظلم و ستم و دروغ و فریب سالیان رجوی ها به تنگ آمده اند برای جدایی جزم تر خواهد کرد و آنها در پیش روی خود برخلاف گذشته چشم انداز و آینده ای روشن خواهند دید. بعد از موضوع صدور کارت های بیومتریک، این اقدام یعنی تشکیل انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی مهم ترین تحول در زمینه وضعیت اعضاء در آلبانی و برهم زننده تعادل قوای کنونی در فرقه رجوی است که بی شک راه خروج اعضا از این تشکیلات جهنمی را هموارتر و فروپاشی آن را نزدیک تر خواهد کرد. تشکیل این انجمن را به تمامی اعضای آن و بخصوص خانواده های اعضای گرفتار در فرقه رجوی تبریک عرض می کنم.
اکرامی
