سی ام دیماه 1357 روزی ست که رجوی ساواکی از زندان فرار کرد و اسنادی از قرارهای او با مقامات ساواک بدست انقلابیون افتاد. مسعود رجوی از اعضای سازمان مجاهدین خلق بعد از خیانت تاریخی و فراموش نشدنی اش به بنیانگذاران سازمان و لو دادن و به کشتن دادن اعضای تشکیلات، ازعوامل ساواک شناخته و به عنوان عامل نفوذی ساواک در بین زندانیان سیاسی و شناسایی نفرات انقلابی در بیرون زندان فعالیت چشمگیری داشت.
طبق اسناد موجود از طرف شخص اول ساواک ارتشبد نعمت ا… نصیری به سفارش معاون وقتش پرویز ثابتی امان نامه دریافت کرده بود، کاظم رجوی برادر بزرگتر مسعود که در آن زمان سفیر ایران در سازمان ملل بود با پرویز ثابتی در سوئیس ملاقاتی داشته و در این دیدار موضوع استخدام مسعود مطرح می شود که خود کاظم رجوی در صفحات نشریه مجاهد سال 1359 به این مسئله اشاره ای کرد. بنابراین مسعود اطلاعات مفصلی در مورد کادرها و اعضای بازداشت شده و نشده و نیز کروکی محل اقامت آنها را در اختیار ساواک معرفی کرد تا جاییکه ارتشبد نصیری رییس وقت ساواک وی را از همکاران ساواک معرفی می کند و در روزنامه کیهان آنزمان از قول نصیری بیان شد که:
” چون متهم در جریان تعقیب، کمال همکاری را در معرفی اعضای جمعیت به عمل آورده و در داخل سازمان نیز برای کشف کامل شبکه با مامورین همکاری نموده به فرموده مبارک شاهانه عفو شامل وی شد”.
به این ترتیب تمام سران مجاهدین و اعضاء دستگیر و در بیدادگاه های شاه به اعدام محکوم و این حکم اجرا گردید و تنها مسعود زنده ماند.