پرسپولیس مسجد سلیمان اومده!
آیا « نحوست رجوی دامان خانم رویال را گرفت »؟!
بدنبال انتخاب « نیکولا سارکوزی » و پیش از آن، حمایت احمقانه و کودکانه ی تبلیغاتی رجوی ها در خاک عراق! از خانم رویال (جایی که به قول خودشان « زمین زیر پای شان می لرزد»!)، و فتوای « اسمرالدا: سردسته اوباش پاریس در داستان گوژپشت نتردام » خطاب به مسلمانان فرانسه (جایی که اساسا او را به مسلمانی قبول ندارند!) به انتخاب خانم رویال، و افشاگری حیرت انگیز و هشیارانه!محمدعلی توحیدی، کعب الاحبار منفور رجوی، به راز! پرسپولیسی بودن اینجانب به صورت فحاشی، (دراینجا حقیقت ادعای رجوی ها در احترام به بانوان ایرانی علاقمند به فوتبال، روشن می شود) بیاد شعار بالا افتادم.
فکر می کنم نخستین حضورمن در استادیوم آزادی به همراه دایی ورزش دوستم بود که طرفداران تیم تاج برای خراب کردن روحیه پرسپولیسی ها رجزخوانی می کردند. محتوای شعار را نمی فهمیدم اما دایی برایم توضیح داد که اخیرا تاج مسجد سلیمان، تیم مدعی و پرستاره پرسپولیس را در شهر مسجد سلیمان یک برهیچ شکست داده بود.
هواداری خنده دار و ناشیانه ی رجوی ها، این میهمانان ناخوانده و میزبان کش در عراق، نه از فرط علاقه واحترام به خانم رویال است و نه حزب سوسیالیست. اگر باور کنید در دنیای کور و بسته، پرحقد و بغض خودشان، خانم رویال را انگشت کوچک مریم شان هم حساب نمی کنند. همانطور که معتقد بودند صدام حسین به برادر حسادت می کند! این ادعای ابلهانه را وقتی برادر! پرنده ی بال وپرشکسته در چنگ صدام حسین بود، هنگامی اوج گرفت که طی گردهمایی متحدین جنگ برعلیه ایران از جمله یکی از بلندپایگان عربستان سعودی و امیر کویت در بغداد، برنامه تلویزیونی رجوی ها به جهت ارتباط مستقیم ضیافت صدام حسین به افتخار میهمانانش، عقب افتاده بود. هم چنین وقتی دیانا پرنسس انگلیسی طی تصادف اتومبیل به قتل رسید و تصاویرش مطبوعات را گرفت. رجاله های رجوی حسودانه می گفتند مگر که بود این زنیکه فا…!
رجوی ها درد دل ها هم از ساکوزی دارند که بحق و با توجه به سابقه ی قضایی، جنایتکار رسوا را دست بسته به کنج زندان انداخت و خوب میزان مقاومت و پایداری (رهبری پاکباز) روشن شد که بهایش آتش زدن وحشیانه ی آدم ها در شهرهای اروپایی، از جمله پاریس بود.
خانم رویال در آخرین اتمام حجت هایش به مردم فرانسه هشدار از خشونت های احتمالی درصورت رئیس جمهوری نیکولا سارکوزی داد. بنابراین حمایت رجوی ها از ایشان، لکه ی ننگی بردامان مبارزات انتخاباتی رجوی هاست. چه خشونتی بدتر از زنده زنده سوزاندن آدم ها؟ چه خشونتی بدتر از تروریسم؟ چه خشونتی بدتر از ربودن کودکان از آغوش والدین؟ چه خشونتی بدتر از برده گیری آدم ها؟
ظاهرا علیرغم همه ی جنایت ها از جمله آدم سوزی در انظار، اجازه اقامت رجوی ها در حومه ی پاریس و بساط مافیایی شان درآن ناحیه اعیانی و کم جمعیت، (رجوی ها باین ترتیب اکثریت جمعیت را برای انتخاب کدخدا! که در نشریات و سورچرانی هاشان « شهردار » می نامند، بدست آورده ند) امر را چنان بر کوته فکری آنان مشتبه کرده است که هوس کنند دستی هم در انتخاب رئیس جمهور بالا بزنند، ید طولایی هم دراین قبل دارند، مگر نه برای خودشان رئیس جمهور درست کرده اند؟
رجوی ها هم چنین سعی می کردند با پنهان شدن پشت دامان خانم رویال دیگربار به نشخوار ادعای به شدت منافقانه و دروغ احترام به شخصیت زن، بپردازند.
باری، نتیجه انتخابات امروز فرانسه پیروزی برای روشنفکران نیست و حتی با وجود خودشیرینی های چندش آور رجوی ها، نمی توانستم آرزوی شکست خانم رویال کنم، اما شعار بالا را می توان با رجوی ها و برخورد بحق نیکولا سارکوزی در سمت وزیرکشور فرانسه منطبق کرد.
رجوی، سارکوزی اومده!
میترا یوسفی
07.05.2007